تشریح مقام صادقین از سوی حجت الاسلام معمار منتظرین

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام سعید معمار منتظرین، استاد و پژوهشگر حوزه علمیه اصفهان، امروز در ادامه جلسات خود که در مسجد رضوی برگزار می شود، در مورد دو کلمه «الرضی المرضی»، ابراز داشت: مفهوم «رضی» یک مفهوم بسیار عمیق و بالایی دارد و چرا در دعا نفرموده «الراضی  المرضی»؟ و آن به این علت است که، کسی که رضی است، وجود او راضی است، همه وجود او عین رضا به ذات باری تعالی است.

وی در ادامه ابراز داشت: وقتی قرآن می خواهد «راضی» را معرفی کند، می گوید«یا ایّتُها النفس المطمئنة، اِرجعی اِلی ربِکِ راضیةً مرضیة» ائمه طاهرین(ع)، به عنایت خداوند، صاحب نفس مطمئنه و مقام راضیه هستند، اما مقام «رضی» بیشتر و بالاتر از مقام راضیه است.

حجت الاسلام معمار منتظرین با توجه به این که کسی که راضیه است، نفس او راضیه شده است، اما کسی که رضی است تمام وجود او از مقام رضا برخوردار است، تصریح کرد: عقل، روح،  فکر، جان و سایر وجود مبارک حجت خدا در مرتبه رضا قرار گرفته است.

این پژوهشگر حوزه علمیه اصفهان در مورد مقام رضا گفت: مقام رضا مقامی است که وجود مبارک حضرت صادق(ع) در رابطه با آن فرموده اند«رضا اسمی است که تمام معانی عبودیت در آن اسم جمع شده است»، حال اگر ما وجود مقدس بقیة الله(عج) را با اسم رضی خداوند توصیف می کنیم، به خاطر این است که رضا اسمی است که جامع صفات عبودیت خداوند است و ما هر مقامی را می توانیم به آن وجود مقدس نسبت دهیم.

وی با بیان سؤالی که چرا خداوند به وجود امام عصر(عج) راضی است؟ پاسخ داد: البته یک تقدّم و تأخری دراین جمله وجود دارد که بسیار لطیف است و آن این است که در سوره مبارکه فجر فرموده«راضیة مرضیة» و در این جمله آمده«الرضی المرضی»، حال وجودی که رضی است چرا خداوند از او راضی است و چرا اهل بیت(ع)، عین رضا هستند؟ که در قرآن آیات فراوانی در مورد مقام وجود دارد که چهار آیه اصلی محور این بحث است.

این استاد حوزه علمیه اصفهان در ادامه تصریح کرد: آیات مورد نظر، آیه 119سوره مبارکه مائده،  آیه 119 سوره توبه، آیه22 سوره مجادله و آیه هفتم سوره بینه هستند و از این 4 مورد، سه مورد آن مربوط است به اهل بیت(ع)، مثلاً در سوره بیّنه، منظور از «خیر البریّه»، علی و اولاد علی  و شیعیان او است، اما آیه مورد نظر آیه آخر سوره مائده است.

حجت الاسلام معمار منتظرین گفت: خداوند در این آیه می فرماید«قال الله هذا یَوم یَنفعُ الصادقین صِدقُهم، لهم جنّات تجری من تحتها الانهار، خالدین فیها ابداً، رضی الله عنهم و رضوا عنه، ذلک الفوز العظیم»، حال چه کسانی از خداوند راضی هستد؟ که در اول آیه آمده، خداوند از صادقین راضی است، باید دید که صادقین که هم خداوند از آنها راضی است و هم آنها از خداوند، چه کسانی هستند؟ «یا ایّها الذین آمنوا کونوا مع الصادقین»، بدیهی است که منظور آیه، مؤمنین نیستند، چرا که خداوند می فرماید «یا ایها الذین آمنوا»، پس صادقین افراد دیگری هستند که خداوند می فرماید «شما مؤمنین باید با صادقین هراه باشید».

وی با بیان این که در روایات آمده، منظور از«صادقین» که در درجات بالاتر از مؤمنین قرار دارند، آل محمد(ص) هستند، ابراز داشت: کسی  صادق است که صاحب مقام صدق است، که البته صدق، بالاتر از صادق است و برای تبیین مقام صدق باید گفت که صدق یک معنی لغوی دارد که آن راستی است.

این استاد حوزه علمیه اصفهان در تبیین معنای روایی و قرآنی کلمه صدق گفت: از حضرت علی(ع) روایت شده که «صدق یعنی مطابقت نطق و سخن انسان با وضع الهی» اما صدق یک معنای لطیف قرآنی هم دارد که با معنای روایی که فقط صدق را مخصوص زبان کرده، فرق دارد، که  خداوند در ابتدای سوره یونس می فرماید «و بشّر الذین آمنوا انّ لهم قدم صدق عند ربهم» پس معلوم می شود حقیقت صدق ایمان به پروردگار عالم است.

 حجت الاسلام معمار منتظرین با توجه به این مطلب که ما در سجده زیارت عاشورا می گوییم «ثبت لی قدم صدق» یعنی خدایا، ما را بر ایمان کامل ثابت قدم بدار، تصریح کرد: صادق در معنای حقیقی، مؤمن به خداست، چون هیچ حقیقتی در عالم مثل خدا برای تصدیق وجود ندارد، پس خدایی که اصدق تر از همه است، ایمان به او صدق است؛ از این رو در کره زمین هیچ کذبی بالاتر از کفر بالله نیست.

وی در ادامه گفت: طبق صحبتهایی که شد، کسانی که به کشورهای کمونیستی، مثل چین و یا کشورهای غیر ادیان توحیدی، مثل ژاپن می روند و می گویند «آنها دروغ نمی گویند» در اشتباه بزرگی به سر می برند، چرا که، چه دروغی بالاتر از این که آنها کافر نسبت به خداوند هستند و در مورد مسیحی‌ها هم همین طور، چون آنها هم قائل به وحدانیت نیستند، پس آنها هم کافرند، و نفس کلام این که، اساس صدق ایمان است.

این پژوهشگر حوزه علمیه اصفهان در مورد این آیه از قرآن که «هذا یوم ینفع الصادقین بصدقهم» اظهار داشت: یعنی این که در روز رستاخیز اهل ایمان از صدقشان نفع می برند و هر چه ایمان قوی تر شود، مقام صدق هم بالاتر می رود و آن خدایی که کتاب را نازل کرده به منزله صدق است و آن رسولی هم که کتاب را آورده صدق است، چرا که خداوند فرمود «والذی جاء بالصدق و صدق به».

وی گفت: اما متقّون کسانی هستند که صدق را تصدیق می کنند و این تصریح قرآن کریم، در سوره حدید است که می فرماید«الذین آمنوا بالله و رُسله اولائک هم الصدیقون»، حقیقت تصدیق، ایمان بالله  و رسولان الهی است، اما فرق صادق و صدّیق چیست؟ که خداوند درآیه 15 سوره حجرات می فرماید«انما المؤمنون الذین آمنوا بالله و رسوله، اولئک هم الصادقون». حجت الاسلام معمار منتظرین در ادامه مطلب فوق ابراز داشت: صدّیقون ایمان به خدا و رسولان الهی آوردند، اما صادقون با توجه به آیه فوق، ایمان به خدا و رسول خدا آورده اند و هر دوی آنها در «آمنوا بالله» مشترک هستند، با این وصف خداوند در سوره یونس فرمود «و بشر الذین آمنوا انّ لهُ قدم صدق» با این وجود هر چه ایمان بیشتر شد، به مراتب بالاتری از صدق می رسیم، در نتیجه نماز اول وقت تصدیق به صدق ماست، روزه ما تصدیق به صدق ماست، حال جزای صادقین را خدا عرضه می دارد و آن چیزی نیست جز«لهم جناتٌ تجری من تحتها الانهار خالدین فیها ابداً»/939/پ201/س