همنشینی با اهلبیت پاداش به کمال رساندن روح است
به گزارش خبرنگارخبرگزاری رسا در اصفهان، حضرت آیتالله حسین مظاهری، رییس حوزه علمیه اصفهان، چهارشنبه پس از نماز ظهر و عصر در جلسات اخلاقی که در مسجد حکیم برگزار میشود، گفت: اگر کسی در راه راست بیفتد، باید روزی 10 مرتبه حداقل جمله «اهدنا الصراط المستقیم» را بگوید، مفسران گفتهاند یعنی ما در راه مستقیم و ما را در راه پایدار بکن.
وی افزود: مرحوم صدرالمتألهین میگوید این انسان آن به آن در حرکت استکمالی و جوهری است، لحظه به لحظه رو به کمال است و راه را میپیماید تا به قرب الهی برسد، و چون پرودگار عالم نامتناهی است به هیچ جا نمیرسد و هر چه پیش برود ناقص است و تام هم هیچ وقت نخواهد شد.
استاد درس خارج حوزه علمیه با اشاره به اینکه این تام شدن مختص به چهارده معصوم(ع) است، اظهار کرد: و این که انسان تام شود ممکن نیست و هر چه بیشتر جلو رود جا دارد، بعضی اوقات در یک آن راه صد ساله را میپیماید، بعضی اوقات با دو رکعت نماز مقام قرب الهی آن هم مقامی را که هیچ کس و هیچ چیزی نمیتواند درک کند به آن میرسد.
وی ادامه داد: همان طور که درباره بهشت هم میگویند نمیدانی چه چیز خوبی است مقام قرب خدا از بهشت خیلی بالاتر است، بهشت شکایت میکند پیش خداوند از دست بعضی از مردم که خدایا تو مرا برای این خلق کردی، عالم بهشت عالم حیوان است و روح دارد، عقل دارد و شعور دارد لذا میبینید که بهشتیها سخن میگوید.
حضرت آیتالله مظاهری با تأکید بر اینکه بعضی از انسانها اعتنایی به بهشت ندارند، این میوهها و آن آبها و حورالعینها به خداوند شکایت میکنند، بیان کرد: این را سعه وجودی میگویند، فرد دیگر کم کم به نفس مطئنه میرسد که آیه «ارجعی الی ربک راضیة مرضیه» برای او صادق است.
وی ابراز کرد: بهشت برای برخی انسانها کوچک است، به او گفته میشود بیا پیش اهلبیت(ع) تا نزد آنان باشی، لذت تو این است که فرد با اهلبیت(ع) حرف بزنند، مرحوم صدرالمتألهین میگوید این نطفه و این تک سلول کم کم، علقه و مضغه و نه ماهه میشود و وقتی نه ماهه شد در آن روح دمیده میشود، میگوید این خودش بالقوه روح است.
استاد اخلاق حوزه علمیه به بیان نظر صدرالمتألهین اشاره کرد و گفت: صدرالمتألهین میگوید یک بچه یک حیوان است، شعور و امثال این ندارد مگر بالقوه، اگر بیفتد در راه میرسد و پیدا میکند و اما اگر هم نیفتد سقوط میکند و به جهنم وارد می شود.
وی اظهار کرد: باید روح را به جایی برسانیم که به بهشت برسد، باید کاری کنیم که جسم را براقی برای روح کنیم، این انسان یک حیوان بالفعل و انسان بالقوه است که خود باید خودش را تبدیل به انسان کند، این انسان جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء است که باید خودش خودش را به مرحله روحانی برساند./914/پ202/ب