چند خبرکوتاه از حوزه هنری
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، نشست «کبوتران مسجد دوردست» در ادامه سلسله نشست های درباره «تاثیر اندیشه مقاومت» بر ادبیات و هنر معاصر ایران و دیگر کشورها با محوریت «مقاومت و ادبیات داستانی» دوشنبه 24 شهریور در تالار سلمان هراتی، مجموعه حوزه هنری برگزار شد.
نشست «کبوتران مسجد دوردست» برگزار شد
در ابتدای نشست ناصر ضرابی مدیر دفتر ادبیات بیداری حوزه هنری درخصوص تاریخچه این نشست گفت: در آذرماه سال 90 دو نشست در اردوگاه یرموک که مربوط به آوارگان فلسطینی در خاک سوریه است، برگزار شد. در این رایزنی فرهنگی، شاعران ایرانی مهمان و شاعران سوری و فلسطینی بودند و محور اصلی صحبت این شاعران این مسئله بود که همان طور که در بسیاری از زمینه ها میان ایران و کشورهای مقاومت همدلی و همکاری وجود دارد، در زمینه شعر نیز این اتفاق بیفتد و انجمن شاعران مقاومت داشته باشیم.
وی افزود: در سال 90 نیز حوزه هنری پنج مهمان از سوریه، ترکیه، لبنان و فلسطین در حاشیه چهارمین جشنواره شعر انقلاب به تهران آمدند، بنا بر توصیه و سفارش، هنرمند فقید امیرحسین فردی، دو نشست با این مهمانان برگزار و بر همدلی میان طرفین تاکید شد. این جلسات به منظور هم اندیشی و با حضور هنرمندان، اندیشمندان هنر مقاومت برگزار می شود و به «تاثیر اندیشه مقاومت» بر ادبیات و هنر ایران و دیگر کشورها می پردازد. این دومین نشست از این سلسله جلسات است که با محور تاثیر و تاثر ادبیات داستانی و مقاومت» بر یکدیگر می پردازد.
در ادامه جلسه، مجتبی رحماندوست نماینده محترم مجلس شورای اسلامی و از فعالان حوزه مقاومت با اشاره به رابطه تعاملی دو واژه «ادبیات داستانی» و «مقاومت» گفت: در عرف مطالعات آکادمیک ابتدا باید به تعریف این دو واژه بپردازیم. مقاومت در معنای کوچک آن که به مقاومت در برابر حوادث طبیعی، خانوادگی و اجتماعی و ظلم اتلاق می شود مد نظر ما نیست. بلکه معنی مورد نظر ما مقاومت در برابر ظلم های بزرگ تر، اشغال گری و جنگ های نابرابر است، مانند آنچه در منطقه قابل ملاحظه است.
وی درخصوص تعریف ادبیات نیز گفت: ادبیات گونه های مختلفی را مانند شعر، داستان، نمایشنامه شامل می شود که بعد از انقلاب علاوه بر ادبیات داستانی نیم نگاهی به شعر نیز داریم و در مورد ادبیات، به طور خاص منظور ما ادبیات داستانی است که در زمینه زبان رایج و امروزی مد نظر ما است و منظور اصلی ما داستان و رمانی است که هم اکنون چاپ می شود و در پایان تحلیل میدانی فعلی مد نظر ما قرار دارد. داستان گونه ای از هنر است و ما قصد نداریم به نقاط مغایرت یا هم پوشانی هنر و ادبیات یا رجحان هر یک از آن ها بر دیگری بپردازیم.
رحماندوست در ادامه با اشاره به تفاوت میان ادبیات و مقاومت پرداخت و گفت: خالقان مقاومت هم خواص هستند و هم توده مردم که اکثرا نقش ویژه ای را برای خواص باید در نظر گرفت اما خالقان ادبیات تماما خواص و افراد اهل قلم هستند و یک فرد توده و عام نمی تواند به طرزی مناسب، با توجه به بیگانگی با تکنیک های ادبیات، نویسنده داستان یا رمان مقاومت شود.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که بین ادبیات داستانی و مقاومت کدام یک بر یکدیگر تاثیر دارند، گفت: رابطه میان این دو متقابل و تعاملی است، اما اگر سوالی درخصوص تعامل این دو پرسش شود، باید گفت که مقاومت بر ادبیات تاثیر می گذارد، زیرا مقاومت است که گونه ادبیات جدید تولید می کند و موارد قلیلی وجود داشته است که ادبیات مقاومت جدیدی را ایجاد کند. البته مقاومت ار مصلحان اجتماعی و بزرگان پیشرو بهره می برد. آن ها حرکت بیدارگری را ایجاد می کنند و توده به آن ها می پیونند و ادبیات وظیفه ثبت و انتقال را به دوش می کشد.
این فعال حوزه مقاومت سپس در پاسخ به این سوال که نقش ادبیات در این مابین چگونه است، این گونه پاسخ داد: نقش ادبیات در وهله نخست پایداری و ماندگاری مقاومت تا مادامی که به آن نیاز است را به عهده دارد. در مرحله بعد وظیفه جلوگیری از انحراف مسیر مقاومت را دارد. یک وظیفه مهم دیگر ادبیات در قبال مقاومت نقاشی و ویراستاری مقاومت است تا رنگ و بوی جدیدی بگیرد و برای ارائه مناسب باشد و در نقش دیگر آن پس از حصول مقاومت اتفاق می افتد که با قلم فرد صاحب قلم ایجاد می شود.
وی در پاسخ به این سوالات که برای عقب نماندن ادیبان از جریان مقاومت چه باید کرد و در صورت عقب ماندن آن ها که امری اجتناب ناپذیر جلوه می کند چه باید اندیشید، گفت: زمانی که یک مقاومت ایجاد می شود، شاید یک یا چند ادیب به آن بپردازد. اما این تشکیل ادبیات نیست، زیرا ادبیات در حین و زمان اندک پس از جنگ و مقاومت اتفاق نمی افتد بلکه به مرور زمان و به تدریج اهل قلم به آن می پردازند و آن را شکل می دهند. ادبیات مقاومت زمانی شکل می گیرد که تبدیل به یک پدیده فراگیر اجتماعی شود و تعداد آثار قابل ملاحظه و باکیفیت باشد.
وی در پاسخ به سوال دوم گفت: نکته مهم مردمی بودن اهل قلم است که با توده مردم و از جنس آن ها باشد. نکته دیگر در این مورد همراهی کردن با توده در فضا، اماکن و مراسم عمومی است. مسئله مهم دیگر یک هنرمند باید شناخت صحیح و درست از جامعه، وقایع و مردم خود داشته باشد. خلق اثر منطبق با اصول و عقاید و درک درست پیام مصلحان پیشرو و نحوه تبعیت مردم از این مصلح یکی از موارد بسیار مهم است. نکته آخر این که یک هنرمند باید به نقاطی که هم اکنون درگیر مسئله مقاومت است سفر کند و با درگیری های حسی در آن فضا دست به خلق اثر بزند.
این نماینده محترم مجلس درخصوص انحراف و کج روی هنرمندان و تاثیر آن بر مقاومت گفت: اگر اهل قلم عقب بیفتند، مقاومت مورد خطر انحراف و کج روی قرار می گیرد. در مورد خطری که اهل قلم را تهدید می کند، می توان گفت هم خود ایزوله می شود و دیگر تمایلی برای ارتباط با توده ها ندارد و هم تبدیل به یک عنصر بی اثر و ضد مردمی می شود که نمی تواند کیفیت آثار خود را افزایش دهد و گاهی حتی طلبکار می شود.
وی درخصوص رابطه اجزا مقاومت در سطح منطقه گفت: مقاومت در تمامی نقاط منطقه با یکدیگر رابطه مستقیم و تنگاتنگ دارند، حتی فلش های نگاه و توجه به سوی لبنان است و از آن سو به سمت ایران نظر افکنده می شود.
رحماندوست درباره این که اگر اهل قلم اثری بیافرینند می تواند در منطقه تاثیرگذار باشد، گفت: بله بدون شک این گونه است، اهل قلم در ایران سرمایه هایی مانند آبروی شهدا، حضرت امام، دفاع مقدس و مقاومت در برابر اسرائیل و آمریکا را دارند که می تواند نقش کاتالیزور در جهت تولید آثار ادبی در سطح منطقه باشد.
وی درمورد جلب توجه اهل قلم به مسئله مقاومت نیز گفت: یکی از مهم ترین اقدامات ممکن در این خصوص می تواند انجمن نویسندگان مسلمان باشد و دیگری ایجاد یک جایزه بزرگ ادبی مقاومت با کمک ایران و سایر کشور ها باشد. جایزه ای در حد جوایز بزرگ دنیا که یک انگیزه مناسب برای تولید ادبیات فاخر مقاومت باشد.
وی درباره جاماندگان از کاروان ادبیات مقاومت و راهکار بازگشت به آن گفت: بهترین راه برای اهل قلم غافل و جامانده از کاروان ادبیات مقاومت، توبه آن ها و فدا کردن تمام ادامه زندگی خود در این مسیر است. آن ها با این بازگشت می توانند غفلت خود درخصوص ادبیات مقاومت را جبران کنند.
رحماندوست در پاسخ به سوال یکی از حاضرین در مورد حس گرفتن از فضا به خصوص فضای هشت سال دفاع مقدس که ربع قرن از آن گذشته است و بازتابش در ادبیات داستانی و این که آیا اثر قابل توجه ای در این زمینه تولید شده است یا خیر، گفت: با گذشت ربع قرن از دفاع مقدس و پانزده سال مسئولیت ادبی درخصوص ادبیات دفاع مقدس، باید بگویم متاسفانه هنوز رمانی نداشته ایم که بتواند به طور جامع و مناسب دفاع مقدس و فضای آن را برای مردم جهان تصویر کند. مردم ایران اهل قلم و هنر هستند و بسیاری از رزمندگان و مجاهدان این مسیر خود اهل قلم هستند، اما رمانی که بتواند آیینه تمام نمای دفاع مقدس و انعکاس مطلوبی از آن باشد وجود ندارد.
وی درمورد این که راهکار چیست و در این زمینه چه باید کرد، گفت: در این سال ها بسیار با خود به این مسئله فکر کرده ام تا شاید راه حلی اساسی پیدا کنم و بتوانم خود را نیز راضی کنم و این مسیر تنها از طریق «ادبیات شفاهی» به سرانجام رسید، تاریخ شفاهی، رمان نوین ایران استف بگذارید منتقدان ادبی آن را یک رمان ادبی ندانند، این از ارزش های این کار کم نمی کند، مهم ترین عنصر یک رمان «کشش» است که در ادبیات شفاهی به خوبی نمود دارد و در آن بیشتر از عناصر رمان های اصلی بیش از خود آن بهره می گیرد.
این نماینده مجلس شورای اسلامی در پاسخ به سوال رابطه هشت سال دفاع مقدس و مسئله فلسطین گفت: همان طور که می دانیم هشت سال دفاع مقدس برگرفته از اعتقاد ما به مسائل دینی – مذهبی و برگرفته از تعالیم ائمه اطهار بوده است و از همه مهم تر دفاعی در مقابل اشغال گری و زورگویی رژیم بعث عراق بوده است، این مقاومت زمینه ساز بروز و ظهور ادبیات مقاومت شده است و می توان گفت هشت سال دفاع مقدس سرمایه مناسبی برای تولید ادبیات مقاومت شده است و نباید به آسانی از این سرمایه ها عبور کنیم.
حبیب احمدزاده: هنوز نتوانستهایم جنگ را درست تعریف کنیم
حبیب احمدزاده هفتاد و پنجمین برنامه "دگرخند" که با موضوع طنز در ادبیات دفاع مقدس برگزار شد گفت:دوران جنگ برای ما دورانی افسانهای است. نه این که خود جنگ خوب باشد، این دو موضوع اشتباه نشود. ما نتوانستهایم جنگ را درست تعریف کنیم. باید این اشتباه را حل کنیم و منظور واقعیمان را نشان دهیم.
برنامه این هفته سلسله نشستهای "دگرخند" که با حضور مهدی فرجاللهی از سوی دفتر طنز حوزه هنری برگزار میشود، این بار با موضوع طنز در ادبیات دفاع مقدس برگزار شد.
در این نشست که افراد سرشناسی از جمله حبیب احمدزاده نویسنده و اصغر نقینژاد بازیگر حضور داشتند، مستندی کوتاه از خاطرات طنز زندهیاد رسول ملاقلیپور درباره دفاع مقدس اکران شد.
حبیب احمدزاده که کارشناس ارشد ادبیات نمایشی و دکترای پژوهش هنر دارد، در این برنامه اظهار کرد: وقتی آبادان محاصره شد، من 16 سالم بود. برای مردم ایران به ویژه افرادی که در مناطقی که جنگ در آنجا بیشتر لمس میشد حضور داشتند، روز 31 شهریور زندگی عوض شد. بسیاری از ما هنوز فکر میکنیم 16 سالمان است. فکر میکنیم تمام این ها خواب بوده و بیدار میشویم و به همان دوران برمیگردیم.
وی ادامه داد: دوران جنگ برای ما دورانی افسانهای است. نه این که خود جنگ خوب باشد، این دو موضوع اشتباه نشود. ما نتوانستهایم جنگ را درست تعریف کنیم. باید این اشتباه را حل کنیم و منظور واقعیمان را نشان دهیم که چرا افراد میآیند با شعف درباره آن روزها صحبت میکنند.
این نویسنده اظهار کرد: این موضوع مانند این است که در زلزله اصلا گفته نمیشود اتفاق خوبی است اما در همان زلزله بم عدهای از کشورهای دیگر آمدند و در بم به مردم خدمت کردند. اگر از آن ها تقدیر و تشکر شود، این تشکر تایید زلزله است؟ مسلما این طور نیست. بچههای ما هم نرفتند جنگ بلکه جلوی جنگ ایستادند. آن ها بدون این که هیچ انتظاری از هیچکس داشته باشند عازم جبهههای جنگ شدند.
احمدزاده با بیان این که همه ملت ایران متفق القول بودند که باید از گربهای به نام ایران دفاع کرد، گفت: حتی کسی هم که اجازه نمیداد فرزندش برود جبهه به این دلیل نبود که با دفاع از کشور مخالف باشد بلکه نگران بود برای فرزندش اتفاقی بیفتد.
وی ادامه داد: هر چیزی در جنگ میتواند عجیب باشد. در آن روزها دوربین هر چیزی را که ثبت کند عجیب است و حتی خواب رزمندهها در زیر آن همه توپ و ترکش عجیب به حساب میآید.
احمدزاده در ادامه این مراسم، داستانی نوشته خودش به نام "انتقام، انتقام، انتقام" را خواند که با استقبال حاضران همراه بود.
بیابانکی: «نامههای کوفی» به عاشورا در زمان حاضر میپردازد
شاعر مجموعه «نامههای کوفی» از چاپ سوم کتابش خبرداد و گفت: این کتاب نگاهی انتقادی به بعضی از آداب عزاداری عاشورا دارد.
این شاعر به خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری گفت: نامههای کوفی فصلهای متمایزی دارد. یک بخش آن که اسم کتاب هم از آن گرفته شده، تعدادی شعر سپید کوتاه است که تمام آنها شامل موضوعات عاشورایی است. البته این بخش به خود واقعه عاشورا نمیپردازد بلکه به عاشورا در زمان حاضر اشاره میکند یعنی اعتقادات، عزاداریها و نحوه برخوردی که با آن واقعه میشود و گاهی نگاهی آسیبشناسانه به بعضی از وضعیتها و آداب و رسوم اشتباه دارد.
وی با بیان این که بخش دیگر این کتاب شامل آثاری با مضامین عاشقانه و اجتماعی، دفاع مقدس و شهداست، گفت: من خودم به این کتاب علاقه مندم؛ چراکه از ابتدا تا انتهای کتاب فضایی در آن وجود دارد که اعتقادات و ارزش های مذهبی ما را شامل میشود.
بیابانکی با اشاره به این که «نامههای کوفی» به چاپ سوم رسیده است، گفت: به نظرم این کتاب با سایر آثارم متفاوت بود و خوشحالم که با استقبال خوبی مواجه شده است.
این شاعر درباره مخاطبان این اثر هم گفت: گروه هدف این کتاب میتواند مخاطب عام باشد ولی در عین حال بیشتر خوانندگان و مخاطبان جدی شعر از آن استقبال میکنند نه تنها کسانی که از سر تفنن و سرگرمی بخواهند کتابی بخوانند. به ویژه کسانی که دغدغه مسائل مذهبی دارند و گروه سنی جوان به بالا، مخاطبان اصلی این کتاب محسوب میشوند.
وی همچنین درباره استقبال از این کتاب با توجه به نزدیکی به روزهای محرم گفت: من مجموعه دیگری هم دارم به نام «جامه دران» که شامل موضوعات مذهبی و عاشورایی است، آن کتاب در روزهای محرم مورد استقبال بیشتری واقع میشود و به نظرم این کتاب هم با نزدیک شدن به ایام عزاداری محرم به چاپهای بیشتری خواهد رسید.
این هنرمند انقلابی در پایان تاکید کرد: ما به عنوان نویسنده وظیفهمان را انجام میدهیم و بعد از انتشار کتاب انتظار داریم برای گسترش و ترویج مفاهیمی که به آن باور داریم، مراکز پخش به خوبی وارد عرصه شوند.
فتح نیا: برای اصلاح سبک زندگی باید از هنر کمک گرفت
یک نویسنده و کارگردان معتقد است سبک زندگی با آیین نامه قابل اصلاح نیست و نمیتوان مردم را اجبار به کاری کرد بلکه باید فرهنگ سازی کرد و از هنر کمک گرفت.
محمود فتح نیا به خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری گفت: اگر دیدگاه ما نسبت به هنر، دیدگاهی معنوی، روحانی و دینی باشد و این طور فکر کنیم که هنرمند آینهای است که نور الهی به آن تابیده میشود تا آن را منعکس کند، جایگاه هنرمند را در جایگاه هدایتهای دینی میبینیم و بر این اساس، همان طور که ادیان روشنگری میکنند، هنرمند هم باید جلوتر از افراد جامعه باشد و نیازسنجی کند که جامعه به چه چیزهایی نیاز دارد.
وی ادامه داد: دیدگاه دوم هم این است که دولتها اهدافی را تعیین میکنند و هنرمندان بر اساس آن دیدگاهها قرار است به ارائه اثر بپردازند. در این دیدگاه هر دولتی برای ملت خودش اهدافی را تعیین میکند؛ مثلا گفته میشود که ایران باید در سال 1404 در کجا قرار بگیرد. این اهداف مسائلی هستند که نیاز است افرادی با تخیلشان آنها را تصور کنند. این خیال میتواند در رمان، نقاشی یا سینما آینده نگری شود. در این دیدگاه هر چه هنرمند و دولت به هم نزدیکتر بوده و مورد اعتماد همدیگر باشند، آن برنامهها و اهداف بهتر ترسیم شده و پیش میروند.
این هنرمند با بیان این که سبک زندگی هم شامل این موارد میشود تاکید کرد: در اصلاح سبک زندگی، یک هدف کلی وجود دارد که به اهداف کوچکتر تقسیم میشود و میتوان با برنامه ریزی آن را در هنر پیاده کرد. اینجا میشود استفاده ابزاری از هنر یعنی هنر در خدمت اهداف گرفته میشود. این استفاده ابزاری معنای منفی ندارد بلکه زمانی معنای منفی میگیرد که هنرمند به کارش اعتقاد نداشته باشد.
فتح نیا ادامه داد: استفاده از هنر برای به کار گرفتن اهداف مد نظر دولتها از اینجا اهمیت بیشتری پیدا میکند که بدانیم سبک زندگی با آیین نامه قابل اصلاح نیست. در فرهنگ و زندگی مردم جریانی جاری و انتخاب و آزادی وجود دارد و نمیتوان با زور یا با دستور آنها را به کاری وادار کرد. در این میان، نکتهای که باید به آن دقت شود این است که توقع نداشته باشیم کار فرهنگی یک شبه جواب دهد بلکه باید صبور باشیم. برای تحقق هر هدفی باید برنامه ریزی بلندمدت داشته باشیم و نخواهیم با تولید هر اثر یا بعد از هر همایش بلافاصله تاثیر آن را در جامعه ببینیم.
این هنرمند متعهد درباره جشنواره عصر سوره ویژه سبک زندگی و خانواده که در حوزه هنری برگزار میشود هم گفت: این همایشها مفیدند چون بحث خانواده مطرح است و در شرایط فعلی به چنین مباحثی نیاز داریم. در عین حال توصیهای که دارم این است که جذب مخاطب فراموش نشود؛ چراکه اگر برنامههایی تنها برای یک عده خاص تولید شوند، آن فرهنگ چطور گسترش پیدا کند؟
وی در پایان تاکید کرد: باید درها باز گذاشته شوند، باید از جزیره بودن پرهیز کرد، باید فرصت اشتباه داده شود و مخاطبشناسی انجام گیرد تا عده بیشتری از افراد با نگرش های مختلف فکری جذب برنامهها و آثار تولیدی مراکزی از جمله حوزه هنری شوند.
جشنواره سوره ماه برکتی برای جریان تئاتر حرفه ای کشور است
حسین پارسایی داور جشنواره منطقه 3 تئاتر سوره ماه معتقد است جشنواره تئاتر سوره ماه فرصتی را فراهم می کند تا بدیع، خلاق و جوان حرکت کنیم. این جوانی همیشه به معنای خام بودن و تجربه کردن نیست، درواقع به معنای روزنه هایی است که در کنار هم می توانند موفق و مؤثر باشند و فکر می کنم این مأموریت جدید سوره ماه آغاز شده است.
یکی از داوران جشنواره منطقه 3 تئاتر سوره ماه چشم انداز این جشنواره را جوان گرایی دانست و گفت: سوره ماه به دنبال کشف استعدادها و معرفی چهره های جوان و مستعد بوده و این مأموریت در حوزه هنری در حال شکل گیری است.
حسین پارسایی که به همراه دکتر مهرداد رایانی مخصوص و شهرام کرمی داوری آثار این جشنواره را بر عهده داشتند به اهمیت آموزش در تئاتر اشاره کرد و افزود: به نظر می رسد جشنواره تئاتر سوره ماه در کنار تولیدات نمایشی، باید به طور جدی فضاهای آموزشی و کارگاهی داشته باشد و این مسیر را دنبال کند.
وی با بیان این که در حوزه نمایشنامه، کاستی های جدی وجود دارد اظهار داشت: باید به سراغ متون اصلی و در واقع با ساخت و سازهای تئاتر روز دنیا برویم.
این کارگردان تئاتر با اشاره به این که در زمینه بازیگری زن و مرد، هنرمندان مستعدی در جشنواره حضور داشتند گفت: در زمینه های نگارش نمایشنامه، طراحی، ایده، اجرا و کارگردانی باید خیلی جدی تر برای گروه ها برنامه ریزی شود.
عضو هیئت داوران جشنواره منطقه 3 تئاتر سوره ماه تصریح کرد: ما با نسلی رو به رو هستیم که اهل مطالعه و ذوق است و سوره ماه می تواند از این ظرفیت استفاده نموده و گستره مضامین و مفاهیم خودش را بازتر ببیند.
پارسایی تأکید کرد: این طور نبینیم که چون گروه ها جوان هستند و قرار است تجربه ای جوان شکل بگیرد، آن ها را دست کم بگیریم.
وی آموزش را جزو جدا نشدنی تئاتر دانست و افزود: هنرمندان جوان قبل از این که به نمایش و نگارش برسند باید در کارگاه های آموزشی طرح ها و ایده هایشان مورد ارزیابی قرار گیرد و ماحصل آنچه به صحنه می آید یک کار آموزشی ـ پژوهشی باشد.
این کارشناس تئاتر ادامه داد: اگر استعدادهای جوان در فرایند نگارش و تولید، آموزش ببینند می توانند آموزه های خودشان را با اطمینان به مخاطب عرضه کنند.
وی اظهار کرد: فکر می کنم با چنین چشم اندازی می توان امیدوار بود که در آینده شاهد نسلی نو، خلاق و شکوفادر عرصه هنرهای نمایشی باشیم و ان شاءالله سوره ماه برکتی برای جریان تئاتر حرفه ای کشور باشد.
پارسایی با اشاره به رسالت و دغدغه های حوزه هنری اظهار داشت: به نظرم جشنواره تئاتر سوره ماه دارد فرصتی را فراهم می کند تا بدیع، خلاق و جوان حرکت کنیم. این جوانی همیشه به معنای خام بودن و تجربه کردن نیست، درواقع به معنای روزنه هایی است که در کنار هم می توانند موفق و مؤثر باشند و فکر می کنم این مأموریت جدید سوره ماه آغاز شده است.
این هنرمند به ظرفیت های مختلف استان یزد به ویژه در زمینه های فرهنگی، هنری اشاره و خاطرنشان کرد: یزد یکی از ظرفیت های بی بدیل کشور برای انعکاس فعالیت های فرهنگی، هنری و تاریخی است.
عضو هیئت داوران جشنواره منطقه 3 تئاتر سوره ماه، ضمن قدردانی از سرپرست و همکاران حوزه هنری و همچنین هنرمندان استان یزد برای برگزاری این رویداد نمایشی افزود: در مدت برگزاری جشنواره در این استان روحیه تعاون، همکاری و صمیمیت که لازمه خلاقیت های هنری است وجود داشت.
صراف یزد: «هفت گنج» روایتی تازه از مسیر حرکت امام رضا(ع) است
کارگردان مستند «هفت گنج»با شاره به این مطلب که مسیر حرکت امام رضا که در فیلم نشان داده می شود، کاملا مستند است، گفت: پس از مطالعات و تحقیقات گسترده ای که از سوی ما انجام شد، با تایید آستان قدس رضوی فیلم را در مسیر حرکت امام هشتم شیعیان ساختیم.
احمد صراف یزد کارگردان مستند «هفت گنج» که به تازگی برای حضور در سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران انتخاب شده است، در گفت و گو با پایگاه خبری حوزه هنری اظهار کرد: «هفت گنج» روایت تازه و نویی از مسیر حرکت امام رضا (ع) از ابرکوه تا خرانق است.
وی افزود: این مستند به بررسی قدمگاه هایی که امام در آنها حضور داشته اند می پردازد.
صراف یزد با شاره به این مطلب که مسیر حرکت امام رضا که در فیلم نشان داده می شود، کاملا مستند است، گفت: پس از مطالعات و تحقیقات گسترده ای که از سوی ما انجام شد، با تایید آستان قدس رضوی فیلم را در مسیر حرکت امام هشتم شیعیان ساختیم.
این کارگردان جوان در ادامه درباره تکنیک هایی که در ساخت این مستند استفاده کرده است، توضیح داد: این فیلم با شیوه ای تازه از فیلم برداری و استفاده از سیاه قلم کار شده است و ما در منزلگاه های امام سعی کرده ایم فضا را با استفاده از سیاه قلم نشان دهیم.
صراف یزد درباره نام «هفت گنج» که برای فیلم انتخاب شده است نیز گفت: ما هفت اتفاق را در هفت منزلگاه امام در فیلم مشاهده می کنیم که امام رضا در آنها هفت گنج را برای ما به ارث می گذارد.
صراف یزد در ادامه درباره لوکیشن های فیلم نیز گفت: فیلم از مسجد «بیرون» در ابرکوه آغاز شده، در مسجد و حمام «فرط» ادامه یافته و مسیر حرکت امام رضا به سمت کویر طبس تا خرانق را دنبال می کند.
وی افزود: یکی دیگر از مکان هایی که در فیلم نشان داده می شود مقبره زنگی حاکم ظالم یزد است که بعدها از یاران امام رضا می شود و با ایشان به سمت خراسان حرکت می کند که در بین راه فوت می کند و امام بر او نماز می خواند.
این کارگردان سینما درباره مدت زمان تولید این فیلم گفت: فیلمبرداری «هفت گنج» 17 روز به طول انجامید و فیلم در مدت زمان 22 دقیقه تولید شده است.
صراف یزد در پایان با اشاره به حمایت های حوزه هنری یزد از این فیلم گفت: حوزه هنری استان یزد نقش تهیه کنندگی این فیلم را بر عهده داشته و از لحاظ مادی و معنوی حمایت زیادی از من و فیلم انجام شده است. خود من از این همکاری خیلی راضی هستم و امیدوارم که این همکاری ادامه داشته باشد.
«زمستان آن سالها»، «یک جای امن»، «روایتی هفت هزار ساله»، «کوچه مازاریها»، «روزگار فراموش شده» و... از دیگر آثار احمد صراف یزد است.
احمد صراف تاکنون در جشنوارههای مختلف شرکت کرده و موفق به کسب عناوینی هم شده که از جمله آنها میتوان به دریافت جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین المللی فیلم کوتاه اردن برای فیلم کوتاه «مازاری»، منتخب ششمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت با مستند «یک جای امن»، جایزه بهترین تدوین از دومین جشنواره ملی طلای سرخ قاین برای فیلم کوتاه «مازاری»، منتخب جشنواره بین المللی فیلمینی بلغارستان با فیلم کوتاه «واران»، منتخب نخستین جشنواره بین المللی فیلم کیش با فیلم مستند نیمه بلند «کوچه مازاریها» و کسب جایزه بهترین فیلم مستند کوتاه از هشتمین جشنواره ملی فیلم رضوی با فیلم مستند «هفت گنج» اشاره کرد.
سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران در دو بخش اصلی سینمای ایران و سینمای بین الملل 22 تا 27 مهرماه سال جاری برگزار میشود.
پروفسور حسن چیفت چی: مسلمانان در سایه فرهنگ الهی متحد می شوند
استاد دانشگاه ترکیه معتقد است مسلمانان برای متحد شدن و دوری از تفرقه باید گرد قرآن جمع شوند.
حسن چیفت چی، استاد دانشکده فن و ادبیات دانشگاه بینگول ترکیه، در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری با بیان این که مسلمانان با نزدیک شدن به قرآن می توانند اتحاد خود را حفظ کنند، اظهار کرد: اگر فرهنگ و ادبیات مسلمانان در سایه قرآن گسترش پیدا کند از هر حرکت دیگری می تواند مفید تر باشد، مسلمانان باید تنها یک هدف داشته باشند و این امر در سایه فرهنگی الهی است که محقق می شود.
وی ادامه داد: مسلمانان باید از نو قرآن را مورد توجه قرار دهند. در ترکیه فرقه های گوناگونی هستند که هر یک راه خود را می روند، اگر همه فرقه ها از فرهنگ قرآن استفاده کنند و زندگی اجتماعی شان را به وسیله قرآن برنامه ریزی کنند دیگر اختلافی هم پیش نمی آید.
این استاد دانشگاه ترکیه تاکید کرد: مسلمانان در جهان به دلیل این که در فرهنگ های مختلف رشد می کنند ممکن است دچار تفرقه شوند اما اگر پرورش مسلمانان توسط قرآن کریم صورت بگیرد، گرد یک مرکز جمع می شوند.
رئیس گروه زبان های شرقی دانشگاه بینگول ترکیه همچنین با اشاره به حضور گروه های جنایتکار در منطقه گفت: گروه هایی در منطقه با نام اسلام جنایت می کنند که دست اجنبی ها در این کار دخالت دارد. همیشه در طول تاریخ دست بیگانگان در خاورمیانه بوده و این دخالت ها ادامه دارد و مسلمانان باید نسبت به این مسئله آگاه باشند.
شایان ذکر است، پنجمین دوره همایش بین المللی باران غدیر مهرماه امسال با حضور شخصیت های ادبی، هنری و دانشگاهی کشورها و ادیان مختلف در حوزه هنری برگزار می شود.
رضا رفیع: برای بهبود روابط خانوادگی از طنز کمک بگیریم
رضا رفیع با اشاره به نقش طنز در زندگی روزمره گفت: باید حواسمان باشد که درشت گویی با درست گویی تفاوت دارد.
وی با بیان این که طنز می تواند از قدرت بالایی در اثرگذاری برای تعیین جهت سبک زندگی برخوردار باشد، به خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری گفت: طنز باعث لطافت زندگی و رقیق شدن درشتی ها و اختلافات می شود.
این طنزپرداز تاکید کرد: در فضایی که سرشار از خستگی و عصبیت باشد، استفاده از ادبیات طنز می تواند به کمک بیاید تا فضای گفت و شنود و همدلی و تفاهم ایجاد شود.
وی با بیان این که یاد گرفته ایم در زندگی هایمان مستقیم صحبت کنیم، گفت: با این که ادبیات ما سرشار از ضرب المثل ها و حکایات و عبارتهای طنزآلود است اما به مستقیم ترین شکل ممکن نظرمان را به شخص مقابل می رسانیم در حالی که می توان از انعطاف طنز کمک گرفت و با زبان شیرینی سخن گفت که هم حرفمان را زده باشیم و هم تشنج ایجاد نشود.
این چهره شناخته شده حوزه طنز درباره رابطه طنز و سبک زندگی اظهار کرد: با زبان طنز می توان آسانتر به استقبال حل و فصل مسائل رفت. من در گل آقا هم که بودم می گفتم از طنز می شود در زندگی استفاده کرد.
افراد خانواده، زن و شوهرها و پدر و مادرها می توانند از زبان شیرین استفاده کنند تا حرف هایشان را بزنند. لزومی ندارد حتما هر درستی را درشت بگوییم، درست گفتن با درشت گفتن تفاوت دارد. می توان حرف درستی را با ظرافت هر چه تمامتر به شنونده منتقل کرد.
رفیع همچنین ادامه داد: مثلا به این شعر دقت کنید که چقدر نشان دهنده این است که میتوان مهمترین پیام ها را از طریق زبان لطیف منتقل کرد؛ خواهم که به آن تازه گل از روی نصیحت / گویند که بر هر خس و خاری ننشیند / اما به طریقی که ز ما خاک نشینان / بر دامن وی هیچ غباری ننشیند
وی با بیان این که درشت گویی طوفان است و گرد و خاک در پی دارد، گفت: در آن شرایط چشم آدم جایی را نمی بیند و بدتر ممکن است اشتباهات بیشتری به همراه داشته باشد اما اگر در روابطمان و در روابط خانوادگی مان با زبان مناسب با یکدیگر حرف بزنیم، منفعت آن هم برای خودمان حاصل می شود و هم برای دیگران.
داودی: فارسی، زبان انقلاب اسلامی است
مدیر دفتر شعر حوزه هنری معتقد است، زبان فارسی به دلیل این که بیانگر آرمان های انقلاب اسلامی است، امروز مورد هجوم واقع شده است.
علی داودی مدیر دفتر شعر حوزه هنری در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری با بیان این که شعر کشورمان در شرایط خاصی قرار دارد، اظهار کرد: شعر اتفاقی وابسته به زبان است و زبان ما نیز در جهان محدود است و روابط گسترده ای با کشورهای هم زبانمان نداشته ایم تا بتوانیم امپراتوری زبان بسازیم.
زبان فارسی عنصر بنیادین در فرهنگ ایرانی است
وی با تاکید بر این که زبان فارسی امروز در معرض تهدید زبان های بیگانه است، خاطرنشان کرد: زبان فارسی امروز مورد هجوم واقع شده است در حالی که شعر ما، شعر درجه یکی در جهان است و اگر زمینه ای وجود داشت تا شعر ما با شعر جهان رقابت کند، قدرت خود را به جهان نشان می داد. اما به دلیل این که زبانمان محدود است و با زبان بین المللی دنیا تفاوت دارد چندان مجال این را نداریم که شعرمان را به درستی معرفی کنیم.
این شاعر کشورمان زبان فارسی را عنصر بنیادین در فرهنگ ایرانی دانست و افزود: بخش عمده ای از زبان فارسی امروز وامدار زبان عربی است. البته گسترش زبان عربی و قائده مند شدنش هم تحت تاثیر زبان فارسی بوده است.
زبانی که پیام بیداری و آگاهی می دهد کارکردش دوچندان می شود
داودی گفت: شعر کهن فارسی گنجینه ای است که معارف، اطلاعات حکمی، علمی و عرفانی در این بخش گنجانده شده است. وقتی می خواهیم پیشینه هر علمی را نگاه کنیم به شعر رجوع می کنیم. امروز نیز زبان فارسی به نوعی زبان انقلاب اسلامی است و به همین دلیل هم دشمنان بر روی این زبان حساس شده اند و مورد تهدید واقع شده است.
مدیر دفتر شعر حوزه هنری با تاکید بر این که یکی از دلایلی که زبان فارسی از بین نرفته است حضور شعر در آن است، عنوان کرد: وقتی زبان به معبری برای خلق اثر هنری و ادبی تبدیل می شود، خود تبدیل به گنجینه ای می شود و ماندگار می گردد و زمانی که پیام بیداری و آگاهی می دهد، کارکردش دوچندان می شود.
وی همچنین درباره نفوذ کلمات عامیانه و غیر فارسی در اشعار شاعران امروز کشورمان گفت: آوردن کلماتی مانند په نه په در شعر، زودگذر است. اما باید توجه داشته باشیم که شاعر آشناترین لفظ ها را در شعر خود استفاده می کند و به طور مثال وقتی کلمه "اکسیژن" متداول و آشنا است، شاعر از به کار بردن آن در شعرش ابایی ندارد./966/د101/ی