شور آفرینی در شعرهای آیینی جایگزین معارف تربیتی شده است

کاظم بهمنی از شاعران جوان و صاحب نام شعر آیینی و دینی  کشور در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان گفت: شعر آیینی باید آموزنده باشد و باید در این نوع شعر به مسائلی پرداخته شود که از سیره اهل بیت(ع) در قالب معارف تربیتی به ما رسیده است.

وی افزود: سرودن شعر را از 10سالگی و با سرودن ترانه ای در وصف امام رضا(ع) آغاز کردم، سپس در تهران نیز از وجود اساتیدی نظیر جواد حیدری و شیخ رضا جعفری بهره بردم.

بهمنی در بیان شاخصه های شعر آیینی و مدح اهل بیت(ع) با اعتقاد بر این که شعر آیینی نیز تفاوت ویژه ای از نظر هنری با دیگر اشعار ندارد، افزود: شاخصه هر شعری در وهله نخست، مخاطب پسندی و عامه پسندی است و از سوی دیگر بزرگان شعر نیز آن را تأیید کنند.

این شاعر آیینی با تأکید بر این که چنین شعری می تواند پیش برنده کلیات شعر در مضامین آیینی باشد، تصریح کرد: شعر آیینی جای تمرین نیست و پیش از هر چیزی شاعر باید در مراحل و عرصه های دیگر تمرین شعر کرده باشد تا درشعر آیینی بر آمده از تجربیات دیگر اشعارش باشد.

وی با اشاره به این که در کنار شعر آیینی باید دست کم مطالعه در زمینه شعر  نیزداشت، اضافه کرد: ساحت شعر مقدس به صورتی نیست که بتوان با آن تمرین کرد و متأسفانه یکی از مهم ترین آفت های ما در زمینه شعر آیینی دوری از مضمون است.

بهمنی با بیان این که در شعر آیینی بیشتر به سوی شور آفرینی و ایجاد هیجان حرکت می کنیم، خاطرنشان کرد: شعر آیینی باید آموزنده باشد و باید در این نوع شعر به مسائلی پرداخته شود که از سیره اهل بیت(ع) در قالب معارف تربیتی به ما رسیده است.

وی با اشاره به این که شاعر آیینی باید افزون بر مطالعه و تحقیق در زمینه شعر، در زمینه سیره اهل بیت(ع) نیز مطالعه داشته باشد، گفت: نقطه طلاقی شعرآزاد با شعر آیینی پرداختن به مسائل معرفتی است و اگر ما از معشوقه شعر آزاد جدا شویم و به معشوقه شعر آیینی بپیوندیم نقطه اشتراک آن پرداختن به مسائل معرفتی است./939/ت302/ب5