لابی رسانه‌ای رژیم صهیونیستی
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، رژیم صهیونیستی با هواپیماهای بی‌سرنشین و بالگرد روز 18 ژانویه به شهر مزرعه الامل در منطقه قنیطره سوریه حمله کرد که منجر به شهادت رسیدن گروهی از اعضای حزب‌الله شد.
این حمله حداقل از جنبه نمادین مصادف است با سالروز پایان گرفتن جنگ 22 روزه غزه اما از جنبه واقعی بازگو کننده برنامه‌های سیاسی و نظامی است که سران تل‌آویو از انجام آن در نظر دارند. قبل از هر چیز باید توجه داشت که دولت راست‌گرای نتانیاهو خود را آماده برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی می‌کند و برای ارضای هواداران تندروی خود نیاز به این دست تجاوزات نظامی دارد.
رسانه‌های رژیم مثل عاروتص شوع خبر حمله را با تعبیرهایی مثل مقابله با برنامه حزب‌الله برای حمله به اراضی اشغالی گزارش داده‌اند تا آنکه به نحوی بالگرد و هواپیماهای بی‌سرنشین خود را در قالب حمله پیش‌گیرانه توجیه کرده باشند و افکار عمومی را به این نحو قانع کنند که دولت همچنان در فکر حفظ امنیت آنها است. این بهره‌برداری نتانیاهو از حمله است تا از آن نفع انتخاباتی ببرد و رأی بیشتری جمع کنند چراکه بنابر تجربه‌های قبل، او مثل دیگر دولتمردان رژیم از حملات و تجاوزات سیاسی برای منافع سیاسی داخلی بهره‌برداری می‌کند و البته بی‌نتیجه هم نبوده است. یک وجه دیگر قضیه در نگاهی است که او و فرماندهان نظامی‌اش به نقشه میدانی منطقه دارند که این حمله را با این نگاه و اهداف نظامی خود ترتیب داده‌اند. این وجه به طور مستقیم مرتبط است با اوضاع داخلی سوریه، وضعیت گروه‌های مسلح و سرمایه‌گذاری‌ای که تل‌آویو در این مقوله کرده است.
بی‌شک، اخبار داخل سوریه در طول این سال‌ها از بحران در کانون توجه‌رسانه‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بوده است اما چیزی که بسیار کم به آن توجه شده در نقش و ارتباط رژیم صهیونیستی با این بحران است. دلیل این کم‌توجهی تا اندازه‌‌ای روشن است؛ لابی رسانه‌ای رژیم‌صهیونیستی به خصوص در میان رسانه‌های غربی آن قدر قدرت دارد تا اجازه ندهد خبر چندانی از این موضوع به رسانه‌ها راه پیدا کند. به حاشیه کشاندن رژیم صهیونیستی از اهداف اساسی این لابی بوده و به همین دلیل است که حتی وقتی جنگ در بلندی‌های جولان هم جریان داشت باز خبر خاص و قابل توجهی از موضع و رفتار تل‌آویو منتشر نمی‌شد.
این نحو خبررسانی نمی‌تواند طبیعی باشد و معلوم است که رژیم با پرونده نظامی به اندازه عمرش نمی‌تواند تا این حد در حاشیه بماند و موضع صرف یک ناظر را به خود بگیرد. سرنگونی یا حداقل تضعیف شدید نظام سوریه حداقل خواست تل‌آویو است که نمی‌توان در این هدف رژیم‌صهیونیستی شکی و تردیدی داشت و از این جهت، باید رژیم را به طور مستقیم درگیر بحران سوریه دانست. آن دست خبرهای پراکنده و حداقلی که منتشر شده این موضوع را تأیید می‌کند. مجله فرانسوی لو کانارد آنشینه، در نیمه دسامبر گذشته خبر از حمایت تسلیحاتی رژیم صهیونیستی از جبهه النصره داد که به بهانه برنامه مشترک ائتلاف ضد داعش، تجیهزات نظامی در اختیار این گروه گذاشته است.
این حمایت نظامی جدای از حمایت لجستیکی است که رژیم صهیونیستی از این گروه داشته که هم ناظران سازمان ملل مستقر در منطقه آن را تأیید کرده‌اند و هم آنکه مجله فارین پالیسی در نیمه ژوئن گذشته و به نقل از بان کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل، مهر تأیید بر آن زده است. به هر حال، رژیم صهیونیستی با حمایت از جبهه‌النصره به طور مستقیم در بحران سوریه دخالت دارد و قرار گرفتن نام این گروه در فهرست گروه‌های تروریستی سازمان ملل و امریکا تاثیری در حمایت آن نداشته است.
حالا و با این سابقه است که می‌توان حمله به مزرعه الامل را از منظر نقش و اهداف تل‌آویو در بحران سوریه دید. جبهه النصره از زمان شکست در قنیطره ابتکار عمل را در این منطقه از دست داده و حالا که ارتش و نیروهای مردمی سوریه در مناطق شمالی و اطراف حلب به پیروزی‌های قابل توجهی رسیده‌اند، جبهه النصره نسبت به بقای نیروهای خود در این منطقه به شدت احساس خطر می‌کند. جبهه النصره از این جهت نیاز به حمایت نظامی مستقیم‌تری دارد که این وظیفه در مقطع فعلی به عهده بالگردها و هواپیماهای بی‌سرنشین گذاشته شده و بعید نیست که با تحرکات اخیر نیروهای نظامی رژیم صهیونیستی در منطقه بعد حمایت نظامی‌اش گسترده‌تر هم بشود.
در مقابل، سید حسن نصرالله دو سه روز قبل از این حمله پاسخ خود را داده بود و از رابطه رژیم صهیونیستی با جبهه النصره در این منطقه گفته بود اما متذکر شده بود که هر حمله هوایی رژیم به هر نقطه سوریه را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت. در این مدت، سه خودروی زرهی رژیم با سرنشین‌های آن منهدم شده که می‌تواند در حکم پاسخی اولیه باشد اما باید بعد از این دید که تل‌آویو حمایت از جبهه‌النصره را تا چه اندازه توسعه می‌دهد و حاضر به تحمل جنگی آن هم در آستانه انتخابات داخلی هست یا اینکه در این حد متوقف می‌شود تا متحمل پیامدهای یک جنگ نشود./997/د102/ب6
منبع: روزنامه جوان