رعایت حجاب و پرهیز از خودنمایی، امنیت خاطر بانوان را فراهم می کند

خانم جوکار، معاون پژوهش مرکز مدیریت حوزه علمیه خواهران استان کرمان در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان، با اشاره به تعریف حجاب گفت: برخلاف آنچه تصور می شود حجاب تنها پوشش نیست، بلکه مجموعه‌ای از رفتارهای ارتباطی است که پوشش صحیح، نخستین مرحله آن است.

وی در ادامه افزود: آنچه دین مبین اسلام با عنوان حجاب به مسلمانان معرفی می کند، پوششی است که علاوه بر کامل بودن، مهیج و محرک نباشد، یعنی به گونه ای نباشد که حجم بدن را نشان دهد و یا رنگ و طرح محرک و مهیج نداشته باشد.

جوکار در ادامه خاطرنشان کرد: حجاب اسلامی صرفاً پارچه‌ای نیست که اندام را بپوشاند، بلکه وسیله‌ای برای مصونیت فرد و جامعه است، پوشش اندام و حجاب وقتی کامل است که بیننده را تحریک نکند.

وی با بیان معنای حقیقی پوشش اظهار داشت: منظور از پوشش، صرفا پوشش ظاهری، آن هم با هر شرایطی نیست، بلکه زن و مرد مسلمان طبق آیات 30 و 31 سوره نور وظیفه دارند علاوه بر دارا بودن حجاب فیزیکی بدن، در نگاه نیز چشم خود را از نگاه های حرام به نامحرم حفظ کنند و از چشم‌چرانی اجتناب کنند.

معاون پژوهش مرکز مدیریت حوزه علمیه خواهران استان کرمان در ادامه افزود: باید متانت و حریم در گفتار و سخن گفتن با نامحرم نیز حفظ شود؛ چرا که خداوند در آیه 32 سوره احزاب می فرماید: «با خضوع در گفتار سخن نگویید که بیماردلان(نسبت به شما) طمع می ورزند».

وی ادامه داد: رفتار زن مسلمان باید براساس رعایت حریم‌های میان محرم و نامحرم شکل گیرد و با پرهیز از آرایش، جلوه‌گری برای مردان نامحرم، آشکار نساختن زینت‌های خود، استعمال نکردن هر گونه عطر و  ... در خارج از منزل و پرهیز از انجام رفتارهای سبک، زمینه آشفتگی فکری مرد و در نتیجه طمع ورزی او نسبت به خود را از بین ببرد.

جوکار از زبان شهید مطهری بیان داشت: «اسلام می‌خواهد انواع التذاذهای جنسی، چه بصری و لمسی و چه نوع دیگر، به محیط خانوادگی و در کادر ازدواج قانونی اخـتصاص یابد و اجتماع منحصراً برای کار و فعالیت باشد».

وی گفت: تنها کسانی که حد واجب شرعی را رعایت نمی‌کنند، بد حجاب نیستند، بلکه ممکن است این حدود کاملاً توسط فرد رعایت شود، ولی وضع ظاهر، نوع رفتار با مردان، نوع سخن گفتن، نوع راه رفتن، طرز نگاه به دیگران و محیط اطراف و در یک کلام، نوع رفتار ارتباطی فرد در اجتماع به گونه‌ای باشد که با زبان بی‌زبانی، توجه نامحرمان را به خود جلب کند هرچند ناآگاهانه باشد.

این محقق و پژوهشگر حوزه خانواده در ادامه بیان داشت: وضع احکام شرعی جهت سلامت روحی، روانی و معنوی افراد و جامعه است؛ چرا که تنها در سایه حدود الهی که خداوند بر اساس نوع آفرینش مخلوقاتش وضع نموده همه چیز درجای خود قرار خواهد گرفت.

وی تأکید کرد: زمانی که جامعه عاری از هر گونه مفسده باشد، جلوه گری‌ها و لذت‌های جنسی منحصر به همسر می شود و تنها در فضای خانواده خواهد بود و این مسأله علاوه بر حفظ عفت زن و مرد، محبت میان آنان را افزایش داده و موجب تحکیم بنیان خانواده می‌شود.

این استاد حوزه با اشاره به تأثیرات سوء بدحجابی بر بانوان، تصریح کرد: حجاب به دلیل نقش اساسی در تعدیل غریزه خودنمایی زن، عاملی مهم جهت جلوگیری از اضطراب‌ها و دغدغه‌های زن محسوب می‌شود؛ چرا که آزادی زن در خودآرایی و به نمایش گذاشتن جلوه‌های زنانه در جامعه، موجب ترویج افراط در تجمل‌گرایی و توجه به زیبایی‌های ظاهری می‌شود.

وی در این رابطه به حدیثی از امام علی(ع) اشاره کرد و گفت: امیرمؤمنان علی(ع) فرمودند: پوشش و حجاب به روح و روان زن بیش از هر چیز دیگر سلامتی می‌بخشد و سبب دوام و زیبایی او می شود.

جوکار در ادامه افزود: برای نهادینه کردن حجاب در جامعه باید از سویی آموزش تدریجی در خانواده ها را مد نظر قرار دهیم و از سوی دیگر کلیه نهادها و سازمان ها توجه جدی به این مسأله داشته باشند.

وی با تأکید بر نقش اثرگذار رسانه در ترویج فرهنگ صحیح حجاب عنوان داشت: رسانه ها در این امر نقش اساسی و مهمی را ایفا می کنند که نباید آن را نادیده گرفت. متأسفانه گاهی دیده می شود خواسته یا ناخواسته برنامه های فرهنگی و یا رسانه ای به گونه ای طراحی شده که به جای ترویج حجاب، زمینه بی اعتقادی و بی اهمیتی و حتی ضدیت با این فریضه الهی را بر می‌انگیزد.

معاون پژوهش مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان کرمان در پایان گفت: احیای امر به معروف و نهی از منکر در جامعه نیز می تواند تأثیر شگرفی بر از بین رفتن بی بند و باری در جامعه داشته باشد؛ چرا که افراد خطاکار خود را با یک اعتراض عمومی مواجه می‌بینند و همین موجب از بین رفتن این گناه در جامعه می شود./9703/ت302/ح