خود برتر بینی به استکبار منتهی میشود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مراسم سخنرانی و ذکر توسل امام حسین(ع) در شب هفتم محرم در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء با حضور حضرت آیت الله جوادی آملی و جمعی از نیروهای سپاه پاسداران قم برگزار شد.
حجت الاسلام ابوالقاسم عالمی سخنران این مراسم، خودبرتر بینی را آفت هر جامعه دانست و اظهار داشت: انسان مؤمن باید از این صفت رذیله دوری کند، چرا که موجب استکبار و سقوط وی می شود؛ با وجود این که همه انسان ها در اخلاق، ایمان، ادب، فرهنگ و مذهب با هم برابر نیستند، نباید شخصی خود را از دیگری بالاتر ببیند.
وی با انتقاد از وجود این حس غلط در جامعه اسلامی تصریح کرد: متأسفانه این تفکر باطل خود برتر بینی از زمان پیامبر اسلام(ص) وجود داشته و امروزه نیز به گونه های مختلف در جامعه اسلامی نمود دارد؛ این که برخی نژاد و ملیت خود را برتر از دیگر ملیت ها می پندارند، مغایر اصل وحدت و اسلام است، چرا که پیامبر اکرم(ص) نیز بر وحدت مسلمانان تأکید داشتند.
سخنران و مبلغ حوزوی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) درباره خود برتر بینی، ابراز کرد: زرارة بن أعین به همراه برادرش نزد امام صادق(ع) رفتند و به ایشان گفتند، ما برای قبیله خود ملاکی برای سنجش افراد در نظر گرفته ایم و هر فرد با ملاک ما سازگار نباشد، او را ترد می کنیم.
وی ادامه داد: امام صادق(ع) در پاسخ به زرارة بن أعین فرمودند، خداوند متعال در قرآن کریم انسان ها را به چند دسته تقسیم کرده است؛ افرادی که گناه و ثوابشان برابر است، عده ای که بسیار گناه کرده اند و در آخر به درگاه خداوند رحیم، توبه و استغاثه کرده اند، انسان هایی که دچار ضعف عقلی و ذهنی هستند و افرادی که حرفی از دین به آن ها نرسیده است.
حجت الاسلام عالمی در شرح ادامه پاسخ امام صادق(ع) به زرارة بن أعین افزود: در روایت نقل شده که این بحث به جایی رسید که صدای زرارة بن أعین در بیرون از مسجد نیز شنیده می شد؛ امام صادق(ع) در پایان فرمودند، انسان چگونه می تواند درباره چنین افرادی که در قرآن کریم ذکر شده اند، قضاوت کند؛ اینگونه نیست که سطح ایمان و عقاید این افراد از ما پایینتر باشد.
وی با اشاره به پاسخ امام حسین(ع) درباره سؤالی مبنی بر این که ادب به چه معنا است اظهار داشت: ادب یعنی وقتی از خانه بیرون آمدیم، هرکس را دیدی، او را از خود برتر ببینی؛ این پاسخ ابا عبد الله الحسین(ع) به این معنی است که نباید به اعمال خود دلخوش باشیم و مغرور شویم؛ انسان همیشه باید نگران پایان کار خود باشد، چرا که انسان از فردای خود خبر ندارد و هر لحظه ممکن است از ایمان و اعتقاد خود روی گردان شود./840/پ202/ف