مراقب نفوذ سیاسی و اقتصادی دشمن باشید/ ضرورت تدوام یافتن پیشرفت‌های نظامی کشور
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله جوادی آملی امروز در درس خارج تفسیر خود در مسجد اعظم به ادامه تفسیر سوره مبارکه شوری پرداخت و گفت: سوره مبارکه شوری از آن جهت که در مکه نازل شد و عناصر سوره مکی اصول دین است، مسأله توحید در ولایت و توحید در حمد کردن و توحید در نصرت جزو مطالب این سوره است، در آیه 8 به این مسأله اشاره کرد که ظالمان ولی و نصیری ندارند و در آیه 9 به نحو مطلق با ضمیر فصل و معرفه بودن خبر حصر را ثابت کرد و فرمود تنها ولی مطلق نظام هستی ذات اقدس اله است.
وی افزود: ولی با ناصر تفاوت دارند، در ولایت تمام شئون کارها را ولی بر عهده دارد، در نصرت شخص منصور بخشی از کارها را بر عهده می‌گیرد و آن کمبود را از کمک ناصر تأمین می‌کند، جوان وقتی که کودک و نوزاد است او فقط ولی می‌خواهد، هیچ کار از او ساخته نیست، مگر این که پدر و مادر کاری انجام دهند اما وقتی که رشد کرد و جوان و نوجوان شد، بخشی از کارها را بر عهده گرفت آن وقت پدر و مادر ناصر او می‌شوند.
مفسر برجسته قرآن کریم با بیان این حدیث از امام علی(ع) که جوارح انسان جنود خداوند و خلوت‌های انسان چشمهای خداوند است، خاطرنشان کرد: اگر ما کار خیری انجام دادیم، نباید فکر کنیم که این کار را ما انجام دادیم و بخشی از فلان کار از ما است، بلکه همه اعضا و جوارح ما از آن خدا است و ما تحت ولایت او قرار داریم، آن جا که بیراهه می‌رویم این دست را از سربازی خداوند قطع کرده‌ایم، اما آن جا که خیری انجام دادیم این دست ما سرباز الهی است، از این توحید ناب که مقداری فاصله بگیریم که اوحدی از موحدان در آن به سر می‌برند خدای متعال ناصر است، یعنی تمام کمبودهای ما را جبران می‌کند.
وی اظهار کرد: ما معمولا از انسان همین حیوان ناطق را به یاد داریم اما در دعای اول صحیفه سجادیه امام سجاد(ع) تأکید می‌کند که هر کسی که حمد نکند از حدود انسانیت خارج است، جامعه که حمد نکند از حدود انسان خارج می‌شود، اگر از امام سجاد(ع) بپرسیم که انسان چیست، می‌گویند اگر انسان حمد خداوند را انجام ندهد از انسانیت خارج می‌شود، خود توفیق شناخت خداوند و توفیق حمد خداوند نیز حمد می‌خواهد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با اشاره به آیه «وَمِنْ ءَایَـٰتِهِۦ خَلْقُ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَآبَّةٍۢ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَآءُ قَدِیرٌۭ ﴿٢٩﴾»، ابراز کرد: خالقیت را مشرکان حجاز می‌پذیرفتند اما ربوبیت را نمی‌پذیرفتند، ربوبیت صنم و وثن محال است، زیرا ربوبیت یا به خلقت بازمی‌گردد یا مستلزم خلقت است، او رب است و می‌پروراند، ممکن نیست چیزی رب باشد اما نیافریند چون وقتی رب است خلق می‌کند و او را تربیب می‌کند، برهان دیگر این است که اگر کسی خالق اشیا بود، دیگر کسی بدون آشنایی با هویت شیء چگونه او را می‌پروراند، در این آیات فرمود هم ربوبیت و هم خالقیت از آن خداوند است.
مراقب نفوذ سیاسی و اقتصادی دشمن باشید
وی گفت: خداوند سفره خلقت را پهن کرد و دوباره آن را جمع می‌کند، در سوره انبیا نیز فرمود شما یک کاغذ یا پارچه‌ای را می‌نویسید و امضا می‌کنید وقتی این کاغذ را نوشتید این مکتوب است اما وقتی آن را به تا کردید و پیچیدید، آن همچون سجل و طومار می‌شود، اکنون آسمان و زمین باز است اما ما آسمان و زمین را می‌پیچانیم، یک وقت خداوند این جهان را پهن کرد و یک زمانی آن را جمع می‌کند.
استاد درس خارج حوزه علمیه با گرامیداشت روز 13 آبان اظهار کرد: یادتان باشد که قرآن دو مطلب به ما آموخت، یکی جنگ سخت‌افزاری و دیگری جنگ نرم‌افزاری، که بخش سخت‌افزاری آن ویژه نیروهای نظامی است عموما و به دیگران ربط دارد به طور خصوص، فرمود آن قدر ستبر و قوی باشید که هیچ بیگانه‌ای در شما طمع نکند، این که گفت در برابر آنان با غلظت باشید برای ما گفت و گرنه دیگران که قرآن نمی‌خوانند، «ولیجدوا فیکم غلظة»، حتما آن‌ها باید این را احساس کنند، آن قدر قوی باشید که این ترس را کفار احساس کنند، هیچ آدم عاقل با بیل و کلنگ به جنگ کوه‌ها نمی‌رود، فرمود شما باید این گونه باشید که این وظیفه نیروهای نظامی است که بحمد الله پیشرفت داشته‌ایم و در صدد آن هستند و باید روزافزون باشد.
وی ابراز کرد: در بخش نرم‌افزاری فرمود که باهوش باشید، «خذو حذرکم» این هوشمندی را داشته باشید و محکم بگیرید زیرا دشمن دست‌بردار نیست، چه از راه نفوذ سیاسی و چه از راه نفوذ اقتصادی باشد، اگر آن روایت نورانی که در ذیل «خذوا ما اتیناکم بقوة» از امام صادق(ع) پرسیدند که این به چه معنا است آیا با نیروی بدن‌ها یا با نیروی قلب‌ها این را انجام دهیم؟ فرمود با هر دو، هم با نیروی قلب‌ها و هم با نیروی بدن‌ها باید به جنگ دشمن بروید.
عاجز بودن انسان‌ها در برابر قدرت الهی
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با قرائت آیه «وَمَآ أَصَـٰبَکُم مِّن مُّصِیبَةٍۢ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُوا۟ عَن کَثِیرٍۢ ﴿٣٠﴾»، ابراز کرد: اسناد فعل به دست برای این است که انسان با دست بیشترین کار را انجام می‌دهد، اما این حادثه‌های تلخی که برای جامعه اتفاق می‌افتد یا از آن تک تک افراد است یا از آن مجموع جامعه است، به اصطلاح یا بالجمه یا فی‌الجمله است.
وی ادامه داد: اگر از آن مجموع جامعه باشد که حرفی نیست زیرا شما به حرف انبیا گوش ندادید، اما اگر از آن تک تک جامعه باشد نسبت به اولیا و انبیا امتحان و آزمون و نسبت به دیگران مجازات و تنبیه است، اما اگر خردسالی در میان آنان باشد یا امتحان برای پدر و مادر است یا باز هم نوعی تنبیه و مجازات محسوب می‌شود، چون رحمت خداوند پیش و بیش از غضب او است، فرمود ما از بسیاری از گناهان شما درمی‌گذریم، در سوره مبارکه مائده نیز این مطلب آمد.
صاحب تفسیر تسنیم با اشاره به آیه «وَمَآ أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِى ٱلْأَرْضِ ۖ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِىٍّۢ وَلَا نَصِیرٍۢ ﴿٣١﴾»، ادامه داد: فرمود شما به آسمان بروید و به زمین بیاید حکم همین است، شما نمی‌توانید جلوی تدبیر و قضا و قدر الهی را بگیرید که شما قدرتتان جلو بیفتد، نمی‌توانید، هیچ کس نمی‌تواند از خداوند جلو بیفتد هیچ کس نمی‌تواند پیش بیفتد، این که کسی بخواهد خداوند را عاجز کند این ممکن نیست، اگر آسمان بروید و زمین بیایید حکم همین است./914/پ201/ج