۲۳ آبان ۱۳۹۴ - ۱۹:۳۸
کد خبر: ۳۰۲۴۶۸
معاون تهذیب حوزه علمیه قزوین:

کسی که به قرآن مراجعه می‌کند باید قرآن شناس باشد

خبرگزاری رسا ـ معاون تهذیب حوزه علمیه قزوین گفت: احاطه بر قرآن باید به شکلی باشد که اگر تفسیر یک آیه را می‌خوانیم با آیات دیگر و همچنین با تفسیر صحیح معصومین(ع) هماهنگی داشته باشد، بنابراین کسی که به قرآن مراجعه می‌کند باید قرآن شناس باشد.
حجت الاسلام علي عباسي
معاون تهذيب حوزه علميه قزوين

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در قزوین، حجت الاسلام علی عباسی معاون تهذیب حوزه علمیه قزوین عصر امروز در مدرسه علمیه ملاوردیخان قزوین ضمن بیان اقسام عرفان گفت: اگر عرفان حقیقی نباشد می‌تواند به شیطان هم وحی شود، که قرآن کریم هم این مطلب را تصدیق می‌کند.

 

وی در ادامه افزود: وحی به دو شکل است نخست وحی الهی دیگر وحی شیطانی قرآن کریم می‌فرماید همانا شیاطین به اولیای خودشان هم وحی می‌کنند پس وحی شیطانی هم داریم.

 

ظهورات قرآن حجت است

این استاد حوزوی با بین اینکه کسانی که قرآن را تفسیر به رأی کردند در تشخیص شاخصه عرفان خلل وارد کردند ابراز کرد: نخست اینکه ظهورات قرآن حجت است مهم‌تر اینکه در مواردی که با آیات متشابه برخورد می‌کنیم باید آنها را به محکمات برگردانیم.

 

این کارشناس دینی تصریح کرد: ما باید به تفسیر وارده از معصومین(ع) مراجعه کنیم زیرا که معصومین(ع) تفسیر صحیحی از آیات و روایات دارند، و ملاک دیگر تفسیر صحیح آیات این است که باید با آیات دیگر قرآن تعارض نداشته باشد.

 

حجت الاسلام عباسی در ادامه افزود: ما باید تفسیر آیه به آیه هم داشته باشیم یعنی ممکن است ما یک برداشتی از یک آیه داشته باشیم که آن برداشت با آیات دیگر تنافی داشته باشد.

 

وی ابراز کرد: احاطه بر قرآن باید به شکلی باشد که اگر تفسیر یک آیه را می‌خوانیم با آیات دیگر و همچنین با تفسیر صحیح معصومین(ع) هماهنگی داشته باشد بنابراین کسی که به قرآن مراجعه می‌کند باید قرآن شناس باشد یعنی بتواند عام را از خاص، مطلق را از مقید، ناسخ را از منسوخ جدا کند تا برداشت او صحیح باشد.

 

 این استاد حوزوی با بیان اینکه تفسیر آیات قرآن نباید خلاف عقل باشد اظهار کرد: چون خداوند و معصومین(ع) هیچ‌گاه خلاف عقل سخن نگفته‌اند این چند ملاک باید ذر ارائه تفسیر صحیح ملاحظه گردد.

 

معاون تهذیب حوزه علمیه در ادامه به تعریفی از عرفان توسط آقای علی موحدیان عطار اشاره کرد که می‌گوید: عرفان همان بینش واقعیت وحدانی و باطنی هستی است یعنی دست یافتن به یک حقیقت وحدانی که همان وجود خدای متعال است عرفان در حقیقت به یک واقعیت می‌رسد که آن وجود خدای متعال است.

 

وی در پایان گفت: عرفان یک مرحله ابتدائی دارد و یک مرحله تکمیلی، مرحله ابتدائی کیفیتی بسیط دارد یعنی خیلی جزئی نیست اجمالی است و مبهم، زوایای آن مشخص نیست و ناخودآگاه است یعنی خود به خود به انسان الهام می‌شود و تحت اختیار او نیست کما اینکه در مورد ایمان هم گفته شده که اختیاری نیست اما مقدمات آن اختیاری است./873/202/ب2 

ارسال نظرات