مجالس عزاى حسینى حافظ اساس مکتب است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان، حجت الاسلام دسترنج در سخنرانی روز پنجم محرم در جمع عزاداران حسینی مسجد امام حسین والفجر کرمان گفت: گریه مظهر شدیدترین حالات احساسى انسان است، و علت‌ها و انگیزه‏ هاى مختلفى دارد كه هر یك از آنها نشان‌دهنده حالتى خاص است. 

وی اظهار داشت: در روایات، بعضى از انواع گریه تحسین شده و از صفات پسندیده بندگان پاكدل خداوند به حساب آمده است، و بعضى از انواع گریه مذموم شمرده شده است.

این استاد حوزه بیان داشت: گریه بر امام حسین(ع) گریه محبت است، آن محبتى كه در دل‌هاى عاشقانش به ثبت رسیده است، به خاطر آن همه رشادت، فداكارى، شجاعت می باشد.

وی افزود: به تعبیر امام خمینى(ره) گریه سیاسى است، فرمود: «ما ملت گریه سیاسى هستیم، ما ملتى هستیم كه با همین اشك‌ها، سیل جریان می دهیم و سدهایى را كه در مقابل اسلام ایستاده است خرد می كنیم.»

این کارشناس مذهبی ابراز داشت: گریه معرفت در عزاى امام حسین(ع) از انحراف و تحریف در قیام آن حضرت جلوگیرى مى‌كند و شاید به همین جهت باشد كه در فضیلت گریه بر سیدالشهدا روایات متعددى وارد شده است.

وی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) خاطر نشان کرد: امام صادق (ع) فرمود: «گریه و بى‌تابى در هر مصیبت براى بنده مكروه است، مگر گریه بر حسین بن على (ع) كه اجر و ثواب نیز دارد.»

حجت الاسلام دسترنج اظهار داشت: از آثار گریه و عزاداری بر امام حسین(ع) حفظ رمز نهضت حسینی است.

وی گفت: در دوران منحوس سلاطین و پادشاهان ظالم از برپایى مجالس عزاى اهل‌بیت به ویژه سالار شهیدان جلوگیرى مى‌شد؟ به این دلیل که سخنوران و دانشمندان متعهد و انقلابى، مردم را از ظلم‏هاى حكومت‌ها آگاهى می دادند و انگیزه قیام آن حضرت كه امر به معروف و نهى از منكر است به اطلاع مردم می رساندند.

این استاد حوزه تصریح کرد: گریه بر سیدالشهدا و تشكیل مجالس عزاى حسینى نه تنها اساس مكتب را حفظ می كند، بلكه سبب می گردد شیعیان با حضور در این مجالس از والاترین تربیت اسلامى برخوردار شده و در جهت حسینى شدن رشد و پرورش یابند.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: در حقیقت مراسم عزادارى حافظ و زنده نگهدارنده نهضت مقدس امام حسین (ع) و در نتیجه حافظ اسلام و ضامن بقاى آن است.

وی بیان کرد: سوزى كه از دل سوخته عاشقان سیدالشهدا علیه السلام به چشم سرایت كرده و از مجارى دو چشم آنها به صفحه رخسار وارد مى‌شود، مراتب علاقه و اخلاص و دلبستگى به خاندان وحى و رسالت را مى‏رساند و این عمل اثرى مخصوص در ابقاى مودت و ازدیاد محبت دارد.

حجت الاسلام دسترنج در پایان گفت: گریه با آگاهى و معرفت بر امام حسین(ع) در واقع، اعلام انزجار از قاتلان اوست و این تبرى از آثار برجسته گریه بر امام حسین علیه السلام است، باید تلاش شود که در مجالس عزاداری، این شور حسینی به بصیرت شعور حسینی تبدیل شود./202/9705/ب1