تفاوت عیبجویی و عیب زدایی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام حسین رضوانی، کارشناس مسائل مذهبی، امشب در مسجد الزهرا(س) اصفهان، گفت: میان عیبجویی و عیب زدایی تفاوت هست، اما ممکن است برخی افراد متوجه این تفاوت نباشند، فرق میان این دو بسیار ظریف و لطیف است.
وی ادامه داد: عیب جویى و عیبزدایى به حسب ظاهر هر دو با یادآورى و بازگو كردن عیوب همراه است، ولى اولى با انگیزه تحقیر و دومى به قصد خیر خواهى و اصلاح ذكر مى شود، اولى با دشمنى و خصومت و دومى با دلسوزى و نصیحت توأم است.
کارشناس مسائل مذهبی افزود: اگر انگیزه انسان در ذكر عیوب دیگران خیرخواهى باشد طبعاً كیفیت برخورد مشفقانه و آبرومندانه خواهد بود، ولى اگر هدف تنقیص و تحقیر باشد با توهین ادا مى شود، اگر چه هدف وسیله را توجیه نمى كند اما آن را تحدید مى كند، یعنى هدف وسیله را متناسب با خود مى سازد.
حجت الاسلام رضوانی با اشاره به آیه 84 سوره اسراء، بیان داشت: خداوند در قرآن کریم می فرماید« كُلٌّ یَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ» ، هر كس طبق نیّت و انگیزه اش كار مىكند، به همین دلیل كسى كه مى خواهد عیب دیگرى را به او تذكر دهد باید با حسن نیت و دلى پاك و بى آلایش نقایص او را یاد آورى كند و در حال سخن گفتن كمال ادب و احترام را رعایت کند.
مراقب باشیم عیب زدایی به عیبجویی تبدیل نشود
وی اظهار داشت: باید در عیب زدایی از افراد دقت كنیم كه به شخصیت طرف مقابل خود اهانت نکنیم تا خدای نکرده انتقاد صحیح و سالم و سازنده به نیش زدن و عیبجویى تبدیل نشود، كه اگر چنین شود آنگاه نتیجه عکس خواهد داد، هیچ انسانى از خطا و اشتباه مصون نیست و هیچ كس نمى تواند ادعا كند كه مرتكب خطا و اشتباه نمى شود جز ائمه معصومین(ع) كه آنان نیز با اینكه از مقام عصمت برخوردارند خود را در برابر پروردگار گناهكار و ناقص مىدانند.
کارشناس مسائل مذهبی افزود: امام سجاد(ع) خطاب به خداوند می فرماید« خدایا به تو شكایت مىكنم از نفسى كه مرا بسیار به بدیها وامىدارد و به هر خطا سبقت مىگیرد و به معصیت تو حرص می ورزد و مرا در معرض خشم و غضب تو مى افكند» ، این دعاهای امام زین العابدین(ع) تکلیف امثال ما را مشخص می کند وبه ما می فهماند که هرگز نباید در عبادات خود دچار عجب شویم.
حجت الاسلام رضوانی گفت: امام سجاد(ع) در جاى دیگر می فرماید« اى سید من تو را مى خوانم به زبانى كه از زیادى گناه گنگ شده است، پروردگارا با تو راز و نیاز مى كنم با دلى كه از كثرت جرم و خطا به وادى هلاكت در افتاده است» ، همچنین با اظهار ذلت به درگاه خدا می فرماید« اى مولاى من آنگاه كه به گناهان خود مى نگرم سخت بیمناك مى شوم» . /869/202/ب3