خلأ جدی در فضای تربیتی کودک و نوجوان وجود دارد

حجت الاسلام حامد تقدیری در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، توجه به تربیت کودک و نوجوان را مهم دانست و گفت: متأسفانه در جامعه ما بر روی قشر کودک و نوجوان سرمایه گذاری نشده است و این در حالی است که در جوامع غربی، این موضوع بسیار جدی گرفته می شود.

وی افزود: برای کودکان و نوجوانان کاری را انجام نمی دهیم و خلأ جدی در این بخش وجود دارد، در صورتی که سرمایه گذاری بر روی این بخش از جامعه اثرات بیشتری را به دنبال دارد.

این مبلغ دینی مهم‌ترین مشکل موجود در بخش کودک و نوجوان را، عدم شناخت دقیق از نیازمندی های تربیتی این قشر دانست و خاطرنشان کرد: ورود به بخش کودک و نوجوان باید ورود تربیتی باشد چرا که بحث های تربیتی در اولویت قرار دارد و از این طریق است که می توانیم نسل جدید را  مبتنی بر آموزه های معرفت دینی، پرورش دهیم.

وی تصریح کرد: مربیانی که در این بخش فعالیت می کنند باید شبیه پزشکی باشند که قبل از تجویز دارو، بیماری را بشناسند و بعد نسخه لازم را تجویز کنند اما در کشور ما کم‌تر به بخش شناخت علل و عوامل مشکلات تربیتی پرداخته می شود و تنها به معرفی دارو می پردازیم، بدون اینکه ریشه یابی لازم در شناخت بیماری را داشته باشیم و همین موضوع هم مشکلات بعدی را به وجود آورده است.

مدیر مؤسسه فرهنگی تبلیغی آسمان انتظار، نقش حوزه های علمیه در این موضوع را بسیار جدی قلمداد کرده و تأکید کرد: حوزه های علمیه باید در دو بخش به این موضوع توجه کنند، که یک بخش مربوط به تربیت نیروی انسانی متخصص در این حوزه؛ بر محور بحث های تربیتی کودک و نوجوان است که مانند یک پزشک توانمند راه بیفتند و برای تربیت کودک و نوجوان شب و روز نشناسند و به صورت عملیاتی روی این موضوع کار کرده و به شکل میدانی فعالیت کنند.

وی افزود: همان‌گونه که یک پزشک برای کسب تجربه، دوره های کارورزی و کارآموزی را می گذارند، به همان شکل باید طلبه های فعال در حوزه های تربیتی کودک و نوجوان، به صورت جدی و عملیاتی کار کنند تا بتوانند مشکلات را شناخته و برای آن راهکارهای مناسب را به کار ببرند.

حجت الاسلام تقدیری، وظیفه بعدی حوزه های علمیه را در ارتباط با تولید محتوا و قالب های مناسب تربیتی دانست و ابراز کرد: ما بیش‌تر در حوزه های اهدافی کار کرده ایم و کم‌تر در بحث تولید محتوا و قالب های متناسب با محتواهای فرهنگی ورود کرده ایم، در حالی که در کارهای تربیتی، باید اهداف را با مصادیق خارجی تطبیق دهیم به عنوان مثال در ساحت ارتباط با طبیعت ممکن است پیشنهاداتی از قبیل جمع آوری زباله، یا تفکیک زباله ها از یکدیگر را در دستور کار قرار دهند تا یک فرهنگ را در وجود فرد نهادینه کنند، اما در بحث تربیت کودک و نوجوان متأسفانه ما قالب را با هدف اشتباه گرفته ایم و خیلی ها احساس می کنند که ایجاد خلاقیت و بحث های این چنینی هدف فعالیت های تربیتی است، در حالی که ما از خلاقیت کودکان در جهت رسیدن به اهداف تربیتی و کمال و رشد معرفتی باید استفاده کنیم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: حوزه های علمیه و روحانیان باید در بحث های تربیتی در حوزه کودک و نوجوان ورود جدی تر و متناسب با اهداف طراحی شده داشته باشند تا بتوانند نسل جدید را بر پایه مبانی تربیتی اسلامی، پرورش دهند./872/302/ب3