دلایل عقلی کمک به مردم مستضعف میانمار/ نمی توانیم با استناد به یک ضرب المثل غلط، راه خیر را مسدود کنیم
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در جلسه پرسمان عصر امروز که در مرکز هلال احمر اصفهان برگزار شد، در پاسخ به شبهات وارد شده از سوی دشمنان، برای زیر سؤال بردن سند زیارت عاشورا گفت: زیارت عاشورا از نظر سند کاملاً متقن است.
ذهن انسان عادی گنجایش درک خسارت وارد شده در اثر ترک امر معنوی را ندارد
وی در پاسخ به سؤال فردی که پرسید، با توجه به روایات متعددی که در باب اثرات منفی قضا شدن نماز وجود دارد، آیا اگر انسانی نمازهایش را عمداً قضا کرده باشد ولی بعد از مدتی توبه کند و قضای نمازهایش را به جا آورد، خداوند ثواب نمازهای قضا شده را به او می دهد یا این که صرفاً او را وارد بهشت خواهد کرد؟ افزود: همان گونه که فرمودید بر اساس روایات معصومین(ع) قضا شدن یک نماز حتی یک نماز صبح آن هم به صورت سهوی خسارت زیادی برای انسان به بار می آورد چرا که ذهن انسان گنجایش خسارات معنوی را ندارد.
آیت الله مهدوی خاطرنشان کرد: شخصی خدمت امام صادق(ع) رسید و برای امری از ایشان درخواست کرد که برایش استخاره کنند، امام صادق(ع) فرمودند، استخاره ات بد است ولی آن شخص تصمیم خودش را گرفته بود و به سفر تجاری مسافرت کرد، اتفاقاً در آن سفر سود زیادی به دست آورد و خدمت امام صادق(ع) رسید و عرضه داشت شما برای من استخاره کردید و استخاره شما بد آمد ولی من به سفر رفتم و سود زیادی به دست آوردم، امام صادق(ع) به او فرمودند، آیا در فلان روز نماز صبح تو قضا نشد، آن شخص پاسخ مثبت داد، امام فرمودند، همه سودی که به دست آوردی به اندازه نماز صبحی که از تو قضا شد، ارزش ندارد.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری با بیان این که خسارت معنوی با قیاس های ظاهری قابل درک نیست، اذعان کرد: ضرری که با قضا شدن یک نماز یا یک فریضه واجب متوجه انسان می شود، به اندازه مقام و فهم او است؛ کوه نوری که ارتفاع زیادی از مسیر کوه را پیموده است نسبت به کوه نوردی که در دامنه کوه قرار دارد، اگر سقوط کند، به طور قطع بیشتر متضرر خواهد شد و ممکن است سقوط او منجر به مرگش شود.
امام جمعه موقت اصفهان ادامه داد: امام معصوم(ع) در روایتی می فرمایند، خداوند در روز قیامت هفتاد گناه از جاهل را عفو می کند در حالی که عالم منتظر بخشوده شدن یک گناه است.
استاد اخلاق حوزه علمیه اضافه کرد: قاعده در اسلام این است که اگر کسی کافر بوده و با پذیرش حقانیت اسلام، مسلمان شده است، نیاز نیست نمازهایی که در دوران کفر از او قضا شده را اعاده کند چرا که اسلام آوردن خودش جبران کننده تمام گذشته است.
وی با بیان این که توبه همه قصورات و تقصیرات را مورد عفو خداوند واقع می کند، ابراز کرد: قرآن در آیه هفتادم سوره فرقان که می فرماید«إِلا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلا صَالِحًا فَأُولَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا» بیان می دارد انسان به واسطه توبه حقیقی که لوازمش ایمان و عامل بودن به اعمال صالح است، گناهان گذشته را مورد عفو واقع نمی کند بلکه همان گناهان را به حسنات تبدیل می کند و این آیه یکی از آیات بی نظیر قرآن است که کریم بودن خداوند را به خوبی نمایان می کند؛ انسانی که هزاران دروغ گفته و سپس حقیقتاً توبه کند، ممکن است همان دروغ ها تبدیل به عمل نیک شود و در نامه عملش ثبت شود.
آیت الله مهدوی در پاسخ به این سؤال که وضعیت حضور افراد عادی و یا کارمندان در برخی از مکان های اداری که از حیث مالکیت در اختیار یک ارگان خاصی است ولی افرادی ادعای مالکیت روی آن دارند، چگونه است؟ تبیین کرد: مکان هایی که افرادی روی زمین آن ادعای مالکیت دارند تا زمانی که ادعای این افراد ثابت نشده است تحت اراده آن اداره قرار دارد و هیچ نیازی نیست کارمندان برای به دست آوردن حقیقت جستجو کنند ولی اگر ادعای فرد مدعی مبنی بر مالکیت زمین ارگان خاصی ثابت شد، حضور در آن مکان بدون رضایت صاحبش محل اشکال است و حتی اگر جواز تخلیه برای اداره صادر شده و مدتی به طول می انجامد، هر کس به حسب وظیفه باید از آن صاحب اجازه حضور بگیرد.
زیارت عاشورا از نظر سند، کاملاً متقن است
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری در پاسخ به این سؤال که برخی با دلایل متقنی به سندیت زیارت عاشورا اشکال می گیرند، لطفاً سندیت این زیارت را مورد بررسی قرار دهید، اضافه کرد: زیارت عاشورا از حیث سند بدون خدشه است یعنی صدور آن از جانب امام باقر(ع) قطعی است ولی برخی عبارات آن از حیث ادبیات عرب محل ایراد است که این ایرادها با توجه به وجود قرائن در جملات قبلی وارد نیست؛ البته برخی از کلمات در نسخه های مختلف متفاوت است که آن هم از حیث معنایی تفاوتی ایجاد نمی کند.
دین اسلام محدود به مرزها نیست
امام جمعه موقت اصفهان در پاسخ به این سؤال که آیا کمک به مردمان مستضعف در کشور خودمان نسبت به کمک کردن به مردم میانمار ارجحیت ندارد و اگر چنین ارجحیتی وجود دارد، چرا نهادهای کشوری از کشور خودمان غافل هستند ولی به کشور میانمار کمک های هنگفت می کنند؟ اذعان کرد: اولاً در دین اسلام مسلمان با مسلمان فرق ندارد و مرزهای بین کشورها نمی تواند تفرقه ای بین برادری مسلمانان ایجاد کند.
استاد اخلاق حوزه علمیه توضیح داد: بر اساس آیات قرآن و روایات معصومین(ع) کمک کردن به دیگران در اولویت بندی دقیقی چیده می شود؛ مثلاً در هنگام مردد شدن برای کمک کردن به خویشاوند یا غریبه، اولویت با خویشاوند است، یا بین دو خویشاوند آن کس که نسبت نزدیک تری با انسان دارد، ارجحیت دارد، بنابراین اگر کسی در کشور خودمان فقیری سراغ دارد و مردد مانده که به فقیر داخل کشور خودمان کمک کند یا به مردم میانمار، اولویت با فقیری است که در داخل کشور خودمان زندگی می کند.
وی ادامه داد: برخی با گفتن ضرب المثل غیر دینی چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است، قصد دارند راه خیر را مسدود کنند؛ عده زیادی هستند که در خانواده و آشنایانشان هیچ فقیری را نمی شناسند، به همین سبب نذر می کنند به مردم نیازمند دیگر کشورهای جهان یاری برسانند و کسی نمی تواند مانع عمل خیر آن ها شود.
آیت الله مهدوی تأکید کرد: اگر شخصی فرد فقیری را در بین اقوامش می شناسد و از طرفی قصد رفتن به سفر زیارتی دارد، بهتر است با پولی که برای رفتن به زیارت کنار گذاشته، از خویشاوندِ فقیرش دستگیری کند ولی برای این که این شخص چنین موضوعی برایش ایجاد شده نمی توانیم راه رفتن به سفر زیارتی را برای همه انسان ها مسدود کنیم؛ کمک های دولت برای تأسیس بیمارستان در میانمار اولاً ممکن است با کمک های خیرین داخلی صورت پذیرفته باشد و ثانیاً احتمال دارد دولت از مناطقی که در آن بیمارستان وجود ندارد، بی خبر باشد.
اگر والدین حق تربیت فرزندشان را ادا کنند، فرزند به احتمال بسیار زیاد هدایت خواهد شد
نماینده مردم اصفهان در پاسخ به این سؤال که آیا اگر والدین حق تربیت فرزندشان را ادا کنند ولی آن فرزند باز هم کج روی کند، وظیفه هدایت فرزند از ذمه والدین ساقط است؟ تبیین کرد: بله اگر والدین به طور کامل تمام لوازم تربیت فرزندشان را تأمین کرده باشند و آن فرزند باز هم کج روی کند، وظیفه هدایت از ذمه والدین ساقط است.
امام جمعه موقت اصفهان ادامه داد: بنده در تمام طول عمرم حتی یک مورد هم سراغ ندارم که والدین وظیفه خودشان را آن گونه که باید در حق فرزندشان ادا کرده باشند و او باز هم کج روی کند، به همین سبب باید متذکر شوم اگر والدین از سن هفت سالگی فرزند، او را با نماز آشنا کرده اند و همیشه در ارتباط با یک عالم بوده اند و فرزندشان را در جلسات مذهبی شرکت داده اند و از واسطه برای نصیحت کردن او استفاده کرده اند و باز هم فرزندشان کج روی پیشه کرده است، وظیفه هدایت فرزند از آن ها ساقط است ولی اگر در یکی از مواردی که ذکر کردم کوتاهی صورت پذیرفته، والدین در کج روی فرزندشان مقصر هستند./867/پ۲۰۱/ب۲