قرب الی الله تنها از مسیر اخلاق میسر میشود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله روح الله قرهی موسس مدرسه علمیه امام مهدی(عج)، امروز در کلاس درس اخلاق که در مسجد امام مهدی(عج) برگزار شد، گفت: بسیاری از روایات در راستای متخلق شدن انسان به اخلاق الهی بیان شده است.
وی افزود: امام صادق(ع) به نقل از پیامبراکرم(ص) میفرمایند: چهار چیز است که اگر کسی آنها را در وجودش داشته باشد هرچند اینکه پر از گناه باشد خداوند همه آن گناهان را نه تنها میآمرزد بلکه تبدیل به حسنات میکند و آن چهار چیز شامل صدق، حیا، حسن خلق و شکر میشود.
آیتالله قرهی در ادامه با تاکید براینکه حیا اهمیت بالایی در نحوه رفتار و برخورد آدمی دارد، ابراز کرد: بی حیایی زمینه بسیاری از بلاهاست، حسن خلق نیز زمینه استجابت دعا و قرب الهی را فراهم میآورد، شکر نعمت اعم از لسانی و عملی مقام انسان را به اوج خود میرساند و صداقت نیز انسان را از عمل خلاف باز میدارد.
موسس مدرسه علمیه امام مهدی(عج) اضافه کرد: انسان اگر به روایات و آیات قرآن کریم ایمان داشته باشد باید به همه امور ذکر شده عامل باشد، مرحوم فیض کاشانی چنین بیان میکنند چرا بشر مباحث اخلاقی را میبیند و میخواند ولی متخلق به اخلاق نمیشود؛ در پاسخ بیان میکنند اگر انسان خودش را بشناسد و بداند چه جایگاهی دارد به طور قطع متخلق به اخلاق الهی میشود؛ بنابراین قرب الی الله تنها از مسیر اخلاق میسر میشود.
وی با بیان اینکه ثواب زیارت عبدالعظیم حسنی(ع) هم وزن با ثواب زیارت امام حسین(ع) است، گفت: حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) براساس فرمایش حسین بن روح، معرفت به نفس داشتند و متخلق به اخلاق الهی بودند و هر آنچه ائمه اطهار(ع) بیان میکردند عامل بودند.
آیتالله قرهی با اشاره به اینکه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) افقه فقها بودند، ادامه داد: ایشان چون معرفت به نفس داشتند دین خود را به امام معصوم عرضه کردند؛ معرفت به نفس سبب میشود انسان شأن و اندازه خودش را درک کند بنابراین نخستین خصوصیت حضرت عبدالعظیم ابتدا معرفت به نفس و سپس متخلق به اخلاق الهی شدن بود.
موسس مدرسه علمیه امام مهدی(عج) در اهمیت معرفت به نفس، گفت: در معرفت به نفس انسان حق را از باطل تمیز میدهد در نهایت به مقام یقین دست مییابد. اگر کسی به این معرفت دست نیابد هیچ عامل بیرونی نمیتواند به او کمک کند برهمین اساس اهل بیت(ع) با همه وجود مردم را به راه راست هدایت میکردند اما چون برخی معرفت به نفس نداشتند هدایت نمیشدند./807/پ202/ب1