انتخابات ۱۴۰۳؛ وعدههای توخالی انتخاباتی ممنوع!
روز گذشته بود رهبر معظم انقلاب در توصیهای جدی برای انتخابات پیش از این عنوان کردند که شعارهای غیر واقعبینانه داده نشود؛ ایشان عنوان کردهاند: «شعارهای غیر واقعبینانه گاهی ممکن است فریب مردم تلقی شود. با توجه به امکانات کشور بایستی شعار و وعده داده شود اینجوری بایستی عمل شود.»
شعارهای غیر واقع بینانهای که رهبر معظم انقلاب درباره آن صحبت کردند موضوعی است که این روزها شاید نقل داغ محافل انتخاباتی بشود.
فیلترینگ دست دولت نیست؛ لطفا وعده ندهید!
برای مثال همین چند روز قبل بود که عیسی زارع پور وزیر ارتباطات در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت:آنهایی که این روزها دم از این میزنند که ما فیلترینگ را از بین میبریم خودشان هم میدانند تصمیم در این باره در جلساتی گرفته میشود که لزوما رای اکثریت با دولت نیست. ما در دولت قبل هم وایبر و وی چت را داشتیم که مسدود شد و کسی نمیتواند بگوید من نکردم. البته در دنیا هم برای فضای مجازی قانون وضع کرده اند و این در ماجرای تیک تاک به اثبات رسید. بهتر است که نامزدها شعارهایی ندهند که نتوانند به آن عمل کنند.
حسین گروسی نماینده مجلس نیز در این باره گفته است: کاندیداهایی که اکنون تایید صلاحیت شده و وارد عرصه رقابت شده اند، باید به مردم وعدههایی بدهند که قابل اجرا باشد. صداقت با مردم سبب حضور گسترده مردم در پای صندوقهای رای خواهد شد. بنده اظهار تاسف میکنم که خیلی از رسانههای خارجی دائما به مردم ندای ناامیدی میدهند، در حالی که کشور ما انصافا مسیر رشد را طی میکند. کاندیداها باید برای حوزههای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور برنامه ارائه کنند. از نگاه بنده اعتماد سازی بین مردم و حاکمیت بزرگترین پشتوانه نظام است.
جو سازیهای کاذب؛ ویژگی کاندیدای شعار محور است
اما چگونه باید به تشخیص کاندیدای شعار محور با برنامه محور برسیم سوالی است که مهدی واحدی، عضو هیات علمی دانشگاه در گفت و گویی درباره آن گفته است: «۵ شاخصه برای مجزا کردن این دو دسته از کاندیداها وجود دارد که با در نظر گرفتن این مشخصات در مسیر راحت تری میتوانیم مطالعه بر روی نامزدهای انتخابات را انجام دهیم.» کاندیداهای شعار محور: ۱- کلی حرف میزنند. معمولا غیرتخصصی به بیان نظراتشان پرداخته و متخصصین متوجه برنامههای آنها نمیشوند. ۲- به جوسازی کاذب سیاسی پرداخته تا افکار عمومی را منحرف کنند. عموما مسائل شان درد مردم نیست. اما در سوار شدن بر موجهای دروغین مهارت دارند. ۳- در پاسخ به سوالات مهم مردم و جامعه ناتوان هستند. وقتی در معرض پرسشهای جدی مردم قرار میگیرند، پاسخهای قانع کنندهای نمیتوانند بگویند. ۴- دوگانه سازی افکار عمومی در گفتمانشان دیده میشود. دوگانههایی همچون جنگ و صلح، رشد و فقر، فیلترینگ و بازگشایی و ... ۵- دادن وعدههای خارج از قاعده در حوزههای مختلفی همچون زنان، جوانان، ازدواج، مسایل اقتصادی و ... مشخصه آنهاست. وعدههایی که یا دست یافتنی نیستند و یا کمتر دست یافتنی اند.
اطرافیان بهترین آئینه برای نمایش افکار خود کاندیداست
آیت الله عاملی امام جمعه اردبیل هم درباره ملاک کاندیدای مورد اعتماد گفته است: به کسی رأی بدهید که دروغ نگوید وقتی یک کاندیدا وعدهای میدهد که قابل عملیاتی شدن نیست او از حالا به خاطر ریاست دروغ میگوید تمام خلافها در اتاقی جمع شده کلید آن دروغ است متأسفانه باز بعضی از کاندیداها وعدههایی میدهند که از الان معلوم میشود که او اصلاً اشراف به موضوع ندارد، به کسی رأی بدهید که درد مردم را درد خودش بداند زندگی خودش را با پایینترین طبقه جامعه تطبیق کند تا از غصه درد مردم استراحت و خواب نداشته باشد. در خصوص انتخاب رئیس جمهور شایسته اولاً به برنامه او نگاه کنید چقدر علمی و عملی است ثانیاً به اطرافیان او نگاه کنید، چون اطرافیان بهترین آئینه برای نمایش افکار خود کاندیداست.