حجت‌الاسلام‌والمسلمین مؤمنی به اهمیت تعامل انسان با خودش تصریح نمود و ابراز داشت: اگر انسان نحوه تعامل با خلق را بلد نباشد منزوی می‌شود؛ انسان باید چگونگی تعامل با خلق، مردم و اطرافیان اعم از خانواده و… را فرابگیرد.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت موضوع چهارم را تعامل با دنیا توصیف کرد و یادآور شد: زمانی که انسان به موقعیت‌هایی دنیایی دست می‌یابد، باید نحوه تعامل با دنیا و رفتار با موقعیت‌ها را فرابگیرد، تا مبتلا به غرور و خودبرتربینی و تکبر نگردد؛ چرا که اگر گرفتار این موضوعات شود، از مسیر سیروسلوک الی الله باز خواهد ماند.
وی با بیان این که هر یک از چهاراصل هفت زیر مجموعه دارد که توجه به این ۲۸ اصل مهم انسان را در مسیر اولیاء الله قرار می‌دهد، خاطرنشان کرد: انس به قران و توجه به تذکرات بسیار مهم بوده، آیات و روایات متعددی بر اهمیت انس با قران کریم تصریح نموده‌اند؛ اگر انسان بخواهد امور ماورایی از زندگی‌اش دفع شود، خانه باید خانه قرآنی باشد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین مؤمنی تلاوت، توجه به معانی و عمل به قرآن کریم را مسیر درمان الهی برای تمام دردها توصیف نمود و تصریح کرد: مؤمنین با آیات الهی قرآن دردهای خود را می‌فهمند و با تمسک به آن، به دنبال درمان می‌گردند.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت در اشاره به روایتی از امام رضا علیه‌السلام به فرازهایی از آیه پایانی سوره آل‌عمران اشاره نمود و خاطرنشان کرد: برای رسیدن به فلاح و رستگاری در دنیا و آخرت که با آرامش قلب، سکون، سکینه و وقار تجلی می‌یابد، انسان باید باخدا و برای خدا باشد؛ اگر انسان باخدا باشد همه چیز خواهد داشت.
وی بر اهمیت تقویت ارتباط باخدا در ایام ماه مبارک رمضان تصریح و با بیان این که انسان باید در دعا فقر خود را به خداوند متعال اظهار نماید، تصریح کرد: اگر کسی امر الهی را امتثال کند، رشته الفت و محبت خاصی بین خدا و او ایجاد می‌گردد؛ نباید روزه ماه رمضان و نماز اول وقت را به بهانه‌های واهی از دست داد؛ لحظه افطار لحظه ایجاد رشته الفت و محبت خداوند متعال و تجلی اطاعت بنده است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین مؤمنی بر اهمیت توجه به صبر در مصیبت، صبر در اطاعت و صبر در عبادت تأکید و تقوای الهی و پروا از خدا را بسیار مهم ارزیابی نمود و ابراز داشت: کسی که می‌خواهد در وادی سیر الی الله قرار بگیرد، اشتباه اول خود را اشتباه آخرش می‌داند؛ لذا تمام همت و تلاش و دقت خود را در مسیر رضایت الهی و پرهیز از کارهایی که نارضایتی خدا را به دنبال دارد قرار می‌دهد. خدا بی‌جهت به کسی رفعت درجات و مقام نمی‌دهد و رسیدن به این مهم نیازمند مراقبه است.