نشست هم اندیشی علمی با موضوع «جایگاه قرآن در نظام علمی حوزه علمیه» برگزار شد

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، نشست هم اندیشی علمی با موضوع جایگاه قرآن در نظام علمی حوزه علمیه با تاکید بر دیدگاه مقام معظم رهبری و آیت الله جوادی آملی توسط انديشکده راهبردی مجتمع عالی تربیت مجتهد مدیر محمدیه برگزار شد.

حجت‌الاسلام امیرحسین ایمانی‌مقدم استاد حوزه علمیه قم در این نشست علمی تأکید کرد: دیدگاهی مبنی بر تقابل مکتب اجتهاد با قرآن نوعی تحریف و تهمت است، فقهای برجسته‌ای همچون آیت‌الله بهبهانی و شیخ انصاری نیز بر اجتهاد تأکید داشته‌اند و آثار علمی آن‌ها مملو از آیات و روایات است، در عصر حاضر نیز علمای بزرگ افتخار دارند که حاصل تلاش‌های علمی خود را در قرآن منعکس کرده‌اند؛ نمونه‌هایی از این دست، تفاسیر برجسته‌ای نظیر المیزان، تسنیم با ۸۰ جلد و تفسیر نمونه هستند .

حجت الاسلام ایمانی مقدم بیان کرد: وظیفه حوزه‌های علمیه بر اساس آیه "نفر" مشخص شده است، رسالت حوزه بر دو محور اساسی یعنی تحصیل و تبلیغ استوار است و اساس این نهاد علمی بر قرآن بنا نهاده شده است، منابع لازم برای تحصیل و تبلیغ نیز با تکیه بر روایات و بهره‌گیری از عقل و نقل فراهم شده اند و در حوزه دین‌پژوهی این دو منبع مکمل یکدیگر هستند و تمامی آثار علمای پیشین بر همین مبنا شکل گرفته است.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه منبع نقل از دو رکن اصلی قرآن و سیره نشأت می‌گیرد، تصریح کرد: تمام علما افتخار دارند که همواره در خدمت قرآن بوده‌اند و تفاسیر و ترجمه های متعدد قرآن کریم از سوی بزرگان حوزه گواهی بر این است که تمام علوم حوزوی ریشه در آموزه‌های قرآن دارند.

وی افزود: پس از انقلاب اسلامی نیز توجه به قرآن کریم به شکلی گسترده‌تر صورت گرفته و این اهتمام در سطوح مختلف آموزشی و پژوهشی گسترش یافته است، همچنین حرکت علمی بزرگی در این زمینه به وقوع پیوسته و موسسات متعدد وظیفه نشر حقایق قرآنی را برعهده دارند که سنگ‌بنای این موسسه‌ها حوزه‌های علمیه است و پیشگامان این حرکت طلاب حوزه هستند.

حجت‌الاسلام سید امیر سخاوتیان استاد سطوح عالی حوزه علمیه در ادامه این نشست علمی اظهار داشت: بزرگان هنگامی که نسبت به وضعیت موجود انتقاد می‌کنند، هدفشان رسیدن به شرایط مطلوب است، اگرچه ممکن است بعضی این انتقادات را به‌عنوان کاستی تلقی کنند، اما در واقع چنین نیست، به‌عنوان مثال برخی بزرگان معتقدند نقش قرآن در حوزه‌های علمیه باید پررنگ‌تر شود. از جمله آیت‌الله جوادی که بیان کرده‌اند قرآن در حوزه‌های علمیه هیچ نقشی ندارد. برای درک دقیق منظور ایشان باید به این نکته توجه کرد که با وجود ارجاع اساتید به آیات مرتبط در استنباط احکام، تصور "هیچ نقشی" به معنای کامل نبودن کارکرد مطلوب است.

حجت الاسلام سخاوتیان بیان کرد: حقیقت این است که آموزه‌های قرآن در دروس و علوم تخصصی حوزه مورد استفاده قرار می‌گیرد و بسیاری از فیلسوفان نیز برای حل مسائل خود از این منبع معرفتی بهره برده‌اند. اما آن‌چه مدنظر بزرگان است، رسیدن به مرتبه‌ای است که قرآن راهنمای زندگی روزمره و معنوی شود و انسان را به قرب الهی و همنشینی با معصومین برساند، اگر این نگاه در جامعه جاری نشود حفظ صرف آیات قرآن نیز کمکی نخواهد کرد؛ چراکه بدون تحقق زیست قرآنی دستاورد معنوی مطلوب حاصل نمی‌شود، به‌عنوان نمونه ممکن است برخی کشورها حافظ قرآن داشته باشند اما در تضاد با آموزه‌های قرآنی عمل کرده و مثلاً دنباله‌رو قدرت‌هایی نظیر اسرائیل باشند، در این صورت به آموزهای قرآنی عمل نشده است.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه با تاکید براینکه انقلاب اسلامی با پیاده‌سازی برخی از آموزه‌های قرآن، گوشه‌ای از یک زیست‌بوم قرآنی را پدید آورد، تصریح کرد: اما تمامی این فعالیت‌ها نسبت به آن آرمان والا هنوز ناچیز است، ضعف اصلی این است که سرعت حرکت حوزه‌های علمیه به سمت آن شرایط ایده‌آل کافی نبوده و نیازمند شتاب بیشتری است، بزرگان حوزه دغدغه تربیت انسان قرآنی دارند و باید تلاش بیشتری برای اشاعه سبک زندگی بر مبنای اصول قرآنی انجام شود.

حجت الاسلام سخاوتیان با تاکید براینکه امروزه جهان به‌شدت تشنه دریافت حقایق قرآنی است، گفت: اما متأسفانه گاهی پاسخ‌ها از منابع غربی استخراج می‌شود که عموم آن‌ها توانایی تأمین نیازهای واقعی انسان را ندارند، در مقایسه با نیازهای جهانی، اقدامات ما بسیار اندک بوده است.