حضور و خدمت، سابقهای طولانی در زندگی علمای شیعه دارد/خدمت رسانی هزار و ۹۰۰ گروه جهادی حوزوی در سراسر کشور

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام ابوالفضل علیخانی مدیر گروههای جهادی و حوادث غیر مترقبه حوزههای علمیه در گفتوگویی ضمن اشاره به همایش یکصدمین سالگرد بازتأسیس حوزه علمیه قم به ارائه گزارشی از فعالیت های گروه های جهادی حوزوی پرداخت و از خدمت رسانی قریب به ۱۹۰۰ گروه جهادی طلبه در سراسر کشور خبر داد.
متن کامل این گفتوگو بدین شرح است:
در آستانه همایش ۱۰۰ سالگی حوزه علمیه قم قرار داریم. مشتاقیم نظر و صحبتهای شما را در این خصوص بشنویم.
ابتدا ولادت حضرت فاطمه معصومه (س) را به همه هموطنان و به ویژه دختران سرزمینمان که این روز به نام روز دختر مزین شده تبریک عرض میکنم. شهر مقدس قم، شهری است که اکنون صد سالگی حوزه علمیه در آن را جشن میگیریم. سال ۱۳۰۰، حاج شیخ عبدالکریم حائری زمینهساز تأسیس حوزه علمیه قم در کنار مضجع حضرت فاطمه معصومه (س) شد.
بخش فعالی که من در آن حضور دارم، پیوندی است میان طلاب جهادی و خدمترسانی به مردم؛ این طلاب خود را خادمان ملت میدانند و ایام فراغت خود، به مناطق کمتر برخوردار و آسیبدیده کشور میروند تا خدمترسانی کنند؛ چه در زمینه زیرساخت، سلامت، اشتغال، یا حتی امدادرسانی هنگام حوادث و بحرانها. در همین ایام حادثه اخیر بندرعباس، حتی زمانی که نقش مستقیمی ممکن نبود، در قالب اهدای خون یا همدردی کنار مردم ایستادند.
این حضور و خدمت، سابقهای طولانی در زندگی علمای شیعه دارد. علمای بلاد و روحانیون، علاوه بر تدریس و تبلیغ، همواره به داد مردم میرسیدند؛ از حل مشکلات خانوادگی و اختلافات قومی گرفته تا ساخت مسجد، بیمارستان و مدرسه. اگر امروز پر از این بناهای خیریه در شهرها هست، نتیجه همین روحیه خدمترسانی است که ریشه در سیره اهل بیت (ع) و به ویژه اقتدا به سیره مولایمان، امیرالمؤمنین (ع)، دارد. طبیعتا امروز نیز روحانیت باید سرمشق این رفتار باشد تا مثل گذشته یار و غمخوار مردم باقی بماند؛ حتی در اوج بحرانها. بارها در حوادث، دیدهام که مردم انتظار دارند روحانیون کنارشان باشند و صادقانه مشکلاتشان را پیگیری کنند. امروز هم، قریب به ۱۹۰۰ گروه جهادی طلبه در سراسر کشور در حال خدمترسانی به مردم هستند.
اشاره به مسجد داشتید. چرا همواره بر این باور هستیم که مسجد، آبادکننده یک منطقه است؟
مسجد باید محل همه کارهای خوب و خیر باشد. اگر امروز این نقش در محلههای ما کمرنگتر از گذشته است، کوتاهی از ماست نه اصل مسجد. اولین کاری که رسول اکرم (ص) در مدینه کردند، ساخت مسجد بود و آنجا را پایگاه همه امور دین و دنیای مردم قرار دادند؛ محل قضاوت، حل اختلاف، عبادت، اعتکاف و گردهمایی. مسجد متعلق به هیچ حزب و جریان سیاسی نیست و فقط به خدا تعلق دارد. باید دوباره به این سبک برگردیم تا مساجد به قلب تپنده محلات و محل اتفاقات بزرگ و خیر بدل شوند؛ هم برای عبادت هم برای فعالیتهای اجتماعی و حتی شادیهای مردم.
در صحبتهایتان به همراهی روحانیت با مردم در غمها و شادیها اشاره کردید. این نقش را چگونه ارزیابی میکنید؟
حقیقت این است که علیرغم فعالیت بسیار گسترده طلاب و روحانیت در بحرانها و مناطق کمبرخوردار، نتوانستهایم انعکاس مناسب رسانهای داشته باشیم. رسانههایمان هنوز نتوانستهاند نشان بدهند چقدر طلبهها علاقهمند به سبک جهادیاند. مثالی روشن، در دوره کرونا است؛ طلبهها وارد بیمارستان و غسالخانهها شدند و اجازه ندادند حرمت بیماران و عزیزان مردم از بین برود. شاید برخی بگویند این کار روحانیت نیست، اما حقیقت این است که روحانی وظیفه دارد در همه حال همراه دغدغهمند مردم باشد. پیروی از سیره پیامبر اکرم (ص) و مولایمان علی (ع) اقتضا میکند که هر جا نیاز و دردی در جامعه باشد، طلبه و روحانی نیز حاضر و خدمتگزار دیده شود. نمونههای این سیره در زندگی امامان معصوم (ع) فراوان است و باید الگویی عملی برای ما باشد.