تهدید، توهین و هتک ولی امر مسلمین و مرجعیت دینی تهدید و توهین به اصل اسلام است
کسانی که با اقدام مسلحانه اقدام به ترور و با انگیزه ایجاد ارعاب و وحشت در جامعه مسلمين دست به تهدید رهبر نظام اسلامی و ولی فقیه را می زنند، حکم محارب را دارند.
به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، دفاع مقدس نظام شکوهمند اسلامی ایران در برابر جنگ تحمیلی اسرائیل، پرده از چهره خبیث استکبار برداشت و طبل رسوایی آنها را در بازنمایی ادعاهای حقوق بشری، آزادی بیان و کرامت انسان به صدا درآورد.
تهدید و توهین به شخصیت محوری مقام معظم رهبری از طرف رئیس یک کشوری مثل آمریکا، نشانه ضعف، سستی و حماقت وی را به نمایش می گذارد.
برخی از مراجع عظام تقلید با زمان شناسی مناسب برای تهدید و توهین کنندگان حکم محارب صادر فرمودند که ادله زیاد فقهی و حقوقی این فتوا را پشتیبانی می کند.
تهدید و توهین سابقه ای از صدر اسلام دارد که مشرکان و منافقان نسبت به نبی گرامی اسلام داشتند چنانچه قرآن گزارش می دهد که:
وَ إِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذینَ کَفَرُوا لِیُثْبِتُوکَ أَوْ یَقْتُلُوکَ أَوْ یُخْرِجُوکَ وَ یَمْکُرُونَ وَ یَمْکُرُ اللّهُ وَ اللّهُ خَیْرُ الْماکِرینَ
(به خاطر بیاور) هنگامى را که کافران نقشه مى کشیدند که تو را به زندان بیفکنند، یا به قتل برسانند، و یا (از «مکّه») خارج سازند، آنها چاره مى اندیشیدند و خداوند هم تدبیر مى کرد و خدا بهترین تدبیر کنندگان و چاره جویان است.
مفسران و محدثان، آیه فوق را اشاره به حوادثى مى دانند که منتهى به هجرت پیامبر(صلى الله علیه وآله) از «مکّه» به «مدینه» شد.
این حوادث که با تعبیراتى مختلف نقل شده همگى یک حقیقت را تعقیب مى کنند و آن این که: خداوند به طرز اعجاز آمیزى پیامبر(صلى الله علیه وآله) را از دام یک خطر بزرگ و قطعى رهائى بخشید، حادثه طبق نقل «درّ المنثور» چنین است:
گروهى از قریش و اشراف «مکّه» از قبائل مختلف جمع شدند تا در «دارُ النَّدْوَةِ» (محل انعقاد جلسات مشورتى بزرگان «مکّه») اجتماع کنند، و درباره خطرى که از ناحیه پیامبر(صلى الله علیه وآله) آنها را تهدید مى کرد بیندیشند.
برخی از دلایل حکم محاربه تهدید کنندگان ولی امر مسلمین عبارتند از:
آیات و روایات
با توجه به احادیث عصر غیبت، اطاعت از فقیه جامع الشرایط در زمان غیبت امام زمان(عج) در حکم اطاعت و پیروى از امام زمان و رد کردن دستور چنین مجتهدینى به منزله رد سخن و امر امام زمان(عج) است.
با توجه به این دسته از روایات، تهدید و توهین کنندگان به این مقام و منصب در حقیقت هتک به اصل جایگاه ولایت امر مسلمین انجام می دهند.
توقیع مبارک حضرت ولی عصر(عج) که می فرماید: «وَ اَمَّا الحَوَادِثُ الوَاقِعَه فَارْجِعُوا فِیهَا اِلی رَوَاةُ حَدیثنَا فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیکُمْ وَ اَنَا حُّجَةُ اللَّه»وسائل الشیعه، پیشین، ج 18، ص 101، ح 8
همچنین روایت امام حسین(علیه السلام) از حضرت امیر(علیه السلام): }«اِنَّ مَجارِی الْاُمُورِ وَالْاَحْکامِ عَلی اَیدی الْعُلَماءِ بِاللَّهِ اَلْأُمَناءِ عَلی حَلالِهِ وَ حَرامِهِ»میرزا حسین نوری، مستدرک وسائل الشیعه، قم: مؤسسه آل البیت، 1409 ق، باب 11 (از ابواب صفات قاضی)، ح 16
دسته دیگر از روایات به حرمت هتک مقدسات اشاره دارد که قطعا تهدید و توهین کنندگان به مقام مرجعیت دینی و رهبران الهی مصداق واقعی مقدسات هستند.
بی شک توهین به مراجع تقلید به عنوان اهانت به مقدسات تلقی می‌شود و بر اساس قوانین اسلامی و عرف جامعه، مجازات دارد.
عمومات ادله محاربه و افساد في الارض
کسانی که اقدام مسلحانه با اقدام به ترور و با انگیزه ایجاد ارعاب و وحشت در جامعه مسلمين دست به تهدید رهبر نظام اسلامی و ولی فقیه را می کنند لامحاله حکم محارب را دارند.
در قرآن کریم آمده است،«إِنَّما جَزاءُ الَّذِینَ یُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَسْعَوْنَ فِی‌الْأَرْضِ فَساداً أَنْ‌یقَتَّلُوا أو...»
«كیفر آنها كه با خدا و پیامبر به جنگ بر مى خیزند و در روى زمین دست به فساد مى زنند (و با تهدید به اسلحه به جان و مال و ناموس مردم حمله مى برند)، این است كه إعدام شوند، یا...»
ارسال نظرات