دنیای اسلام در مقابل حرکات موذیانه صهیونیست ها بایستد

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری،در دیدار شماری از مسئولان کشور و شخصیت های علمی و سیاسی، بر وظیفه سازمان کنفرانس اسلامی برای مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی تاکید کردند.

متن کامل سخنان ایشان در این دیدار به شرح زیر است:

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

ان‌شاءاللَّه حلول سال جدید بر همه‌ى شما برادران و خواهران عزیز مبارک باشد. بالاخره این گذران فصول و سالها باید به ما در طول عمرمان، تجربه‌ها و عبرتهائى را بیاموزد. فرمود: «یا محوّل الحول»؛ سال را تحویل میکند. تحویل سال فقط در تحویل فصل زمستان به فصل بهار نیست؛ همه‌ى فصول در واقع تحویل میشوند. یک وقت فصل بهار است، یک وقت فصل تابستان است، بعد پائیز و برگ‌ریزان شروع میشود. زمستان و سرما که ظاهرش سخت و خشن است، اما باطنش در واقع مایه‌ى حیات بهار است. تحویل حول، یعنى این؛ فصول تبدیل به یکدیگر میشوند.

احوال گوناگون طبیعت، پى‌درپى مى‌آیند و تغییر پیدا میکنند؛ اینها همه‌اش آیات الهى است. ما عادت کردیم، اهمیت آنها را نمیفهمیم؛ والّا اگر انسان به این تغییر و تحولى که در طبیعت وجود دارد، عادت نکرده باشد و بار اوّلى باشد که اینها را مى‌بیند، خواهد دید که خیلى حوادث شگفت‌آورى است. همین روئیدن گیاهان، نو شدن طبیعت، بارور شدن درختان، اینها همه علائم قدرت الهى است که همین طور ما با چشمِ عادت‌کرده‌ى خودمان از اینها آسان میگذریم. در نفس خود ما هم همین جور است، وجود خود ما هم همین جور است.

تغییرات را غالباً انسان حس نمیکند. تغییراتى به وجود مى‌آید، نمیفهمیم. خیلى از این بى‌توجهى‌ها در نهایت به ضررهاى بزرگ منتهى میشود. فرض بفرمائید که یک رونده‌اى در راهى دارد حرکت میکند، غفلت میکند، یک زاویه‌ى پنج درجه‌اى، ده درجه‌اى به وجود مى‌آید. انسان هیچ متوجه نیست. پنج درجه زاویه، چیزى نیست که انسان را به خودش متوجه کند. بعد هر چه که در این جهت حرکت میکند، هى فاصله‌ى او با همین پنج درجه - اگر این پنج درجه به ده درجه و پنجاه درجه هم نرسد، همین طور پنج درجه باشد - و شکاف بین او با این خط صحیحى که باید از آن حرکت میکرد، بیشتر میشود. یک وقت انسان به خود مى‌آید، مى‌بیند اى بابا، چه فاصله‌ى عمیقى به وجود آمده. اینکه میگویند تقوا، براى همین است. تقوا یعنى لحظه به لحظه خود را پائیدن، خود را مواظبت کردن؛ انسان حواسش جمع باشد که چه کار دارد میکند. این نمازى که روزى پنج بار براى ما معین شده است، واقعاً از بزرگترین نعمتهاى خداست. اگر این نماز نبود، ماها خیلى در غفلت غرق میشدیم. این نماز، ما را به خود مى‌آورد. آن وقت اقتضاء میکند که پس نماز را درست و با توجه بخوانیم. اگر نماز با توجه خوانده شود، این کمک میکند به اینکه انسان متوجه خودش باشد.

پس ببینید در حرکت سال 88 به 89 که یک ساعتى برایش معین میکنیم - که این ساعت مثل بقیه‌ى ساعات عمر است؛ از لحاظ طبیعى، از لحاظ اندازه‌گیرى‌هاى گوناگون، این ساعت آخر سال 88 با ساعت اول سال 89 هیچ تفاوتى ندارد؛ یک حدى معین کردند - اگر غفلت بکنیم، توجه نمیکنیم به گذر طبیعت و تحول طبیعت؛ اگر به این تغییر و جابه‌جائى توجه کنیم، طبعاً میفهمیم و احساس میکنیم. این احساس را انسان باید در همه‌ى تحولات زندگى با خودش همراه داشته باشد. در واقع میتوان این را به محتواها و ظرفیتهاى نوروز اضافه کرد.

 عید نوروز که یک عید على‌الظاهر غیر دینى است، عید ملى است، جنبه‌ى دینى و یادآورى دینى ندارد؛ اگرچه حالا در بعضى از روایات دارد که «النّیروز من ایّامنا»: از روزهاى ماست - حالا نمیدانیم چقدر این روایات اعتبار و استحکام سندى دارد - اما محتواى دینى در همه‌ى حوادث زندگى انسان وجود دارد؛ از جمله در این عید. خوشبختانه مردم ما توجه دارند، دعا میخوانند، ذکر میگویند، در مشاهد مشرفه شرکت میکنند؛ حتّى کسانى که به شهرها و مراکزى میروند که على‌الظاهر مشاهد مشرفه‌ى معروف هم ندارد، آنجا اگر امامزاده‌اى پیدا شود، ساعت تحویل را حتماً توى امامزاده میگذرانند؛ اگر مثلاً فرض کنید عید را به شیراز میروند، ساعت تحویل را در شاهچراغ میروند؛ این یک عادت بسیار پسندیده‌اى است در بین مردم ما. هرچه بتوان محتواهاى دینى را در همه‌ى حوادث زندگى و پدیده‌هاى زندگى افزایش داد، این به نفع ماست.

دین، ایمان دینى، توجه دینى، ضامن سعادت انسان است. بشر بدون دین وضع بدى پیدا میکند. همه‌ى ادوار هم همین جور بوده، الان هم همین جور است. الان هم این کسانى که دنیا را منهاى دین و با تخلیه‌ى دین خواستند اداره کنند، دچار مشکلات صعب عجیبى هستند. این مشکلات مثل مشکلات جسمانى و روزمره‌ى انسان نیست که فوراً خودش را نشان بدهد؛ نه، یک وقتى نشان میدهد که دیگر قابل علاج نیست. وقتى که بناى بى‌مهار قرار دادن شهوات جنسى گذاشته شد، وقتى سیاستها این شد، فرهنگ این شد، کار به اینجا میرسد که امروز شما نگاه میکنید یک مقام رسمى، یک وزیر، مراسم ازدواج جنسى میگیرد و از دنیا خجالت نمیکشند!*** 1 اشاره به ازدواج همجنس‌گرایانه‌ى وزیر مشاور در امور خارجى دولت انگلیس با منشى یک شرکت، در پارلمان این کشور. *** این بعد منتهى خواهد شد به اینکه با محارمِ خودشان هم بتوانند ارضاء شهوت جنسى کنند! امروز این عیب است، امروز این را قبول ندارند؛ اما بلاشک به اینجا خواهد رسید؛ یعنى این روند، دنباله‌اش همین است. امروز این فضاحت در دنیاى غرب هست. نتیجه‌ى دنیاى بى‌دینى این است. نتیجه‌ى دنیاى بى‌دینى، تلاشى خانواده است؛ بیگانه شدن انسانها از همدیگر است، و مشکلات فراوانى که در زندگى بشر وجود دارد.

بشر باید به دین برگردد، و برمیگردد و شروع کرده به برگشتن؛ چه بخواهند، چه نخواهند، این خواهد شد. و در این حرکت عظیم، اسلام آن نقطه‌ى درخشان است؛ آن نگین اصلى در گردونه و منظومه‌ى توجهات معنوى به ادیان است. اسلام میدرخشد. میخواهند جلوى اسلام را بگیرند، نمیتوانند.

دشمنى با جمهورى اسلامى هم یک قسمت عمده‌اش مربوط به این است؛ چون میدانند این حرکتِ دینى است، این ایمانِ دینى است که مردم را به راه انداخته، در صحنه‌ها نگه داشته؛ آنها را در مشکلات، در دست‌اندازهاى خطرناک، در پیچهاى خطرناک هدایت کرده؛ این را مى‌بینند و میفهمند. البته خیلى از این سیاستمدارها، سیاستگذارهاى واقعى نیستند؛ مجریان سیاستهایند، ظواهر را مى‌بینند؛ اما آن کسانى که طراحان سیاستهاى بین‌المللى هستند، که واقعاً با هدایت آنها دارد این دنیاى مادى حرکت میکند، آنها ناگزیر میفهمند قضیه این است؛ چاره‌اى هم ندارند.

البته سعى میکنند دنیاى اسلام را مشغول کنند. امروز همین قضایاى فلسطین در سایه‌ى مشغول شدن دنیاى اسلام به مسائل فرعى دارد اتفاق مى‌افتد. واقعاً امروز در فلسطین فاجعه‌آفرینى است، در غزه فاجعه‌آفرینى است، در کرانه‌ى باخترى هم فاجعه‌آفرینى است. قضایاى حرم ابراهیمى را نباید دست‌کم گرفت؛ اینها خیلى مهم است. به خاطر اقامه‌ى نماز، مسلمانها را از پایگاهشان و خانه‌شان بیرون کنند و راه ندهند! اسلام‌زدائى از آثار اسلامى، یکى از آن کارهاى بسیار خطرناکى است که دارد جلوى چشم مسلمانهاى عالم اتفاق مى‌افتد. از بس همه مشغولند، سرگرم چیزهاى فرعى و جزئى هستند، نمیفهمند در دنیاى اسلام چه دارد میگذرد. توطئه علیه دنیاى اسلام این است.

امروز سازمان کنفرانس اسلامى که وظیفه و اساس فلسفه‌ى وجودى‌اش اصلاً دفاع از فلسطین و مسئله‌ى فلسطین بوده، واقعاً وظیفه دارد که ایستادگى کند؛ دنیاى اسلام را در مقابل این حرکت موذیانه‌ى صهیونیستها و حامیانشان - که اغلب دولتهاى مستکبر غربى، على‌رغم اختلافاتى که دارند، در این پشتیبانى سهیم و شریکند - بسیج کند.

دنیاى اسلام بایستد، و میتواند. ظرفیتهاى دنیاى اسلام براى ایستادگى در مقابل خباثتها و طمع‌ورزى‌هاى صهیونیستها خیلى بالاست. همه‌ى توجه فوراً متوجه نفت میشود؛ مسئله‌ى نفت نیست. اینجا مرکز دنیاست، بزرگترین بازارهاى مصنوعات غربى توى این منطقه است، آبرویشان به اینجا وابسته است، مهمترین گذرگاه‌هاى جهانى در اختیار این مجموعه‌ى کشورهاى مسلمان است؛ این چیزها رگهاى حیات دنیاست، دست مسلمانهاست؛ مسلمانها از اینها استفاده کنند، میتوانند.

از همه‌ى اینها هم که بگذریم، منطق سیاسى و حرف سیاسى در دنیاى امروز کارگر است. میتوانند بخواهند، بدون اینکه حتّى از این ابزارها بخواهند استفاده کنند. نفس خواستن دولتها و ملتها، وزنه‌ى عظیمى در حوادث جهانى است. متأسفانه از این استفاده نمیشود، غفلت میشود.

به هر حال ما خودمان درس بگیریم. ما مسائلمان را تقسیم کنیم به مسائل اصلى و غیر اصلى؛ به اصلى‌ها بپردازیم. مسائل اصلى در کشور ما زیاد است؛ بخشى‌اش مربوط به مسئولین است، بخشى‌اش مربوط به فرهنگ‌سازان است، بخشى‌اش مربوط به مؤسسات عظیم و وسیعى است که خوشبختانه در کشور وجود دارد؛ هرکدام وظیفه‌اى دارند، کارى دارند. به هدایت این مردم و به هدایت نظام و پیشبرد نظام بیندیشیم و بپردازیم.

ان‌شاءاللَّه خداوند ماها را از خواب غفلت بیدار کند، بتوانیم وظائفمان را درست تشخیص بدهیم، بشناسیم و بر طبق آنها ان‌شاءاللَّه عمل کنیم. ان‌شاءاللَّه بر همه‌ى شماها سال مبارک باشد و مشمول دعاى حضرت بقیةاللَّه (ارواحنا فداه) باشید.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌