طلبهای که کپر را مسجدی ۳۰۰ متری کرد

به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، در دل کوهستانهای سختگذر کوهرنگ چهارمحال و بختیاری، جایی که روستاها گاه هنوز طعم محرومیت را میچشند، نام یک نفر بیش از همه بر زبان مردم میچرخد؛ حجتالاسلام محمد جمالپور. او تنها روحانی ثابت این شهرستان در منطقه دوآب صمصامی است و به همین دلیل امامتش تنها به یک مسجد ختم نمیشود؛ بلکه رد پای او در ۴۰ روستا و میان عشایر هم دیده میشود.
ماجرای او از یک کپر ساده و سیاهچادر شروع شد؛ جایی که ۷۰، ۸۰ دانشآموز دور هم جمع میشدند تا درس قرآن و زندگی را از زبان جوانی طلبه بشنوند. حالا همان کپر، به مسجدی ۳۰۰ متری بدل شده که زمینش را از ارث پدریاش وقف کرد.
اما فعالیتهای او به ساخت یک مسجد محدود نماند. هرجا مشکلی بود، او قدم جلو گذاشت. حمالپور میگوید: «از حل سالانه ۱۵۰ پرونده اختلاف و نزاعهای خونین که گاه میتوانست به درگیری مسلحانه بینجامد، تا هدایت صدها جوان به سمت کار و اشتغال. حتی ۱۲۰ نفر را زنبوردار کردیم تا خانوادههایشان با عسل روزی حلال سر سفره بیاورند.»
وقتی سیل، مسجد منطقه را ویران کرد، با تشکیل گروههای جهادی، بنای تازه را بالا برد. وقتی کرونا معیشت مردم را سختتر کرد، با کمک خیرین و نهادها، ۱۰ هزار بسته معیشتی به خانوادههای نیازمند رساند.
جمالپور میگوید: «در مناسبتهایی مثل عید غدیر و عاشورا، دیگهای نذری در منطقه به همت مردم ردیف میشود؛ گاهی تا ۳۵۰۰ غذا در یک روز پخت میشود و میان مردم توزیع میشود. حتی برای جوانانی که توان مالی برگزاری عروسی ندارند، به کمک مسجد دست به کار میشوند و خودشان آشپزی میکنند تا هزینهها کمتر شود.»
اما شاید مهمتر از همه، ارتباط نزدیک او با نوجوانان و بانوان باشد. حدود ۱۵۰ جوان را در حلقههای صالحین و کلاسهای معرفتی زیر پر و بال گرفته و همسرش نیز محور فعالیتهای بانوان است؛ از آموزش قالیبافی تا کلاسهای اوقات فراغت و فعالیتهای فرهنگی. برای هر بخش مسجد، از عمرانی تا ورزشی و مذهبی، سرگروهی تعیین کرده تا شبکهای مردمی شکل بگیرد.
حتی عشایر هم از او بینصیب نماندهاند. برنامههای قرآنی مثل «زندگی با آیهها» را میان سیاهچادرها برده و پای تفسیر قرآن را به دل دشتهای کوهرنگ باز کرده است.
او یک امام محله الگوست؛ مردم او را امام زندگی روزمرهشان میدانند؛ کسی که هم نماز جماعت را اقامه میکند، هم در صف اول رفع اختلاف، اشتغالزایی، تعلیم و تربیت، امداد و حتی رنگآمیزی مدرسهها حضور دارد.
او میگوید: «مسجد ما تنها یک مکان برای نماز نیست؛ ستون خیمه زندگی مردم است. ستونی که سالهاست به همت مردم و خادمان مسجد با صبر، جهاد و مردمداری، استوار نگه داشته است.»