بالاترین توفیق برای انسان حرکت در مسیر رضای الهی است

دعای روز بیست و دوم ماه رمضان: «اَللّهُمَّ افْتَحْ لى فیهِ اَبْوابَ فَضْلِکَ وَاَنْزِلْ عَلَىَّ فیهِ بَرَکاتِکَ وَوَفِّقْنى فیهِ لِمُوجِباتِ مَرْضاتِکَ وَاَسْکِنّى فیهِ بُحْبُوحاتِ جَنّاتِکَ یا مُجیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّینَ؛ خدایا باز کن برویم در این ماه درهاى فضلت را و برکاتت را در آن بر من نازل فرما و موفقم دار در آن به موجبات خشنودیت و مسکنم ده در آن وسطهاى بهشتت اى اجابت کننده دعاى درماندگان.»
 
آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان، گفت: در دعای امروز از خدا می‌خواهیم تمام درهای فضل و کرم خودش را به روی ما بگشاید چنانچه در دعای پرفضیلت و ارزشمند افتتاح از خدا می‌خواهیم که فتح آسان را نصیبمان کند.

وی با بیان این‌که بنده مؤمن هر کاری که انجام می‌دهد از ناحیه خدا می‌داند و حتی حمد و ثنای او را توفیقی می‌داند که از سوی پروردگار نصیبش شده است، افزود: «فضل» در قرآن کریم در دو معنی برتری و احسان به کار رفته است و در این دعا فضل به معنای دوم به کار می‌رود، یعنی خدایا از تو می‌خواهیم به احسان و رحمتت بر ما برکاتت را نازل کنی.

استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم تصریح کرد: وقتی از خدا می‌خواهیم برکاتش را بر ما نازل کند، یعنی رحمت‌های مافوق آنچه برای همه مشخص شده و بالاتر از میزانی که معین کرده است، این برکات را بر ما نازل کند که بیشتر به این معنا است که توفیق کاری را به ما بدهد که سبب یک حرکت بالاتر می‌شود و نعمت را بیشتر می‌کند.

وی حرکت در مسیر رضای الهی را بالاترین توفیق برای هر انسانی دانست و گفت: از آنجا که کمال آدمی در جلب رضایت معبود است، اگر بنده‌ای در مسیر رضای حق قدم برداشت، این تحصیل رضایت کمال مطلوب به شمار می‌رود، خداوند درهای فضل و کرمش را بر روی او می‌گشاید، انسان از خشم و سخط الهی می‌گریزد و در مقام صادقین قرار می‌گیرد.

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی ادامه داد: پس از این‌که از خدا خواستیم درهای فضل و رحمتش را بر ما بگشاید و برکاتش را بر ما نازل کند، از او می‌خواهیم که دلیل و راهنمایی برای ما قرار دهد که بتوانیم اسباب رضایتش را فراهم کنیم که «موجبات مرضاتک» در این دعا یعنی فراهم شدن راه و وسیله‌ای که حتما منتهی به رضای پروردگار شود.

وی با اشاره به فراز دیگری از دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان که از خدا می‌خواهیم ما را در وسط بهشت مسکن دهد، منظور از وسط بهشت را حقیقت بهشت عنوان و اظهار کرد: چه بسا برخی افراد را برای انجام کار خیری در ابتدا و گوشه‌ای از بهشت قرار ‌دهند و چه بسا مقامی به او ‌دهند و در جایگاه اصلی و وسط بهشت و حقیقت آن سکنی گزیند.

استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان این‌که در دعای روز بیست و دوم ماه رمضان به پاس فضل و کرم پروردگار و گام نهادن در راه رضای او، بهترین نقطه بهشت را طلب می‌کنیم، گفت: فتح باب فضل و نزول برکات الهی و موفقیت در کسب مرضات پروردگار و قرار گرفتن در وسط بهشت، طلب بسیار بزرگی است که به واسطه همت بلند از خداوند متعال داریم.

وی افزود: در فراز پایانی دعا خداوند را به «مُجیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّینَ» خطاب می‌کنیم، «مجیب» به معنی اجابت‌کننده و کلمه «مضطّر» به معنی درمانده و ناچار آمده است، یعنی ای خدایی که دعای کسی را که همه راه‌ها بر او بسته شده و بیچاره گشته است، اجابت می‌کنی که انشاءالله خداوند این دعا را در حق ما برآورده فرماید.

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با بیان این‌که از این گفتار درمی‌یابیم یکی از رموز استجابت دعا، نحوه خواستن و دعا کردن است، گفت: در روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان خداوند متعال را به این نام صدا می‌زنیم و به درگاه او برای برآورده شدن حاجت‌ها، رفع مشکلات مسلمانان و به ویژه ظهور حضرت ولی عصر(عج) دعا می‌کنیم. /920/ت302/ن