قیامت و دنیا از دیدگاه امیر مؤمنان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، استاد محمد رضا مؤیدی، استاد درس خارج حوزه علمیه قم، پیش از ظهر امروز در درس تفسیر نهج‌البلاغه به تفسیر خطبه 190 پرداخت و گفت: در قرآن کریم خدا به پیامبر(ص) دو صفت نذیر و بشیر را متصف کرده است، بشیر یعنی بشارت دهنده و نذیر نیز به معنای انذار کردن و ترساندن است، امیرمؤمنان(ع) نیز در این خطبه از این شیوه تبعیت کرده، یعنی هم مطالب نذیر و بشیر را بیان کرده‌اند و هم از جهنم و بهشت صحبت کرده‌اند.

وی ادامه داد: امام علی(ع) در این خطبه می‌فرمایند«شما بندگان تقوا داشته باشید چرا که دنیا روی قانون خود می‌گردد و روز قیامت باید در آ‌ن‌جا حضور پیدا کنید و در آن‌جا شما را متوقف می‌کنند».

استاد مؤیدی در تفسیر «اِنْصَرَمَتِ اَلدُّنْیَا بِأَهْلِهَا، دنیا از اهل خود روی برمی‌گرداند»، خاطرنشان کرد: این جمله می‌خواهد به ما بگوید وقتی فرد می‌میرد دنیا با او کار ندارد، چرا که منقضی ندارد، روز که تمام شد دیگر کاری با این روز نیست، امروز که رفت یعنی رفت، دنیا همه بار خود را به دوش افراد انداخته و وقتی پشت کرد دیگر باز نمی‌گردد.

با مرگ حضانت دنیا از انسان‌ها برداشته می‌شود
این استاد برجسته حوزه علمیه قم با اشاره به عبارت«أَخْرَجَتْهُمْ مِنْ حِضْنِهَا فَکَانَتْ کَیَوْمٍ مَضَى أَوْ شَهْرٍ اِنْقَضَى»، اظهار داشت: دنیا پس از مرگ افراد را از حضانت خود خارج می‌کند و دیگر حضانت نمی‌کند، تا انسان زنده است دنیا حضانت می‌کند ولی کسی که بمیرد دنیا متکفل او نیست، مانند فردی که پسری را تحت حضانت خود گرفت باشد و بعد از ازدواج و کسب ثروت او را از حضانت خود خارج می‌کند.

وی افزود: دنیا پس از مرگ تمام افراد را از حضانت خود خارج می‌کند و با افراد کاری ندارد، تا زمانی که انسان زنده است دنیا با او سر و کار دارد نه پس از مرگ؛ مکان، زمان و جغرافیا همه در رشد فرد تأثیر دارد ولی در صورتی که فرد بمیرد از حضانت دنیا خارج می‌شود، مانند این که دنیا یک روز یا یک ماهی بوده که تمام شده است.

استاد مؤیدی در تفسیر «وَ صَارَ جَدِیدُهَا رَثّاً و سَمِینُهَا غَثّاً »، ابراز داشت: هر چه در دنیا است کهنه می‌شود، انسان نیز زمانی جدید بود و قدیمی می‌شود و فرزندان او جدید می‌شوند، همه چیز قدیم و جدید دارد.

با مرگ چاقی افراد به لاغری مبدل می‌شود
وی تصریح کرد: چاقی‌ها همه مبدل به لاغری می‌شوند، یعنی انسانی را که وقتی زنده بود 10 نفر نمی‌توانستند بلندش کنند، وقتی بمیرد بگذارند در قبر لاغر می‌شود و آرام آرام گوشت، خون و پوست او از بین می‌رود.

این استاد حوزه علمیه قم بیان داشت: عبارت «فِی مَوْقِفٍ ضَنْکِ اَلْمَقَامِ» درباره توصیف قیامت است که می‌‌گوید، تمام انسان‌ها در روز قیامت در جای تنگ و سخت جمع می‌شوند و به قدر در قیامت جا تنگ است که مردم قدرت تکان خوردن را ندارند و خوفی بزرگی در آن زمان بر افراد حاکم است، در آیه قرآن آمده «روز قیامت روزی است که هر کسی عمل خیری از او سر زده باشد به حضور می‌بیند و اگر کار بدی از او سر زده باشد وقتی عمل خود را می‌بیند می‌گوید ای کاش بین من و اعمالم فاصله به قدری زیاد بود که نمی‌دیدم».

وی گفت: در آیاتی دیگر با این مضمون آمده «قیامت روزی است که فرد مجرم نمی‌تواند سخن بگوید، دعوا و دفاع نمی‌تواند بکند و همه چیز عرضه می‌شود، کسی نمی‌تواند چیزی را پنهان کند، روزی است که والدین از فرزندان خود فرار می‌کنند و همه چشم‌ها به سبب ناراحتی پایین است و صداها در نمی‌آید».

در بهشت خورشید و سرما نیست
استاد مؤیدی قمی با تأکید بر این‌که روز قیامت روز ترسناکی است، خاطرنشان کرد: پیامبر(ص) می‌فرمایند «در روز قیامت خورشید پایین می‌آید، خورشید به قدری نزدیک می‌شود که مردم عرق می‌کند و عرق‌های افراد نیز متفاوت است، عده‌ای از موهای آن‌ها عرق می‌آید و به قدری عرق می‌کند که کف پا آن‌ها را عرق فرا می‌گیرد و عده‌ای نیز به قدری عرق می‌کند که در عرق‌ها خود فرو می‌روند».

وی ادامه داد: در بهشت خورشید و سرما نیست، اما در قیامت وجود دارد، اکنون حدود 150 میلیون کیلومتر از خورشید فاصله داریم ولی در تابستان در بعضی از مناطق نمی‌توان زندگی کرد، حال اگر در قیامت خورشید پایین بیاید چه اتفاقی رخ خواهد داد و به چه میزان سخت خواهد بود؟

استاد برجسته حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که در تفسیر آمده است «بهشت و دوزخ در گذشته بوده و عده‌ای نیز در آن بودند و وقتی قیامت می‌شود افراد وقتی به بهشت و جهنم داخل می‌شوند دیگر از آن خارج نمی‌شوند»، گفت: در قیامت دنیا تمام می‌شود و خدا یک عالم دیگری را برپا می‌کند، انسان‌ها و موجودات آن‌ از دوتایی به یکتایی مبدل می‌شوند.

عالم تک سلولی پس از نابودی دنیا به وجود می‌آید
وی افزود: اکنون همه موجودات از زوج تشکیل می‌شوند، از حضرت آدم(ع) تاکنون همه افراد از مذکر و مونث به وجود آمدند، ولی وقتی این عالم تمام می‌شود یک عالم دیگر شروع می‌شود و این‌گونه نیست وقتی عالم تمام می‌شود خدا بخوابد و بگوید من وظیفه خود را انجام دادم و کارم تمام شد، بلکه آن زمان عالم تک سلولی می‌آید، چرا که ‌خداوند متعال نباید فیض خود را قطع کند.

استاد خارج حوزه علمیه قم تأکید کرد: هر انسانی هم در بهشت خانه دارد و هم در جهنم، افرادی که در جهنم هستند خانه کسانی که در بهشت هستند را در جهنم تصاحب می‌کنند و کسانی که در بهشت هستند خانه جهنمیان را که در بهشت هستند تصاحب می‌کنند، خانه افراد جهنمی در بهشت به بهشتیان ارث می‌رسد و بهشتیان وارث خانه اهل‌ جهنم در بهشت می‌شوند، جهنمیان نیز وارث خانه‌های بهشتیان در جهنم می‌شوند.

استاد مؤیدی قمی در تفسیر «مُتَأَجِّجٍ سَعِیرُهَا بَعِیدٍ خُمُودُهَا ذَاکٍ وُقُودُهَا مَخُوفٍ»، گفت: در قیامت جا تنگ و تمام کارها سخت است، شعله‌های آتش بسیار زیاد است و صدای شعله آن نیز بلند است، شعله‌‌ها کاملاً روشن است و از آتش جهنم صدای بلند می‌شود که دارای هیجان است، در قرآن نیز آمده است «افراد در قیامت صدا شعله‌های آتش جهنم را می‌شنوند».

انسان‌ و سنگ مواد سوختنی جهنم هستند
استاد برجسته حوزه علمیه قم با اشاره به عبارت «وَعِیدُهَا عَمٍ قَرَارُهَا مُظْلِمَةٍ أَقْطَارُهَا حَامِیَةٍ قُدُورُهَا فَظِیعَةٍ أُمُورُهَا وَ أُمُورٍ مُشْتَبِهَةٍ عِظَامٍ وَ نَارٍ شَدِیدٍ کَلَبُهَا عَالٍ لَجَبُهَا سَاطِعٍ لَهَبُهَا مُتَغَیِّظٍ زَفِیرُهَا»، اظهار داشت:‌ در این دنیا شعله‌های آتش از مواد سوختنی است ولی در روز قیامت آتش جهنم از مردم و سنگ است، مردم و سنگ است که هم خود را می‌سوزاند و هم دیگران را، حتی اطراف جهنم و آتش، ظلمانی است، ممکن است حتی نور آتش تاریک باشد و در آن دود باشد.

وی در پایان گفت: کلمه «وعید» یعنی تهدید توأم با وعده است، وعید آتش ترسناک است و تاریکی و ظلمت طبقه طبقه جهنم را گرفته است، ممکن است منظور این باشد که عمق آن به قدری زیاد است که مشخص نیست و یا این‌که ظلمت آن دیده نمی‌شود./993/پ201/ن