توهم استقلال از خداوند در انسان بسیار مخرب است/ مضطر شدن انسان در دنیا برای بیداری از غفلت
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، نماینده مردم استان اصفهان در مجلس خبرگان رهبری، شب گذشته در جلسه تفسیر صحیفه سجادیه، گفت: هرگز امکان ندارد که خداوند از وعده خود تخلف کند، کوچکترین خیری را خداوند می بیند، حتی اگر در دل شب بخواهیم یک یا الله بگوییم و بر زبان هم جاری نکنیم خداوند می بیند و منظور می کند، خداوند منزه از خلف وعده است، عاجز و فقیر و جاهل خلف وعده می کند که خداوند از همه این صفات منزه است.
نماینده مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه می فرمایند خدایا من اهل سوئی هستم که تو وعد داده ای تا سوء را از من برطرف کنی، در اینجا سوء هم شامل بدیها و هم ناراحتیها می شود، ناراحتی و آزردگی هم می تواند مربوط به جسم و هم مربوط به روح باشد، اشاره امام(ع) به مضطرین و اهل سوء در اینجا به عبارت «اَمَّن یُجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السّوء» در آیه 62 سوره نمل برمی گردد.
وی افزود: خداوند در سوره نمل وعده داده تا اضطرار و بدی و ناراحتی را از مضطرین برطرف کند، خداوند دستش را به جود و بخشش باز کرده است و این عبارت را در دعای افتتاح می خوانیم، همچنین در مناجات شعبانیه داریم که خداوند جوادی است که مرتب در حال بخشش است، در دعای افتتاح آمده که خداوند بخشنده ای است که کثرت عطا هیچ نقصی به گنجینه او وارد نمی کند، مگر آنکه زیادتر می شود.
آیت الله مهدوی اظهار داشت: جز خداوند همه عطاکنندگان با هر بخششی از گنجینه آنان کم می شود، اما خداوند اگر همه دنیا را به هر کدام از ما ببخشد هیچ از ذخیره او کم نمی شود، در معنویات اگر همه وجود ما سرشار از عشق به خداوند شود هیچ چیز از دیگران کم نمی شود و این عشق جایی را اشغال نمی کند، ای کاش همه ما عبد خدا و وصل دائمی به خداوند بودیم.
استاد اخلاق حوزه علمیه توضیح داد: وصل دائم به خداوند تقوای دائمی می آورد، خداوند در آیات 62 و 63 سوره یونس در عبارت «اَلَّذینَ امَنوا وَ کانوا یَتَّقون»، به کسانی که ایمان آورده و تقوای دائمی دارند اشاره می کند، «کانوا» در اینجا نشانه استمرار در عمل تقواست، اولیای خدا تقوای دائمی دارند، تقوای اولیای خدا از نوع موسمی و لحظه ای و موقت نیست.
وی افزود: تقوای دائمی حاصل معرفت دائمی است، معرفت دائمی سبب ایجاد عشق دائمی و عشق دائمی هم عمل و تقوای دائمی می آورد و این 3 به دنبال یکدیگر هستند و هر مرحله قدمی برای رسیدن به مرحله بعد خواهد بود تا اینکه تقوای دائمی حاصل شود.
آیت الله مهدوی بیان داشت: گاهی برخی افراد به ویژه جوانان توهم استقلال در وجود خود دارند، جوانی که مدتی مریض نشده است کم کم خیال می کند این سلامتی مال خودش است، اگر چند سال قطعی برق نداشته باشیم امکان دارد مردم کم کم وسایل جایگزین مانند موتور برقها را کنار بگذارند، غیر از سلامتی در مورد فقر هم همینطور است، کسانی که مدتها فقیر نمی شوند و نیاز مالی ندارند هم ممکن است دچار این توهم بشوند.
نماینده مجلس خبرگان اظهار داشت: این توهم استقلال برای انسانی که همه هستی او وصل به خداوند است اثر تخریبی بسیار بدی دارد، نیاز هم نیست که این توهم به زبان افراد جاری شود، همین که در ذهن و خیال خود چنین تصوری داشته باشد برای تخریب او کافیست، کم کم تشکر و توکل و توسل به خداوند در چنین شخصی کمرنگ می شود و دعا و تضرع به درگاه پروردگار از او ترک می شود.
وی در ادامه بیان داشت: انسان بصیر کسی است که همان لحظه ای که در ظاهر مال و سلامتی و آبرو دارد اظهار عجز به درگاه خداوند می کند و اینها را لطف خداوند می داند و همه نعمتها را متعلق به خداوند می داند، گاهی خداوند انسان را مضطر می کند تا افراد غافل را بیدار کند و به درگاه خود بکشاند، این اضطرار گاهی برای افراد لازم است تا تربیت شوند و بدانند که هیچ چیز از خود ندارند و هر چه هست از جانب خداوند است تا توهم استقلال از وجود آنها رخت بربندد.
آیت الله مهدوی ابراز داشت: لذت ارتباط با خداوند و وابسته دانستن خود به پروردگار و اتصال دائمی به او بسیار بالاست، پادشاهان هم مشکلات و غم کشورداری را دارند، اما فرزندان پادشاهان معمولاً هیچ غمی ندارند و از لحاظ مالی و عیش و نوش تأمین هستند و مانند پدران خود غم مملکت داری و حفظ حکومت هم ندارند، روزی دانشمندی بعد از حل یک مسأله مهم از فرط خوشحالی فریاد می زد که کجایند فرزندان پادشاهان که نشاط و شادی مرا ببینند، برخی از لذتها مصداق« یُدرَک وَ لا یُوصَف» است، یعنی نمی توان آنها را برای کسی وصف کرد و تنها شخصی که لذت آن را می برد آن را می فهمد.
امام جمعه موقت اصفهان تصریح کرد: خداوند هوس به اضطرار انداختن انسانها را ندارد، بلکه خداوند هوس رشد ما را دارد، وقتی می بیند بنده اش توهم دارد و نعمتها را از جانب خود می داند او را به اضطرار می اندازد تا او را جذب کند، اگر شخص بتواند در حالت عادی خدا را بشناسد پروردگار هم او را به سختی دچار نمی کند، خداوند هوس کمال ما را دارد. /869/201/ب2