استدلال امیرمؤمنان با مخالفان بر اساس عقاید و سخنان خود آنها بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، علی‌اکبر عباسی، عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان، امروز در نشست سبك استدلال‌های امیرمؤمنان علی(ع) عليه مخالفان در نهج‌البلاغه که در پژوهشگاه علوم انسانی برگزار شد، گفت: رحمت و لطف خداوند در پیامبران، اساس هدایت بشر است.

وی درباره سبک استدلال امیرمؤمنان علی(ع) علیه مخالفان در نهج البلاغه، عنوان کرد: برخی افراد نسبت به استدلال امیرمؤمنان بر علیه مخالقان در نامه‌ها و دیدگاه‌های ایشان برداشت‌های اشتباه دارند چراکه نسبت به شیوه استدلال ایشان آگاهی لازم را ندارند.

عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان، افزود: حضرت علی(ع) در استدلال با مخالفان هیچگاه به جایگاه یا منزلت خود اشاره نمی‌کنند، بلکه از سخنان خود مخالفان بر علیه آنان استفاده می‌کنند.

عباسی اظهار داشت: سبک بحث امام متفاوت است، در مجموع طوری بحث می‌کنند که مخالفان نتوانند پاسخ دهند، در واقع بر اساس سخنان خود مخالفان بحث می‌کنند.

وی افزود: امیرمؤمنان علی(ع) در داستان سقیفه هنگام تشکیل شورا برای انتصاب خلیفه، در استدلال با معاویه، در مواجهه با زبیر یا خوارج و درباره حکمیت ابوموسی اشعری، بر اساس سخن خودشان با آنان استدلال کرده و همه را محکوم کردند طوری که هیچ یک نتوانستند در مقابل پاسخی منطقی بدهند.

عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان ادامه داد: همچنین امیرمؤمنان هنگام احتجاج با مخالفان بر اساس عقاید خود نیز بحث نمی‌کردند بلکه بر اساس عقاید، عملکرد مخالفان آنها محکوم می‌کردند./807/202/ب2