۲۴ تير ۱۳۹۶ - ۱۱:۴۴
کد خبر: ۵۱۱۴۷۸
آیت الله مهدوی:

منشأ بسیاری از گرفتاری ها اعمال خود ما است

آیت الله مهدوی گفت: گاهی منشأ گرفتاری های ما همین است که نمی دانیم خودمان با اعمالمان سبب و منشأ گرفتاری ها هستیم، بعضی افراد خیال می کنند فقط وقتی که گناه می کنیم به نفس خود ظلم کرده ایم، حال آنکه مصداق ‏«کُنتُ مِنَ الظّالِمین» ‏هستیم.
آیت الله مهدوی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، نماینده مردم استان اصفهان در مجلس خبرگان رهبری، شب گذشته در جلسه تفسیر صحیفه سجادیه، گفت: اینکه خداوند به ما فرموده اگر توبه کنیم ما را خواهد بخشید به معنای حق و استحقاق ما نیست، بلکه این به دلیل لطف خداوند متعال است.

نماینده مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: با این همه کوتاهی در بندگی خداوند حق ما آنست که مجازات شویم، ما اهلیت این همه لطف خداوند را نداریم و شایسته نبودیم تا خداوند به ما محبت کند و صدای ما را بشنود، خداوند بسیار مهربان است و لطف او ما را هم جسور کرده است.

وی افزود: کودکی که مرتب خلاف کرده وقتی می بیند والدینش دلسوز او هستند با همه آن خلاف هایی که خودش هم به آن ها آگاهست دوباره به کانون خانواده و آغوش والدین برمی گردد چون به محبت آن ها واقف است و از طرفی هم می داند که واقعاً استحقاق بخشیده شدن و محبت را ندارد، ما هم در مقابل خداوند به همین صورت هستیم، یعنی باید آگاه باشیم که دعای ما به درگاه خداوند و شنیده شدن آن لطف خداوند در حق ماست.

آیت الله مهدوی اظهار داشت: باید از خداوند بخواهیم تا لباس مغفرت به گناهان ما بپوشاند که هیچگاه به این گناهان مؤاخذه نشویم، این دعاهای صحیفه سجادیه به ما آگاهی می دهد که چگونه با خداوند صحبت کنیم و آداب دعا کردن را به ما می آموزد و در این مسیر ما را رشد می دهد که چگونه به پروردگار خود عشق بورزیم.

استاد اخلاق حوزه علمیه تصریح کرد: متأسفانه بسیاری از متدینین ما در گرفتاری های زندگی مرتب نگران هستند و ابراز می کنند که خداوند که می داند من گرفتار هستم چرا به من نگاه نمی کند و گرفتاری مرا حل نمی کند، در حالی که اینچنین نیست و ما اصلاً استحقاق آن را نداریم، گاهی هم اصلاً منشأ گرفتاری های ما همین است که نمی دانیم خودمان با اعمالمان سبب و منشأ این گرفتاری ها هستیم.

وی ادامه داد: متأسفانه گاهی ما در دعاهای خود به درگاه خداوند اعتراف نمی کنیم که خودمان منشأ گرفتاری ها هستیم و یا اگر هم در دعا این مطالب را می گوییم تعارف می کنیم و حقیقتاً و از صمیم قلب به آن باور نداریم و اعتراف نمی کنیم، یعنی خودمان هنوز باورمان نشده که گاهی چقدر خلاف عمل کرده ایم و پی به بدی های خود نبرده ایم، گاهی فکر می کنیم همه زندگی ما همراه صلاح و درستی است.

آیت الله مهدوی بیان داشت: اگر به ما بگویند که زندگی ما مغبون به ظلم است یعنی یک لحظه دست از ظلم کردن به خود برنداشته ایم آنگاه تعجب می کنیم، بعضی افراد خیال می کنند فقط وقتی که گناه می کنیم به نفس خود ظلم کرده ایم و مصداق« ظلمت نفسی» هستیم، اما اینگونه نیست.

استفاده نکردن بهینه از نعمت عقل برای شناخت خداوند مصداق ظلم در حق خود است

نماینده مجلس خبرگان رهبری اظهار داشت: یکی از ظلم های بزرگی که در حق خود داشته ایم این است که خداوند عقلی به ما داده بود و باید به وسیله آن خداوند را به ‏خوبی می شناختم  و باور می کردم اما از آن به درستی استفاده نکردم و پروردگار را نشناختم، اگر ما یک سرمایه ای را در اختیار فرزند خود بگذاریم که قابلیت دارد تا سود سرشاری از آن به دست بیاورد اما فرزند نتواند از ان سرمایه بهره لازم را ببرد و سودی کسب نکند، این هم مصداق ظلم است.

وی افزود: کودکی هم که به مدرسه می رود و خانواده امکانات لازم را در اختیارش گذاشته است اگر خوب درس نخواند و پیشرفت نکند او هم به خودش ظلم کرده است، خداوند هم سرمایه عظیم عقل را به ما داده است اما ما هنوز او را نشناخته ایم، بسیاری از ما هم این سرمایه عقل خداوند را به صورت راکد و نیمه راکد درآورده ایم و سود لازم از آن برداشت نمی کنیم.

آیت الله مهدوی ابراز داشت: ما باید به واسطه عقل خود نسبت به خداوند معرفت پیدا کنیم و نباید در این خصوص کوتاهی کنیم، واقعاً باید خجالت بکشیم که هنوز خداوند را نشناخته ایم و از او طلبکار هستیم، در واقع عمر ما از زمانی شروع می شود که خداوند را شناخته باشیم و بدانیم در برابر چه کسی ایستاده ایم، هر آنچه به ظاهر قبل از آن شناخت زندگی کرده ایم همه اش اسراف و ظلم و ضایع کردن نعمت ها بوده است.

امام جمعه موقت اصفهان افزود: گاهی با این همه ظلمی که انسان کرده است اگر آگاه باشد باید به جای عبارت«ظَلَمتُ نَفسی» بگوید «کُنتُ مِنَ الظّالِمین»، حالا ببینید چقدر اختلاف بین آن طلبکاری از خداوند و این عبارت وجود دارد که فرد خود را همواره در حال ظلم کردن می داند و در پیشگاه خداوند نسبت به آن معترف است.

وی بیان داشت: درباره قریب و مجیب بودن خداوند دو آیه در قرآن داریم که آیه 186 سوره بقره در این رابطه مشهور است، از آیه 183 سوره بقره به بعد یک سری آیات درباره ماه مبارک رمضان است و به یکباره آیه 186 می آید که درباره استجابت دعاست، قریب و مجیب دو صفت پروردگار هستند، خداوند در واقع جواب ما را در این آیات می دهد.

آیت الله مهدوی اظهار داشت: خداوند به پیامبر اسلام(ص) می فرماید به مردمی که می خواهند با من سخن بگویند و به دنبال من می گردند بگو من قریب به شما هستم و چون قریب هستم پس مجیب هم هستم، خداوند از رگ گردن به ما نزدیک تر است، همه آن آگاهی هایی که بشر نسبت به خودش دارد را خداوند به او اعطاء کرده است.

نماینده مجلس خبرگان رهبری گفت: مبادا خیال کنیم که تنها با دعایی که می کنیم خداوند نسبت به حال ما آگاه می شود، بلکه خداوند از همه درون ما باخبر است، این گفتن به زبان ما اذعان گدایی ماست و می خواهیم به خودمان تلقین کنیم، مبادا نفس ما خیال کند که ما چه نیازی به بیان خواسته هایمان به درگاه پروردگار داریم، گاهی انسان به سبب تکبری که دارد دعا نمی کند، گاهی هم تکبر ندارد اما خیال می کند که نیازی به این ابراز و دعا کردن ندارد که در هر دو حالت در خسران است./201/869/ب1

ارسال نظرات