۲۸ مهر ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۵
کد خبر: ۷۹۴۹۶۵

دو چهره متفاوت قانون‌مداری

دو چهره متفاوت قانون‌مداری
وقتی یک فیلسوف در برابر قانون سر فرود می‌آورد و یک وزیر آن را مانع شأن خود می‌بیند، تفاوت میان اخلاق و قدرت آشکار می‌شود.

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، علامه محمدتقی جعفری، اندیشمند بزرگ تبریزی، روزی برای سخنرانی به یکی از اردوگاه‌ها دعوت شد. در ورودی اردوگاه، دژبانی مسیر را سد کرد و گفت: «ورود بدون مجوز ممنوع است.»

همراهان علامه برآشفتند و گفتند: «مگر ممکن است کسی علامه جعفری را نشناسد؟!» اما ایشان با آرامش پاسخ داد: «او مأمور است و وظیفه‌اش را انجام می‌دهد. از او عذرخواهی کنید. من همین‌جا منتظر می‌مانم تا مجوز بیاید.»

همان‌جا، بدون سخنرانی و شعار، درسی بزرگ داده شد، درسی از قانون‌مداری، فروتنی و احترام به نظم اجتماعی.

از تمکین در برابر قانون تا تهدید به بستن فرودگاه

اما سال‌ها بعد، در همان خاک، ماجرایی رخ داد که تضاد آن با منش بزرگان اخلاق، تأمل‌برانگیز است.

هفته گذشته خانم فرزانه صادق، وزیر راه و شهرسازی پس از بازگشت از سفر به جمهوری آذربایجان و هنگام عبور از فرودگاه اردبیل، با بازرسی قانونی مأموران مواجه شد؛ همان روندی که برای تمام مسافران الزامی است.

اما برخلاف انتظار، وزیر نه‌تنها همکاری نکرد، بلکه با عصبانیت محل را ترک کرد. یکی از حاضران نقل کرد که خانم وزیر با ناراحتی گفته است: «درب این فرودگاه را گل می‌گیریم!»

تنها چند ساعت بعد، مدیرکل فرودگاه‌های اردبیل برکنار شد و صحبت‌هایی از فشار برای تغییر برخی کارکنان دیگر نیز مطرح شد؛ اقدامی که با واکنش‌های گسترده‌ای در رسانه‌ها و افکار عمومی روبه‌رو شده است.

فاصله‌ی اخلاق تا قدرت

در این اتفاق، فاصله‌ میان رفتار یک اندیشمند اخلاق‌مدار و برخورد یک مسؤول حکومتی، به‌روشنی آشکار شد، یکی در برابر قانون سر فرود آورد، دیگری از اجرای آن برآشفت. یکی، احترام به قانون را نشانه‌ عزت دانست و دیگری، آن را مانع اقتدار خود پنداشت.

هنوز هم درس علامه جعفری پابرجاست:

«قانون، احترام می‌آورد و تکبر، سقوط.»

اقتدا به علی(ع): در شعار یا در عمل؟

رئیس‌جمهور محترم که در سخنرانی‌های خود بارها به سیره‌ی امیرالمؤمنین علی(ع) و نهج‌البلاغه استناد می‌کند، باید بکوشد این آموزه‌ها را از سطح کلمات، به عرصه‌ رفتار مسؤولان دولت بیاورد.

«حکمرانی علوی» فقط در خطبه‌ها معنا ندارد؛ بلکه در التزام به قانون، فروتنی در برابر مردم، و احترام به مأمور قانون است که جلوه می‌یابد.

اگر قرار است پرچم عدالت علوی در این دولت برافراشته بماند، باید وزیرانش بدانند: اقتدار واقعی در سکوتی همراه با وقار است، نه در فریاد؛ در تمکین به قانون است، نه در تهدید به بستن درها.

ارسال نظرات