یادداشت؛
غربت جاودانه حضرت فاطمه و تداوم تحریفسازیها
۱۴ قرن پس از شهادت حضرت زهرا(س)، هنوز صدای تحریف و همصدایی با دشمنان اهلبیت(ع) از پوششهای مختلف علمی و رسانهای شنیده میشود؛ صداهایی که با زیر سؤال بردن حقایق روشن تاریخ و ارزشهای اعتقادی شیعه در پی تضعیف باورهای مردم و تخریب فعالیتهای فرهنگی انقلابیاند.
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، در تاریخ، زیاد دیدهایم امثال عبدالرحیمسلیمانیها که نه نشانی از عبودیت نسبت به خدای رحیم داشتهاند، نه در کلام و منش آنها، خبری از سِلم و سلامت بوده و نه اساسا اسم و نام آنها، کمترین ارتباطی با سلمان و سلیمان داشته است.
خیلی عجیب نیست که این روزها، صدای همراهی با دشمنان اهلبیت علیهمالسلام، گاه و بی گاه، از گوشه کنار شنیده میشود؛ صدایی که بعضا از لباس علم و روشنفکری و گاهی از قلم و دوربین اصحاب به اصطلاح رسانه، بلند میشود.
البته فرقی ندارد که صدای گوشخراشِ ظلمِ به امامان معصوم علیهمالسلام، از چه کسی، در چه لباسی و به شکل و قالبی شنیده میشود؛ مهم این است که این صدای شکسته، حداقل از خیمهی کجاندیشی، کجسلیقگی، بیادبی و ناآگاهی و حداکثر از جبهه بیایمانی، بلند میشود و به گوش افراد میرسد.
امروز اگر عمامه به سری که موهای سر و صورت خود را به جای آنکه در حُجرهها و حوزههای علمیه سپید کرده باشد، سر از آسیاب در میآورد و شروع میکند به لفّاظی و بازی با گزارههای تاریخی و اعتقادی، عجیب نیست! چرا در تاریخ زیاد بودهاند امثال عبدالرحیم سلیمانیها، که نه قرینه و نشانی از عبودیت نسبت به خدای رحیم داشتهاند، نه در کلام و منش آنها، خبری از سِلم و سلامت بوده و نه اساسا اسم و نام آنها، کمترین ارتباطی با سلمان و سلیمان داشته است.
کسی که به صراحت اعلام میکند: شهادت یا عدم شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها در منظومۀ اعتقادی او تغییری ایجاد نمیکند و از این حیث، موضوع برایش "تاریخی" و فاقد ضرورت کلامی است، حق ندارد در لباس عالمان شیعه، به گفتگو و مناظره بپردازد؛ چرا که اساساََ زیر سوال بردن دو روایت مشهور "آتش زدن درب خانه دختر رسول خدا صلیاللهعلیهوآله" و "بستن دست امیرالمؤمنین علیهالسلام با طناب"، گزارههایی نیست که شیعه به راحتی از آن عبور کند و در یک کلام، با خون و ناموس شیعیان و بنیالزهرا، آمیخته شده است.
امروز بعد از گذشت ۱۴ قرن از ظلم به فاطمهای که پیامبر اعظم صلیاللهعلیهوآله دربارهاش فرمود: فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَقَدْ آذَي اللَّهَ و شیعه و سنی آن را پذیرفتهاند، اگر صدای ناهنجاری از حنجرهای گرفته بلند شود و دَم از "ناسازگاری درونی با تصوّر قطعی از عدالت امام" بزند، قطعا این صدا، صدای دشمنی است که در لباس دوست، تیشه به ریشه دین و مذهب میزند.
استدلال کودکانه دربارۀ ناممکن بودن آتش زدن درب خانهای که به گفتهی قائلِ کجاندیش و تاریکفکر آن، بر دو پایهی استبعاد فنی (با استناد به آیات قرآن) و استبعاد اخلاقی - کلامی (بر اساس روایت مشهوری که فرآیند تهدید، جمعآوری هیزم و آتش زدن را توصیف میکند)، استوار است، نشان از کمترین اُنس و آشنایی وی با آیات قرآن کریم، احادیث موجود و روایتهای تاریخی دارد.
در کنار این فردی که به ظاهر لباس تقوی به تن کرده و در اوج بیتقوایی، با دشمنان اهلبیت همصدایی میکند، عدّهی قلیل دیگری در شیطنتی رسانهای، مدتی بعد از اتمام ایام فاطمیه، اقدامِ ارزشمند و ارزندهای که توسط یک گروه جهادی در ایجاد نمایشگاه بصیرت فاطمی انجام شده را با یک کار سخیف رسانهای زیر سوال میبرد و از این طریق، سعی در جذب مخاطبینِ بیشتری برای رسانهی زرد خود دارد.
نمایشگاهی ارزشی که عنوان و محتوای آن، دشمن را سوزاند و با بخشهای مختلفی شامل: نمایش تئاتر، تئاتر سایهها، قبرستان بقیع، غرفههای فرهنگی، ارائه آثار مکتوب، محصولات رسانهای، گفتوگوهای معرفتی و بازآفرینی روایی و تصویری از لحظات ناب توسّل رزمندگان و شهدا به حضرت زهرا سلاماللهعلیها، با استقبال چشمگیر مردم مواجه شد.
یکی از بخشهای جذّاب و شلوغ این نمایشگاه، بخش يادآوری معاد بود که بر اساس روایت شریف رسول اعظم صلیاللهعلیهوآله خطاب به سلمان فارسی که فرمود: ای سلمان! محبّت فاطمه سلاماللهعلیها در ۱۰۰ جای پُرمخاطره، سود میبخشد، که آسانترین آنها: وقت مرگ، قبر، محشر، صراط و به هنگام حساب و کتاب است؛ ایجاد شده بود.
در پی این استقبال چشمگیر، برخی رسانههای معاند در فضای مجازی، با نگاهی مُغرضانه و با هدف تخریب و فضاسازی منفی علیه نمایشگاه بصیرت فاطمی، اقدام به تغییر نام و صداگذاریِ خاص بر روی تصاویر این بخش از نمایشگاه کردند و متأسفانه برخی رسانههای زرد داخلی نیز، همسو با این جریانهای خارجی و منحرف، در بازتاب این نگاههای مسموم نقشآفرینی کردند؛ رویکردی که پیشتر نیز در مواجهه با فعالیتهای فرهنگی انقلابی، مسبوق به سابقه بوده است.
به هر صورت بر اساس آیه شریفه يُرِيدُونَ أَن يُطْفِؤُواْ نُورَ اللّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ، ائمه معصومین علیهمالسلام و وجود مقدّس حضرت زهرای مرضیه علیهاالسلام، انواری نیستند که با پُف کردن امثال سلیمانی اردستانیها و شیطنتهای رسانهای سخیف از انسانهای ضعیف و زبون، خاموش و حتی کمسو شوند؛ بلکه پرچم سبزی که در غدیر خم به دستان با کفایت امیرالمؤمنین علی علیهالسلام سپرده شد، به فضل و اراده الهی، تا قیام فرزندش مهدی ارواحنافداه، در اهتزاز خواهد بود و چه زیبا گفت شاعر حماسهسرای بزرگ ایران و سرایندهٔ شاهنامه، حکیم ابوالقاسم فردوسی که:
چراغی را که ایزد برفروزد
هر آنکس پف کند، ریشش بسوزد
اللهم اجعل عواقب امورنا بالخیر
حوزه علمیه قم احمد قادری
ارسال نظرات