قانون ساماندهی مد و لباس در جامعه اجرایی نشده است
سید امیر حسین قاضی زاده هاشمی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره سطحی بودن فعالیت‌ها در زمینه طراحی مد و لباس گفت: طراحی لباس ایرانی اسلامی به صورت فعالیت فرهنگی پراکنده در نمایشگاه‌ها وجود دارد و از منظر کاری اقتصادی و سودآور به آن نگاه شده است.
وی افزود: علت این که بر روی طراحی لباس ایرانی اسلامی سرمایه گذاری نشده است این است که، بودجه‌های فرهنگی دولت در این زمینه بسیار است، اما برنامه‌ریزی مناسب برای تولید و استفاده از این لباس‌ها نیست.
ضرورت کار کارشناسی در زمینه مد و لباس
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: درباره طراحی مد و لباس و تغییر ذائقه مردم برای استفاده از مد و لباس و حجاب مناسب نیاز به کار فرهنگی کارشناسی است و باید ذهنیت مردم برای استفاده از پوشش مناسب آماده شود.
وی درباره ضرورت وجود نشست‌های علمی در این زمینه تأکید کرد و گفت: کارشناسان و متخصصان باید زمینه‌ای را فراهم کنند که لباس‌های متناسب با طراحی ایرانی اسلامی، ضمن داشتن قیمت مناسب و کیفیت بالاتر، نسبت به دیگر لباس‌ها به مردم ارائه شود که معیار زیبایی در آن‌ها لحاظ شده باشد.
قاضی زاده هاشمی تصریح کرد: درباره اجرایی شدن قانون ساماندهی مد و لباس باید گفت که اگر ملاک، وضعیت کنونی جامعه است به جرأت می‌توان گفت که قانون ساماندهی مد و لباس در جامعه اجرایی نشده است.
وی خاطرنشان کرد: برپایی نمایشگاه‌های معدود و گذری که چند تن از مسؤولان از آن دیدن کنند، نمی‌تواند زمینه‌ساز فرهنگ پوشش مناسب باشد، هر چند که عده‌ای از افراد را به خود جذب کند.
تمام جهت گیری‌های فرهنگی باید همسو باشد
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی درباره نهادینه کردن این فرهنگ در جامعه گفت: تمام جهت‌گیری رادیو و تلویزیون و سینما و هنرپیشه‌‌ها و حتی زنان مسؤولین، باید در این زمینه به سمت استفاده از پوشش ایرانی اسلامی باشد تا بتوان پوشش برتر را در جامعه نهادینه کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که « چرا بعد از 34 سال از انقلاب اسلامی پوشش به صورت کنونی درآمده است» ابراز داشت: در این زمینه همه مقصر هستند و نمی‌توان یک ارگان و فرد خاص را در نظر گرفت و او را مقصر دانست.
وی ادامه داد: از نظام تعلیم و تربیت و نیروهای اجرایی گرفته تا دولت و ابزارهایی که در اختیار دارد، همگی در این موضوع کم‌کاری کرده‌اند و باید به این موضوع توجه بیشتری می‌کردند.
نقش مهم دولت در نهادینه کردن قانون مد و لباس
قاضی زاده هاشمی به نقش دولت در این موضوع اشاره کرد و گفت: یکی از کارهای مهمی که دولت در زمینه حجاب می‌تواند رعایت کند این است که دولت از دستگاه‌های زیر مجموعه خود شروع کند و پوشش مناسب و حجاب مطلوب را در ارگان‌های خود اعمال نماید.
وی یاد آور شد: در حال حاضر حجم زیادی از شرکت‌ها و بانک‌ها و سازمان‌ها و نهادهای دولتی در کشور وجود دارند که بیشتر از 50 درصد از پرسنل و افراد کارمند آن‌ها را زنان تشکیل می‌دهند و مسؤولان فرهنگی باید به این نکته توجه کنند.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: پرسنلی که در نظام وجود دارند از دوایر لشکری و کشوری، شهرداری‌ها بیمه‌ها و سایر ارگان‌ها باید در این افراد و خانواده آن‌ها کار ویژه‌ای صورت گیرد چون بسیاری از این افراد به طور کامل در اختیار دولت قرار دارند.
پرهیز از شعار زدگی و گرایش به عمل‌گرایی
وی شعارزدگی را عامل عقب‌ماندگی جامعه دانست و افزود: در قضیه پوشش و لباس دچار شعارزدگی هستیم و برنامه‌ای عملیاتی برای اصلاح آن نداریم وگرنه تاکنون باید عوامل ناشی از تمایل به بی‌حجابی را آسیب‌شناسی می‌کردیم و به تبع آن، مشکل درونی افراد را حل می‌کردیم.
قاضی زاده هاشمی در پایان گفت: در زمینه طراحی لباس و پوشش باید اندیشمندان حوزه و دانشگاه مسائل مربوط به آن‌را توسط نظریه پردازی مناسب و کارشناسانه، حل کنند تا بتوانیم به طور واقعی به این مشکل بپردازیم.
شایان ذکر است، مقام معظم رهبری در دیدار جوانان خراسان شمالی به ارائه فهرستی از آسیب‌های سبک زندگی پرداختند و بیست پرسش مطرح کردند، پرسش‌های زیر بخش از پرسش‌های مطرح شده از سوی مقام معظم رهبری است:
چرا فرهنگ کار جمعی در جامعه ما ضعیف است؟
علت کار گریزی چیست؟
چرا در روابط همسایگی‌مان رعایت‌های لازم را نمی‌کنیم؟
چرا در زمینه فرهنگ رانندگی، مردمان منضبطی به طور کامل نیستیم؟
حد زادوولد در جامعه ما چیست؟
الگوی تفریح سالم چیست؟
نوع معماری در جامعه ما چگونه است؟ چقدر متناسب با نیازهای ماست؟
در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟
چرا در برخی از بخش‌های کشورمان طلاق زیاد است؟
علت پرخاشگری و بی‌صبری در میان بعضی از ماها چیست؟
چقدر به قانون احترام می‌کنیم؟ علت قانون گریزی در برخی از مردم چیست؟
انضباط اجتماعی در جامعه چقدر وجود دارد؟
وجدان کاری در جامعه چقدر وجود دارد؟
چرا برخی از حرف‌های خوب، ایده‌های خوب، در حد رؤیا و حرف باقی می‌ماند؟
چه کنیم که ریشهٔ ربا در جامعه قطع شود؟
آپارتمان‌نشینی چقدر برای ما ضروری است؟
تجمل‌گرایی چیست؟ بد است؟ خوب است؟ چقدرش بد است؟ چقدرش خوب است؟
چرا در بین بسیاری از مردم ما مصرف‌گرایی رواج دارد؟
چرا پشت سر یکدیگر حرف می‌زنیم؟
چرا در برخی از بخش‌های کشورمان روی آوردن جوان‌ها به مواد مخدر زیاد است؟
چرا صلهٔ رحم در بین ما ضعیف است؟
آپارتمان‌نشینی چقدر برای ما ضروری است؟ چقدر درست است؟
طراحی لباسمان چقدر متناسب با نیازهای ما و عقلانی و منطقی است؟
آرایش در بین مردان و زنان چقدر درست است؟
آیا ما در معاشرت‌های روزانه، به همدیگر به طور کامل راست میگوییم؟
بعضی‌ها با داشتن توان کار، از کار می‌گریزند؛ علت کار گریزی چیست؟
علت پرخاشگری و بی‌صبری و نا بردباری در میان بعضی از ماها چیست؟
حقوق افراد را چقدر در رسانه‌ها ، در اینترنت و... مراعات می‌کنیم؟
تولید کیفی در بخش‌های مختلف، چقدر مورد توجه و اهتمام است؟
چرا به ما میگویند که ساعات مفید کار در دستگاه‌های اداری ما کم است؟
چرا در بعضی از شهرهای بزرگ، خانه‌های مجردی وجود دارد؟ این بیماری غربی چگونه در جامعه ما نفوذ کرده است؟
چه کنیم که طلاق و فروپاشی خانواده، آنچنان که در غرب رایج است، در بین ما رواج پیدا نکند؟
چه کنیم که زن در جامعه ما، هم کرامت و عزتش حفظ شود، هم وظائف اجتماعی‌اش را انجام دهد و هم حقوق اجتماعی و خانوادگی‌اش محفوظ بماند؟/979/ت302/ن