فهم قرآن بدون مراجعه به روایات ممکن نیست
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، امروز در درس خارج تفسیر خود در مسجد اعظم در تفسیر آیات سوره مبارکه دخان گفت: سوره مبارکه دخان در مکه نازل شد و به وحی و نبوت میپردازد و در ادامه قصص برخی انبیا را ذکر میکند.
وی افزود: فهم قران بدون روایات ممکن نیست، برای این که قرآن و عترت عدل هم هستند و اگر بدون روایات باشد قرآن فهمیده نمیشود و روایات بدون قرآن نیز فهمیده نمیشود، لذا هر مفسری برای اولین بار باید نزد اهلبیت(ع) برود که بفهمد چگونه تفسیر کند، مسأله سوم این است که وقتی که نزد اهلبیت(ع) میرویم باید بدانیم که روایات جعلی و بدلی نیز وجود دارد.
مفسر برجسته قرآن کریم با بیان این که آن چه که عدل قرآن است، اهلبیت(ع) هستند نه روایاتی که به نام آنان هستند، خاطرنشان کرد: مرحوم علامه عسکری، 150 راوی که روایات را جعل کردهاند، شناختهاند، لذا ائمه(ع) فرمودند در قرآن دستی برده نشد اما به نام ما روایاتی جعل میکنند، در روایات هست که روایاتی که به نام ما آمده است، آن را بر قرآن عرضه بکنید اگر عرضه کردید و مشکل نداشت و بعد از آن رجال و درایهاش درست بود آن را بپذیرید، موافقت شرط پذیرش نیست، آن چه که شرط است مانعیت مخالفت است.
وی ابراز کرد: خیلی از چیزها است که قرآن کریم به اهلبیت(ع) ارجاع داده است، قرآن خود میگوید ببینید پیامبر(ص) چه میگوید اگر همه خصوصیات در قرآن بود که دیگر ارجاع نمیشد، ما موظف هستیم که قرآن را از اول تا آخر مرور کنیم تا بفهمیم که خدای متعال چه فرمود، بعد ترازو داشته باشیم تا مضمون روایت را بر قرآن عرضه کنیم، اما از ترازو به تنهایی کاری ساخته نیست.
حضرت آیتالله جوادی آملی در ادامه روش عرضه روایات بر قرآن خاطرنشان کرد: ترازو منتظر است که کالایی را در آن بگذاریم و بسنجیم آن کالا راهنمایی اهلبیت(ع) است، اگر اهلبیت(ع) چیزی فرمودند که در قرآن نبود باید آن را بپذیریم، زیرا خود قرآن فرمود آن چه که اهلبیت(ع) به شما داد بپذیرید، اگر این مطلب در قرآن بود آن را بر قرآن عرضه میکنیم اگر مخالف بود نمیپذیریم اما اگر مخالف نبود لازم نیست، موافقت در کار باشد، بلکه ممکن است اهلبیت(ع) چیزهایی را گفته باشند که ما ندانیم.
وی اظهار کرد: علم حصولی و راه حوزه و دانشگاه باز است، ما میگوییم خدانامتناهی است اما در کنار این مفهوم نامتناهی هزار مفهوم در کنار ذهن ما است، این که ما مفهوم نامتناهی را درک میکنیم اما در کنار آن آسمانها و زمین و هزار مفهوم دیگر را را درک میکنیم معلوم است که این نامتناهی به حمل اولی است نه به حمل شایع، نامتناهی در درون ذهن ما جای نمیگیرد، انسان میفهمد که برخی چیزها فهمیدنی نیست، انسان در برابر کسی به خاک میافتد که فهمیدنی نیست.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم با بیان این که اگر کسی بخواهد مشاهده بکند و از ذهن و کتاب و کتیبه بیرون برود سرش به سنگ میخورد مانند موسی کلیمالله، اظهار کرد: راه استدلال و مفهوم باز است، اما راه شهود باز نیست./914/پ202/ج1