۲۹ فروردين ۱۳۹۵ - ۱۴:۴۸
کد خبر: ۳۲۵۴۲۲
حجت­الاسلام رنجبر:

انسان در هر شرایطی می­تواند پیوند با خدا داشته باشد

خبرگزاری رسا ـ کارشناس رسانه ملی با بیان این‌که انسان در هر شرایطی می­تواند پیوند با خدا داشته باشد، به شرطی که دقت کند، گفت: انسان با سختی می‌تواند کاملا بر خلاف شرایط حرکت کند و چنین کاری اجر خود را دارد.
حجت الاسلام رنجبر

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت­الاسلام محمدرضا رنجبر، کارشناس رسانه ملی ظهر امروز در برنامه سمت خدا که از شبکه سه پخش شد، خاطرنشان کرد: اگر چشمه­ای نباشد جویباری نخواهد بود و وجود او از چشمه است؛ اگر انسان پا به پای جویبار حرکت کند، به چشمه می­رسد؛ قرآن نقش چشمه را دارد؛ شخصیت­هایی مثل حافظ وصف آن جویبار را دارند.

 

کارشناس رسانه ملی اظهار داشت: حافظ اگر هست و نامی دارد، به برکت قرآن کریم است و اگر نکته و حکمتی دارد، از رهگذر قرآن کریم است؛ اگر انسان پا به پای ابیات و غزلیات حافظ حرکت کند، به چشمه قرآن خواهد رسید؛ او هر چه دارد برگرفته از قرآن بوده و آیات را در قالب غزل آورده است.

 

این کارشناس دینی گفت: خدا در قرآن 5 بار این آیه را بیان می کند که «وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى» و این نشان از اهمیت این کلام است؛ حافظ در بیتی بیان می­کند که «عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت؛ که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت»، می­گوید انسان نباید نسبت به گناه دیگران عیب جویی و وسواس به خرج دهد.

 

وی با اشاره به آیه ای از قرآن کریم، گفت: خداوند متعال خطاب به مؤمنان می­فرماید ای کسانی که ایمان آورده اید، در زندگی دیگران جست‌وجو نکنید؛ حافظ نمی­خواهد امر به معروف و نهی از منکر را بی اهمیت جلوه دهد، بلکه خود دارد این کار را انجام می‌دهد و انسان را از این کار نهی نمی­کند؛ حافظ خود نیز مردم جامعه را امر و نهی می­کند.

 

حجت­الاسلام رنجبر به افرادی که با وضع نامناسبی در جامعه حضور پیدا می‌کنند، اشاره کرد و یادآور شد: یکی از معروف­های مهم این است که در حریم زندگی دیگران جست‌وجو نکنید و یکی از فتنه­ها این است که حریم­ها شکسته شود؛ انسان داخل خانه­اش اختیار دارد، اما تمام شهر در اختیار فرد نیست و افرادی که به گونه بدی وارد جامعه می­شوند، گستاخانه رفتار می­کنند.

 

کارشناس رسانه ملی با اشاره به بیتی از حافظ، خاطرنشان کرد: حافظ در بیتی می‌گوید «من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش؛ هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت»، اگر انسان در عالم ستاریت کاشت، ستاریت برداشت خواهد کرد و خدا عیب­های او را می­پوشاند و انسان متناسب با کاشت خود برداشت می­کند.

 

این کارشناس دینی اظهار داشت: حافظ می گوید «همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست؛ همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت»؛ هر کسی هر چه(قدرت، ثروت و غیره) دارد، به دنبال بیشتر آن است و انسان کمال طلب بوده و آن کسی که در حد عالی است، خدا بوده و همه به دنبال خدا هستند، اما کمتر کسی است که بفهمند به دنبال خداست.

 

وی با بیان اینکه شرایط نمی تواند بهانه­ای برای انجام هر کاری باشد، تصریح کرد: انسان در هر شرایطی قرار بگیرند، عشق به خدا فراهم است؛ آسیه اهل عشق و محبت به خدا بود و در کاخ فرعون زندگی می­کرد و عابده روزگار خود بود، چرا که انسان در هر شرایطی می تواند پیوند با خدا داشته باشد، به شرطی که دقت کند؛ به همین خاطر خدا داستان آسیه و فرعون را بیان می­کند و شرایط آسیه که در محل کفر بود را مثال می­زد؛ انسان با سختی می­تواند کاملا بر خلاف شرایط حرکت کند و چنین کاری اجر خود را دارد.

 

حجت­الاسلام رنجبر با اشاره به بیتی از حافظ، گفت: حافظ در بیت می گوید «ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل؛ تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت»، لطف الهی سابقه دارد و سابقه آن از عزل بوده و با بندگان خود لطیف بوده است؛ خداوند در آیه ای می فرماید « لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ»؛ اگر واقعاً سپاسگزارى کنید، [نعمت‌] شما را افزون خواهم کرد، و اگر ناسپاسى نمایید، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود؛ اگر خدا انسان را عذاب نکرد، نباید بگوید، خدا عذابم نکرد؛ خدا در وعده­هایش تخلف نمی­کند، اما در وعید(وعده عذاب) خود تخلف می­کند؛ مثلا وقتی می­بیند که انسان به پدر و مادر و یا ارباب رجوعش لطفی کرد، اغماض خواهد کرد؛ حافظ می­گوید که با چنین خدایی طرف هستیم؛ خدا می­داند چه کسی هدایت یافته است و در این صورت انسان حق ندارد با دید حقارت­آمیزی به دیگران نگاه کند.

 

کارشناس رسانه ملی با اشاره به بیت پایانی این غزل حافظ، یادآور شد: حافظ در بیت «حافظا روز اجل گر به کف آری جامی؛ یک سر از کوی خرابات برندت به بهشت»، می گوید که دنیا محلی است که همه چیز رو به خرابی بوده و کوی خرابات است؛ انسان روزی جوان و روزی دیگر پیر می شود و از دنیا می­رود؛ در آن دنیا مواقفی است و اینطور نیست که انسان بدون محاسبه به بهشت برود؛ اما اگر انسان از این دنیا با معرفت برود، مواقفی ندارد.

 

این کارشناس دینی به فرازهایی از زیارت جامعه کبیره اشاره و گفت: اهل بیت(ع) می­فرمایند ما حکم منار(گلدسته) داریم و هر کسی به ما رجوع کند، آباد می­شود و هر کسی از ما فاصله بگیرد، رنگ آبادی را نخواهد دید.

 

وی با اشاره به روایتی گفت: گاهی اوقات انسان به سراغ برخی می­رود که رنگی از آبادی را ندیده­اند و حیوانیت­شان به انسانیت­شان می­چربد؛ اهل بیت(ع) فرموده اند منظور از «بلد طیب» انسان­های پاک هستند؛ منظور از شهر، شیعیان ما و منظور از شهرهای بزرگ، ما اهل بیت(ع) هستیم؛ اهل بیت منار برای شهرها هستند و هر شیعه­ای آبادی است./822/202/ب2

ارسال نظرات