انسان در هر شرایطی میتواند پیوند با خدا داشته باشد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام محمدرضا رنجبر، کارشناس رسانه ملی ظهر امروز در برنامه سمت خدا که از شبکه سه پخش شد، خاطرنشان کرد: اگر چشمهای نباشد جویباری نخواهد بود و وجود او از چشمه است؛ اگر انسان پا به پای جویبار حرکت کند، به چشمه میرسد؛ قرآن نقش چشمه را دارد؛ شخصیتهایی مثل حافظ وصف آن جویبار را دارند.
کارشناس رسانه ملی اظهار داشت: حافظ اگر هست و نامی دارد، به برکت قرآن کریم است و اگر نکته و حکمتی دارد، از رهگذر قرآن کریم است؛ اگر انسان پا به پای ابیات و غزلیات حافظ حرکت کند، به چشمه قرآن خواهد رسید؛ او هر چه دارد برگرفته از قرآن بوده و آیات را در قالب غزل آورده است.
این کارشناس دینی گفت: خدا در قرآن 5 بار این آیه را بیان می کند که «وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى» و این نشان از اهمیت این کلام است؛ حافظ در بیتی بیان میکند که «عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت؛ که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت»، میگوید انسان نباید نسبت به گناه دیگران عیب جویی و وسواس به خرج دهد.
وی با اشاره به آیه ای از قرآن کریم، گفت: خداوند متعال خطاب به مؤمنان میفرماید ای کسانی که ایمان آورده اید، در زندگی دیگران جستوجو نکنید؛ حافظ نمیخواهد امر به معروف و نهی از منکر را بی اهمیت جلوه دهد، بلکه خود دارد این کار را انجام میدهد و انسان را از این کار نهی نمیکند؛ حافظ خود نیز مردم جامعه را امر و نهی میکند.
حجتالاسلام رنجبر به افرادی که با وضع نامناسبی در جامعه حضور پیدا میکنند، اشاره کرد و یادآور شد: یکی از معروفهای مهم این است که در حریم زندگی دیگران جستوجو نکنید و یکی از فتنهها این است که حریمها شکسته شود؛ انسان داخل خانهاش اختیار دارد، اما تمام شهر در اختیار فرد نیست و افرادی که به گونه بدی وارد جامعه میشوند، گستاخانه رفتار میکنند.
کارشناس رسانه ملی با اشاره به بیتی از حافظ، خاطرنشان کرد: حافظ در بیتی میگوید «من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش؛ هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت»، اگر انسان در عالم ستاریت کاشت، ستاریت برداشت خواهد کرد و خدا عیبهای او را میپوشاند و انسان متناسب با کاشت خود برداشت میکند.
این کارشناس دینی اظهار داشت: حافظ می گوید «همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست؛ همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت»؛ هر کسی هر چه(قدرت، ثروت و غیره) دارد، به دنبال بیشتر آن است و انسان کمال طلب بوده و آن کسی که در حد عالی است، خدا بوده و همه به دنبال خدا هستند، اما کمتر کسی است که بفهمند به دنبال خداست.
وی با بیان اینکه شرایط نمی تواند بهانهای برای انجام هر کاری باشد، تصریح کرد: انسان در هر شرایطی قرار بگیرند، عشق به خدا فراهم است؛ آسیه اهل عشق و محبت به خدا بود و در کاخ فرعون زندگی میکرد و عابده روزگار خود بود، چرا که انسان در هر شرایطی می تواند پیوند با خدا داشته باشد، به شرطی که دقت کند؛ به همین خاطر خدا داستان آسیه و فرعون را بیان میکند و شرایط آسیه که در محل کفر بود را مثال میزد؛ انسان با سختی میتواند کاملا بر خلاف شرایط حرکت کند و چنین کاری اجر خود را دارد.
حجتالاسلام رنجبر با اشاره به بیتی از حافظ، گفت: حافظ در بیت می گوید «ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل؛ تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت»، لطف الهی سابقه دارد و سابقه آن از عزل بوده و با بندگان خود لطیف بوده است؛ خداوند در آیه ای می فرماید « لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ»؛ اگر واقعاً سپاسگزارى کنید، [نعمت] شما را افزون خواهم کرد، و اگر ناسپاسى نمایید، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود؛ اگر خدا انسان را عذاب نکرد، نباید بگوید، خدا عذابم نکرد؛ خدا در وعدههایش تخلف نمیکند، اما در وعید(وعده عذاب) خود تخلف میکند؛ مثلا وقتی میبیند که انسان به پدر و مادر و یا ارباب رجوعش لطفی کرد، اغماض خواهد کرد؛ حافظ میگوید که با چنین خدایی طرف هستیم؛ خدا میداند چه کسی هدایت یافته است و در این صورت انسان حق ندارد با دید حقارتآمیزی به دیگران نگاه کند.
کارشناس رسانه ملی با اشاره به بیت پایانی این غزل حافظ، یادآور شد: حافظ در بیت «حافظا روز اجل گر به کف آری جامی؛ یک سر از کوی خرابات برندت به بهشت»، می گوید که دنیا محلی است که همه چیز رو به خرابی بوده و کوی خرابات است؛ انسان روزی جوان و روزی دیگر پیر می شود و از دنیا میرود؛ در آن دنیا مواقفی است و اینطور نیست که انسان بدون محاسبه به بهشت برود؛ اما اگر انسان از این دنیا با معرفت برود، مواقفی ندارد.
این کارشناس دینی به فرازهایی از زیارت جامعه کبیره اشاره و گفت: اهل بیت(ع) میفرمایند ما حکم منار(گلدسته) داریم و هر کسی به ما رجوع کند، آباد میشود و هر کسی از ما فاصله بگیرد، رنگ آبادی را نخواهد دید.
وی با اشاره به روایتی گفت: گاهی اوقات انسان به سراغ برخی میرود که رنگی از آبادی را ندیدهاند و حیوانیتشان به انسانیتشان میچربد؛ اهل بیت(ع) فرموده اند منظور از «بلد طیب» انسانهای پاک هستند؛ منظور از شهر، شیعیان ما و منظور از شهرهای بزرگ، ما اهل بیت(ع) هستیم؛ اهل بیت منار برای شهرها هستند و هر شیعهای آبادی است./822/202/ب2