نگاهی به کتاب «مذاکرات و مناظرات»
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، جلد اول کتاب «مذاکرات و مناظرات» نوشته آیتالله سیدعلی شفیعی از سوی انتشارات ناجی جزایری منتشر شده است.
بر اساس این گزارش، این کتاب از یک پیشگفتار و 16 عنوان تشکیل شده است که به شرح ذیل است:
گفتوگو در مسجدالنبی ـ تحلیل مسأله ازدواج موقت در اسلام ـ، گفتوگو در مسجدالنبی، ارسال نامه از آمریکا، جوانی که از خارج آمده بود، پس از نماز مغرب و عشا، حمله خلیفه دوم به خانه علی و زهرا و آتش زدن این خانه، جوان اهل سنت به مذهب شیعه روی میآورد، جوانی در مسجد، آیا شیعیان قرآن را تحریف شده میدانند؟.
همچنین موضوع عید غدیر و حضور 120 هزار صحابی، سؤال و جواب پس از نماز مغرب و عشا، وصلت پیامبر و امامان شیعه با خلفا و اتباع آن، آیا امامان شیعه مردگانند؟، در مسجدالحرام و در منزل(سؤالات هفتگانه) نیز از دیگر عناوین این کتاب است.
در پیشگفتار این کتاب میخوانید: دین مبین اسلام و طریقه حقه تشیع از آغاز تا کنون همیشه از سوی دشمنان مورد انواع و اقسام مخالفتها و عنادها و حملهها و هجمهها اعم از سیاسی، فرهنگی، عقیدتی، اقتصادی و نظامی بوده که از هیچگونه عداوت و دشمنی علیه آن دریغ نورزیده و کوتاه نیامدهاند و بدیهی است که تا دشمن، دشمن است و تا دشمن باقی و موجود باش اینگونه تعرضها و کارشکنیها و تبلیغات سوء ادامه خواهد داشت.
و اگر نبود حقانیت و اصالت دین و مذهب و اگر نبود صحت و صدق و اتقان و استحکام این موائد الهی و مواهب آسمانی، تاکنون از میان رفته و خبر و اثری از آن (جز در قفسههای تاریخ) بر جای نمانده بود.
امروز بالاخره در عصر حاضر که دین و مذهب با تمام وجود به صحنه آمده و خود را به خوبی نمایانده، اشعه تابناک خویش را بر همه جا پرتو افکننموده و با حرکت و حرکتآفرینی تمام افکار را بیدار و اذهان را متوجه و همهکس در همه جا بپا خواسته و به احقاق حقوق خود قیام نمودهاند، چگونه دشمن از این (بیداری اسلامی) احساس خطر جدی نموده و چگونه شمشیر خود را علیه اسلام وئ مسلمین از رو بسته و چگونه جنگهای صلیبی را (مطابق شرایط سیاسی زمان) برپای داشته است؟
تفاوت عملکرد مکر دشمن بین گذشته و حال عمده در این است که در گذشته هر از چندی یکی از انواع کینه ورزیهای خود را آشکار میکرد و از آن بهره میگرفت.
اما هماکنون تمامی امکانات و کینهتوزی خویش را یکجا تجربه میکند و از سیاست، فرهنگ، اقتصاد و اسلحه و از انواع حیلهها و تزویرها، توطئهها و دسیسهها، تهمتها و حیلهها استعانت میجوید و از همگی ابراز و استبداد و استعمار علیه مسلمانان و کشورهای اسلامی بهره میبرد.
زیرا اصل موجودی خود را در خطر جدی میبیند و سیر وجودی خویش را در معرض تهدید جدی به فنا و نابودی مشاهده میکند، لذا از هیچگونه عداوت و عناد مضایقه نمینماید.
به نظر میرسد هجمه فرهنگی (عقیدتی و فکری) کاریترین و برندهترین ابزار و سلاح دشمن باشد. هجمه اقتصادی تنها بدنه را نشانه میرود و هجمه شوندگان را وادار به اقدامات و فعالیتهای اقتصادی دیگری میکند و یا به قناعت و کممصرفی سوق میدهد.
گذشته از آنکه صادرات و واردات خود آنان نیز صدمه جدی میبیند و لذا حرکت دشمن تضعیف میگردد. هجمه سیاسی نیز ه از چندی کمرنگ میشود و ترفندهای سیاسی آشکار شده و خاصیت خود را از دست داده و یا تبدیل به سیاست دیگری میشود.
حمله نظامی نیز مظلومیت مظلوم را آشکار کرده و حمایت و جانبداری دوستان و حامیان را در پی دارد. بهعلاوه مستلزم صرف هزینههای تسلیحاتی خواهد بود. مضافاً که خسارات و تلفات جدی نیز بر خود آنها وارد میشود.
دشمنان در صدر اسلام نیز پس از تجربه تمامی اقدامات خصمانه، اقدام به جنگ و نبرد مینمودند. اما حمله فکری و فرهنگی مسألهای بنیادی و زیربنایی است و ریشههای عقیدتی را از بیخ و بن بر میکند.
ایجاد شبههها و اشکالات در افکار و اذهان بهخصوص نسل جوان اساس اعتقاد به دین و مذهب را ویران و متلاشی مینماید. هرچند اثر حمله فکری و فرهنگی دیرتر و کندتر مینماید.
بدین جهت است که این حمله و هجمه همیشه برای دشمن علیه مقدسات الهی در اولویت و حتی اسبقیت نسبت به دیگر انواع حملات و تعرضات قرار داشته و دارد.
چاپ و نشر انواع و اقسام کتابها به زبانهای مختلف، پخش و توزیع منشورات و کتابهای ضلال میان مسلمین و بهخصوص میان زائران خانه خدا در مکه و مدینه در ایام حج و عمره به صورت رایگان، انتشار روزنامهها و مجلهها در تیراژ وسیع، برنامههای گوناگون رادیویی و تلویزیونی، اعزام خطباء و مبلغان گمراه و گمراهکننده (گذشته از ایجاد پروژهها و تأسیسات بهظاهر علمی و مذهبی در نقاط مختلف کشورهای اسلامی) پخش انواع برنامههای فرهنگی، فقهی، تاریخی، تفسیری بهوسیله سایتها، اینترنتها و ماهوارهه، صرف هزینههای هنگفت و مبالغ کلان از ثروتهای ملی و مردمی در جهت متزلزل کردن عقیدهها و علاقه های مردم.
اینها همه و همه گوشههایی از فعالیتهای دشمن علیه عقاید مقدس اسلامی مذهبی بندگان خداست که روز به روز در حال افزایش و گسترش است.
حال ما چه وظیفهای داریم؟
آیا به وضع عادی و معمولی خود ادامه بدهیم و بیتفاوت از کنار این تبلیغات وسیع و مسموم بگذریم و بهصورت یک مسلمان سنتی و تقلیدی (شناسنامهای) ادامه حیات بدهیم.
آیا با این وضع حیاتی باقی میماند و اگر بماند حیات همراه با عزّت و سرافرازی اسلامی خواهد بود؟ و جز تسلیم برای استعمار در همه زمینهها نتیجهای دارد؟
آیا به ابراز تأسف و تأثر و اظهار انزجار از این اوضاع بسنده کنیم، پس حال امر به معروف و نهی از منکر چه میشود؟ و وجب تعلیم و نشر احکام را چه کنیم؟ و احساس مسؤولیت را چه جواب گوییم؟ لزوم تبلیغ علم و عمل را در برابر منکرات و حرمت سکوت بر کتمان علم و حقیقت را چه باید کرد؟ و آیا و آیا ...
کوتاه سخن آنکه تبلیغ دین، نشر حقایق، تعلیم اسلام و احکام اسلام، تفسیر صحیح اعتقادات مذهبی، پاسخ به شبههها و القائات فکری، مجهز بودن به سلاح علم و فرهنگ اصیل اسلامی، همه و همه با روش منطقی و مناسب و بهوسیله افراد متخصص و آشنا و با استفاده از تمام انواع وسایل تبلیغی و تبلیغاتی روز، با استناد به مدارک و مصادر مطابق قانون مخاصمه و مناظره و ...
محتویات این مجموعه، برخی مناظرات و مذاکرات است که میان اینجانب و افرادی از پیروان مذاهب دیگر صورت گرفته است و برخی هم استدلالهایی است که در پاسخ به سؤالات و پرسشهای جوانانی ارائه شده است که شاید تحت تأثیر و یا ترس و هراس سایتهای خبری و ماهوارهای قرار گرفته و مطالب آنها را جهت اخذ پاسخ به بنده عرضه داشته و مطالبه نمودهاند.
و بخشی نیز در ابهامات و نقاط مجهولی است که یا وجود آنها موجب گمراهی و انحراف بوده و یا پاسخ آنها سبب هدایت و استبصار گردیده و افرادی را به راه راست و گرایش به مذهب حق دلالت نموده است و به یقین میتواند برای دیگران نیز مفید فایده باشد.
همچنین در بخش پانزدهم ذیل عنوان چگونگی بیعت علی(علیهالسلام) با ابوبکر آمده است:
میگویند: در مورد بیعت علی(علیهالسلام) با خلیفه اوّل این ابوبکر بود که دست خود را به دست امیرالمؤمنین(علیهالسلام) کشید و گفت: بیعت شد، علی(علیهالسلام) بیعت کرد. جریان چه بوده است؟
پاسخ: هنگامی که علی(علیهالسلام) از بیعت با خلیفه به شدت امتناع نمود و طبق وصیت پیامبر اکرم(صلیالله علیه و آله) از خانه بیرون نیامد و به جمع و تدوین قرآن مشغول گردید و دعوت و تأکد ابوبکر و عمر را نپذیرفت، لهذا آن حوادث و وقایع را بوجود آوردند و بر در خانه علی(علیهالسلام) و زهرا(سلامالله علیها) تجمع نمودند.
و آن خانه را به آتش کشیدند و فاطمه (سلامالله علیها) را به شدت آزار دادند و عدواناً و بدون اذن و اجازه وارد آن خانه شده و با علی درگیر شده و با هجمه و فشار و طناب به گردن مولا او را به مسجد بردند و در برابر ابوبکر نگه داشته و به زور و فشار و تهدید بر لزوم بیعت اصرار نمودند و امیرالمؤمنین(علیهالسلام) شدیداً از قبول بیعت امتناع مینمود و استدلال بر حقانیت خود مینمود در اینجا هجوم و تجمع بر علی(علیهالسلام) شدت یافت و کا به شلوغی و تشنج کشید.
ابوبکر که وضع را چنین دیدو نمیخواست و صلاح خود نمیدانست که قضایا بدین صورت باشد لذا از منبرش پایین آمد و داخل آن جماعت شد و خود را به علی(علیهالسلام) رسانیده و دست خود را به دست او رسانید و خود صدا زد بیعت شد، بیعت شد.
مردم مهاجم هم در آن شلوغی و سر و صدا فریاد زدند: علی(علیهالسلام) بیعت کرد و بدینوسلیه او را رها کرده و کنار رفتند و این غائله به طور موقت پایان یافت.
گفتنی است، جلد اول کتاب «مذاکرات و مناظرات» نوشته آیتالله سید علی شفیعی با شمارگان 2000 نسخه و قیمت 5000 تومان در 158 صفحه از سوی انتشارات ناجی جزایری منتشر شده است./841/ن601/ق