استعمار و کاپیتلازیم از ویژگی های سند ۲۰۳۰ است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حکیمه سقای بی‌ریا نویسنده و استاد دانشگاه شامگاه 20 شهریور در نشست تخصصی مواجهه با اسناد بین‌المللی در عرصه تعلیم و تربیت که در مرکز تحقیقات زن و خانواده برگزار شد، گفت: آنچه در اسناد بین‌المللی نظیر سند 2030 وجود دارد و اما دیده نشده مبحث استعمار، کاپیتالیزم و فهم مسلط از توسعه است.

وی با طرح این سوال که چه کسانی مسوول به وجود آمدن وضعیت فعلی جهان هستند، عنوان کرد: در سند 2030 مطرح می کند و ما چه جهانی را می‌خواهیم و مسؤولیت آنرا بر عهده دولت‌ها قرار می‌دهد اما درباره شرکت‌های بزرگ جهانی و اینکه در به وجود آمدن نابرابری‌ها چه نقشی داشتند صحبتی نمی‌شود.

سقای بی‌ریا افزود: در واقع در این اسناد به استعمار، کاپیتالیزم، مدرنیته و فهم مسلط از توسعه پرداخته نمی‌شود، دیدگاه و گفتمان غربی بر مبنای حقوق بشر غربی در این این سند غالب است.

استاد دانشگاه ادامه داد: در اسناد بین‌المللی به روابط نابرابر قدرت توجه نمی‌شود، و به این سوال پاسخ داده نمی‌شود که چه کسی مسؤول وضع نابرابر فعلی است، اما به این مساله تاکید دارد که در نهایت دولت‌ها و فرهنگ‌ها باید بار مسوولیت این مساله را به دوش بکشند.

وی گفت: در اسناد بین‌المللی نظیر سند 2030 یک مفهوم‌سازی  اروپامحور و سرمایه‌محور از توسعه پایدار به عنوان مفهوم جهانی ارائه شده که در ساز و کاری با اجماع جهانی خود را به رخ می‌کشد به گونه‌ای که مولفه‌های بحث استعمار در آن مطرح نمی‌شود.

سقای بی‌ریا اظهار داشت: این نوع اسناد بین‌المللی دنبال یکسان سازی تعاریف بر اساس مفاهیم غربی است که با استفاده از اشکال فرهنگی و سیستم‌های دانشی دنبال مشروعیت دادن و حفظ نامتقارن قدرت و سلطه خود است.

این استاد دانشگاه افزود: ما می‌خواهیم جهانی عاری از فقر، بیماری، نیازمندی و خشونت را داشته باشیم و همه حقوق و کرامت انسانی محترم شمرده شود اما وقتی مسوولیت اصلی و فرایندی که جهان را به اینجا رسانده در نظر گرفته نمی‌شود آیا امثال سند 2030 می تواند جهان را به این سمت هدایت کند.

وی ابراز کرد: اینجا است که نظام حقوق بشر جهانی که غربی است و سند 2030 هم از آن منشعب شده خلأهای خود را نشان می‌دهد، در واقع حرکت‌های عدالت‌محور مردمی برای رسیدن به حقوق بشر صداهای خاموشی است که در اسناد بین‌المللی شنیده نمی‌شود.

سقای بی‌ریا گفت: اگر اسناد بین‌الملل نظیر سند 2030 بخواهد به عنوان محور حرکت کشور ما قرار بگیرد نمی‌توانیم به اهداف مورد نظر خود برسیم. تنها یک نمونه آن تبعیض علیه زنان به عنوان صدای خاموشی است که در همه اسناد بین‌المللی شنیده نشده است./807/پ202/ب1