نویسندگان انقلابی هنوز از اندیشه های امام متاثر هستند

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از شبستان،‌ بدون شک انقلاب اسلامی ایران تاثیرگذارترین اتفاق دینی و سیاسی سال های پیش این کشور بوده، اتفاقی که بر تمام حوزه ها از جمله ادبیات معاصر ما تاثیرگذاری عمیق و بی قید و شرطی داشت. پس از انقلاب نویسندگانی ظهور کردند که هنوز آنها را به عنوان نویسندگان انقلابی و نویسندگان برخواسته از متن انقلاب و تحت تاثیر اندیشه های امام (ره) می شناسیم.علی موذنی، احمدبایرامی، سید مهدی شجاعی، محمدرضا سرشار، حبیب احمدزاده، امیرحسین فردی، ابراهیم حسن بیگی وبسیاری دیگر از جمله این نسل از نویسندگان انقلابی محسوب می شوند. نویسندگانی که تحت تاثیر  انقلاب و آموزه های عرفانی ، دینی، سیاسی، اسلامی و حتی اجتماعی امام خمینی (ره) بودند.

ابراهیم حسن بیگی (متولد 1336)از جمله نویسندگانی است که در متن و بطن انقلاب قرار داشته و بسیاری از آثار او تحت تاثیر این دوران به رشته تحریر در آمده است.او در دوران جوانی و در زمانی که در خدمت سربازی بود که همزمان هم می شود با اوج‌گیری انقلاب اسلامی در سال 57 ، از سربازی فرار می‌کند و به‌ صف انقلابیون می‌پیوندد.

حسن بیگی داستان‌نویسی را در سال 59 آغاز می‌کند و اولین اثرش در سال 67 منتشر می شود. او با شروع جنگ به کردستان رفته و از آن پس بیشتر آثار او رنگ و بوی  دفاع مقدس به خود می‌گیرد.

رمان‌هایی مانند" اشکانه"، "ریشه در اعماق"،"نشانه‌های صبح" و "معمای مسیح" به قلم او و در حوزه دفاع مقدس به رشته تحریر در آمده اند و رمان‌های ماندگاری از جمله رمان "محمد" و نیز رمان" قدیس" که یکی از آثار پرفروش اوست در حوزه انقلاب و دین نوشته شده اند. "سال‌های بنفش" ، "شب ناسور" ، "پدر،پسر،  روح الله " از دیگر آثار او است که مستقیما به موضوع مبارزات مردم در سال‌های قبل از انقلاب می‌پردازد.

"برای هر کسی غیر از امام(ره)، پانزده سال زندگی در تبعید یعنی پانزده سال پر آشوب و دغدغه؛ یعنی هر روز حرص خوردن و اندیشیدن و با سیاست کلنجار رفتن و یا از مبارزه بریدن و به زندگی چسبیدن. اما امام(ره) هرگز چنین نبود. او پیش از این که به مبارزه با رژیم شاه بپردازد، از همان آغاز جوانی، وقت خود را به خودسازی و تربیت نفس گذاشت تا به قول عرفا جز جمال حق نبیند، تا کار برای خدا خستگی نیاورد. تا اوضاع جغرافیایی و سخت نجف او را نیازارد تا آن همه روحانی مرتجع و وابسته به رژیم را تحمل کند و از سکوت و بی تفاوتی سایر علمای کوچک و بزرگ خون در دل داشته باشد. تا با همین اندک شاگردان مخلص و رهروان صادقش مبارزه را در نجف و تحت فشار شدید حکومت بعث ادامه دهد... "آنچه خواندید بخشی از متن کتاب "پدر ، پسر ، روح الله " ابراهیم حسن بیگی است. در ادامه گفت و گوی شبستان با این نویسنده درباره تاثیر آموزه های امام (ره) که روان در متن و بطن انقلاب اسلامی بود، می خوانید:

ابراهیم حسن بیگی با بیان اینکه انقلاب همان طور که از معنایش برمی آید ایجاد تحول می کند، افزود: این ایجاد تحول در همه زمینه ها، طبیعی است. انقلاب اسلامی هم در همه حوزه ها و به ویژه حوزه فرهنگ و ادبیات تحولاتی ایجاد کرد و نویسنده های دوره جدید نسبت به دوره گذشته رویکرد تازه تری در نوشته ها پیدا کردند.

وی افزود: ما بعد از انقلاب با نسل تازه و نویی از نویسندگان جوان و انقلابی مواجه شدیم که در دهه   60 دست به قلم بردند و ادبیاتی را خلق کردند که به ادبیات انقلاب اسلامی معروف است.ادبیات انقلاب اسلامی ادبیاتی ایدئولوژیک بود و تاثیر ایدئولوژی اسلامی هم بر آثار  کاملا مشهود بود.

عضو هیئت موسس انجمن قلم ایران توضیح داد: اوج این تاثیرگذاری را بیشتر در دهه 60 و 70 می توان دید، به ویژه در دهه 60 که درگیر و دار 8 سال دفاع مقدس هم بودیم. نویسندگان ما آثارشان متاثر از اوضاع و احوال آن دوران بود. این شکل کار با کم و کاستی هایی تا به امروز ادامه دارد و خیلی از نویسندگان نسل انقلاب که متاثر از آن دوران هستند و از دهه 60 کار می کردند هنوز جزو نویسندگان مطرح کشور هستند.

وی در ادامه گفت:امام(ره) با انقلاب عجین بود و بسیار سخت است که بخواهیم امام(ره) را از انقلاب جدا کنیم. تاثیر اندیشه های امام (ره) در همان دوره و در عرصه انقلاب بود. تاثیرگذار ترین شخصیت انقلاب در همه ابعاد اجتماع امام خمینی (ره) بود.  به نوعی نفس گرم امام (ره) 8سال دفاع مقدس را رقم زد. نویسنده ها هم مثل سایر مردم و رزمندگان در زمانی که امام (ره) بود به صورت مستقیم با امام ارتباط داشتند و گاه روزانه سخنرانی های ایشان را گوش می کردند و بعد از آن هم اگر کسی می خواست در مورد اندیشه های امام (ره) بیشتر بداند به کتاب ها و آثار حضرت امام (ره) مراجعه می کرد.

این نویسنده در پایان بیان کرد : امام خمینی (ره) پیش از آنکه رهبر انقلاب شوند عالم برجسته ای بود که آثار چاپی در حوزه تفسیر و در حوزه نظریه پردازی داشتند.در واقع امام (ره) خود نویسنده برجسته ای هم بود./۱۳۲۵/۱۰۲/خ