ویژه‌نامه«نوروز امامت» در فضای مجازی منتشر شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه‌نامه اینترنتی نوروز امامت شامل کلیپ‌های غدیر، نواهنگ‌های غدیر، تصاویر ویژه غدیر،گالری تصاویر غدیر، موبایل اسلامی، پنجره ملکوت، قفسه، مقالات، زمزمه احساس، می‌تراود شاعر و ویژه‌نامه‌های پیشین در پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد.
چرا عید غدیر، حق با غدیر است یا سقیفه «مولا» مفهومی فراتر از امام، جایگاه اسرار آمیز آیه ولایت در قرآن، غدیر نقطه آغاز اتحاد شیعه و سنی، سلامت حکومت با حفظ ولایت و امامت، سرچشمه همیشه جوشان ولایت، جوانی خود را با کلام امیر بساز و دفتر دانش در کلام امیر دانایی، برخی از موضوعاتی است که در بخش مقالات این ویژه‌نامه آمده است.
در بخش مقالات به موضوعات دیگری همچون آیات قرآن در زیارت روز غدیر، غدیر و امام عصر(عج)، غدیر تداوم خط نبوت، لحظاتی با غدیرخم، ولایت قلبی تپنده، زمزمه احساس، تکرار تاریخ، طلوع آفتاب ولایت، غدیر پیام رهایى، من آسمان غدیرم، همایش سبز ولایت، برکهای پر از پر پروانه، چراغ غدیر بر بام بلند تاریخ نیز می‌توان اشاره کرد.
سروش ولایت، تاجدار ولایت، روزی که خوشبخت شدم، صهبای صبح ولایت، ماه در دست خورشید و عید ولایت از سرفصل‌هایی است که در بخش ویژه‌نامه‌های پیشین این ویژه‌نامه آمده است و در بخش موبایل اسلامی هم محصولات و پیامک‌هایی درباره غدیر برای مشترکین بارگذاری شده است.
شوری میان عرصه محشر بلند شد، دست گرم پدر فاطمه در دست علی، مسیر قافله سوی غدیر می گردد، مرا غدیر ندای بلند آزادی است، خبر دهید به یاران غدیر می‌آید، آیه ای از حضرت قدوس خُم، قسم به کعبه که حیرانم، مرز میان مؤمن و کافر، مولا اگر نبود و ولایت از موضوعاتی است که در بخش می‌تراود شاعر این ویژه‌نامه آمده است و در بخش قفسه با موضوعاتی همچون کتابخانه تخصصی غدیر، بانک جامع مقالات و دانلود رایگان کتاب «داستان های الغدیر» آشنا می‌شویم.
در بخش کتابخانه این ویژه‌نامه کتاب‌هایی شامل امام هادی (ع) و جلوه های غدیر، با جاری کوثر باغ غدیر، بررسی فضایل حضرت علی(ع)و مسأله امامت، حقیقتی برگونه تاری، خطبه غدیریه امام علی (ع)، داستان های الغدیر تجلی امیرمؤمنان(ع)، در سایه های غدیر، دفاع از غدیر، دیباچه ای بر رویداد غدیر و بسیاری کتاب‌های دیگر گردآوری شده است.
حق با غدیر است یا سقیفه؟
در بخش مقالات در موضوعی با عنوان حق با غدیر است یا سقیفه می خوانیم: شیعه که باورهای خود را از عقل و نقل، یعنی قرآن و روایتهای معتبر می گیرد، معتقد است که مقام قانونگذاری تنها از آن خداوند متعال است و بس، دلیل این باور، آیاتی از قرآن کریم است که با صراحت تمام می گوید: «إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلَّهِ [1]؛ حکم کردن، فقط ویژه خدای متعال است».
زیرا حکم در هر امری جز از سوی کسى که مالک و متصرف به تمام حقیقت آن باشد صحیح و عملی نیست، در تدبیر امور عالم و تربیت بندگان هم، مالکى حقیقى و مدبرى واقعى جز خداى سبحان وجود ندارد، بنابراین حکم هم به معنای حقیقی کلمه، تنها از ناحیه خداوند متعال روا خواهد بود.
و نیز معتقد است حق تعیین پیامبر فقط ویژه خدای سبحان است و نقش مردم نسبت به پیامبر و پیام الهی، ایمان آوردن و عمل نمودن و حفظ آن است و در محدوده انتخاب و نصب جانشین و رابط بین خدا و مردم، هیچکاره اند، زیرا تنها خدا می داند که چه کسی صلاحیت، قابلیت و توانایی انجام این ماموریت را دارد:«اللَّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ ؛تنها خداست که می داند که وظیفه رسالتش را بر عهده چه کسی قرار دهد».
بنابراین حق انتخاب نماینده خدا بر روی زمین فقط با خداست و وظیفه مردم تنها ایمان به او و پیروی از اوست، آیه‌های « یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ » و« أَطیعُوا الرَّسُول» که در قرآن آمده همه بیانگر همین وظیفه اند.
این قانون، منحصر در رسول خدا(ص) نمی شود و درباره هر کس که در جایگاه خلیفة اللهی قرار می گیرد جاری می شود، برای همین است که ما معتقدیم جانشین پیامبر(ص) نیز باید از جانب خداوند تعیین شود، زیرا پی بردن به صفات جانشین پیامبر(ص)، از جمله علم و عصمت او، برای انسانهای عادی امکان پذیر نیست و تنها خداست که میداند این نعمت بزرگ را به چه کسانی عطا کند و چه کسی قابلیت انجام این وظیفه سنگین الهی را داراست.
جوانی خود را با کلام امیر بساز
در قسمت دیگری از بخش مقالات آمده است: جوانی بهار باطراوت زندگی است، گل نشاط، شادابی، تلاش، اراده، پشتکار، نوگرایی، فضیلت جویی و گرایش‌های مذهبی در این فصل می‌شکفد و حیات را فرح‌بخش و شیرین می‌کند، در این نگاشته بر آنیم تا به جوانی خود با کلام حضرت امیر (ع) رنگ الهی بدهیم.
امید به آینده مهم‌ترین خصوصیت زندگی یک‌جوان به شمار می‌آید، امید چراغی است که با روشن نگه داشتن آن نیازها، علایق، خواست‌ها و تمایلات سمت و سوی سالم می‌یابد و با اتکا به نیروی‌اراده و تصمیم، جامه عمل می‌پوشد، جوان وقتی به شرایط موجود خود عشق‌می‌ورزد و از اراده و تلاش برخوردار می‌گردد که افق آینده را روشن ببیند.
نشاط امید بخش ، نیروی محرک برای حیات و لذت بردن از کوشش است، امام علی(ع) بر روشن ماندن چراغ امید تأکید می‌ورزد و ناامیدی را بزرگ‌ترین آفت آدمی می‌شمرد، «(قلب الانسان) و ان ملکه الیأس قتله الأسف؛ هنگامی که ناامیدی قلب‌آدمی را تسخیر کند، تأسف وی را از پای در آورد».
امام همواره با رفتاری نیک و سرشار از مهربانی راهنمای جوانان‌می‌گشت، آن بزرگوار فرزند جوانش را چنین رهنمود می‌دهد:«همانا دل جوان‌چون زمین ناکاشته آماده است که هر بذری در آن افکنند می‌پذیرد و من پیش از آن که دلت سخت شود و مغزت انباشته گردد، به پرورشت پرداختم تا کوشا به کار خویش رُوی آوری و آنچه در پی آزمودن آنی از تجربه اندوختگان به دست آوری و از تجربه آزمایی معاف‌گردی، بدان امید که آنچه بر توگذشته است در یابی و آنچه برای ما تاریک‌بود، بر تو روشن شود.
تکرار تاریخ
در بخش زمزمه احساس چنین آمده است: گفتم: واقعا صد هزار نفر بودند، گفت: آری! شاید هم بیشتر، گفتم: واقعا همه را آن همه مدت زیر آفتاب سوزان نگه داشت، گفت: آری! همه را، منتظر شد تا آنان که عقب مانده بودند، برسند، حتی به جلویی ها هم گفت که برگردند .
گفتم: حالا آن همه معطلی، آن هم در آن هوای گرم برای چه بود، گفت: برای این که همه حضور داشته باشند و حجت بر همگان تمام شود، گفتم: خب، بعد، گفت: جهاز شترها را روی هم گذاشتند و منبری درست شد و آن دو بر بلندای آن جای گرفتند، گفتم: چرا؟ گفت: فرشته وحی به او گفته بود که اگر این پیام خدا را نرساند، تمامی زحماتش بی نتیجه می ماند و گویی اصلا رسالتش را ابلاغ نکرده است .
گفتم: حالا چرا «برکه غدیر» را انتخاب کرد، گفت: تا «عده ای » آب بیداری به سر و صورت خود بزنند و از خواب غفلت بیدار شوند، گفتم: چه چیزی گفت، گفت: او فرمود:«هر که را باشم منش مولا و دوست، ابن عم من «علی » مولای اوست»، گفتم: آن همه جمعیت چطور صدایش را شنیدند، گفت: چندین نفر، جملات را با صدای بلند برای آنان که عقب تر بودند، تکرار می کردند، گفتم: پس با این حساب همه شنیدند . نه؟ گفت: آری، همه شنیدند،
گفتم: حتما بسیاری هم غبطه خوردند و به او تبریک گفتند، نه ؟ گفت: آری، هلهله شادی مردم گوش آسمان را کر کرده بود و همه خوشحال بودند، حتی بعضی ها از لا به لای جمعیت خود را به علی(ع) رساندند و به او «بخ بخ » گفتند.
گفتم: خوشا به حالش، راستی هیچ کس اعتراض نکرد؟ گفت: اتفاقا همان کسانی که تبریک می گفتند، حسادت هم می ورزیدند، گفتم: چرا؟ گفت: خب دوست داشتند پیامبر به جای او، آنان را تایید می کرد و دست آنها را به نشانه «ولایت و رهبری » بالا می برد، گفتم: راستی، مگر همه این صحنه را ندیدند، گفت: چرا! بلندی آن تپه، از چشم هیچ کس پوشیده نماند، گفتم: مگر آن سال، سال آخر عمر پیامبر نبود، گفت: چرا بود .
برکهای پر از پر پروانه
در موضوع دیگری از بخش زمزمه احساس می‌خوانیم: ظهر بود، گرم و تنسوز؛ خاکها، از شلاق شعلههای خورشید، زخمی٫ ظهر بود که صدای صاعقه زمان، حادثهای را رقم میزد، صدا، پروانهای میشد که روی هزاران شانه خسته و خاکگرفته مینشست.
برکه، خودش را تا مرز دریا شدن باور کرده بود، برکه، روی پاهایش ایستاد و موج موج خنده بر چهره میهمانها پاشید، برکه، ایستاده بود و بهار را در آغوش میکشید، برکه، تمام پروانههای تنش را در آسمان آبی صحرا رها کرده بود و در خودش نمیگنجید، غدیر دیگر برکه نبود.
غدیر دف میزد و بر طبلهای شادی میکوبید، ناگهان، دستهای خورشید، در دستهای وحی گره خورد، آسمان خودش را روی پاهای خورشید انداخت، تمام ستارههای آسمان، به شبنشینی چشمان خورشید آمدند، دستهای وحی، بالا میرفت و دستهای خورشید را بالاتر میبرد.
هزاران باور، میدیدند و تبریک میگفتند، «اشهد انک امیر المۆمنین الحق الذی نطق بولایتک التنزیل و اخذ لک العهد علی الأمهم»، غدیر فریاد میکشید و دهانهای تعجب، خشک شده بود، غدیر فریاد میکشید و صدای پای بهار، تا آسمان هفتم پیچیده بود و خدا، ولایت علی(ع) را به انسان هدیه کرد و حصار محکم خود را به بشر ارزانی داشت.
چشمه حیات جاری شد تا بنیآدم، عطش بیحد و حصر خود را فرو بنشاند به زلالی محبت مولاغدیر فریاد میکشید و رسول، طنین صدایش را در برکه به نجوا نشانده بود، «من کنت مولاه فهذا علی مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله».
ویژه‌نامه«نوروز امامت» با هدف آشنایی بیشتر جوانان با غدیر و ولایت به تهیه‌کنندگی و تنظیم ابوالفضل صالح صدر دربخش تاریخ و سیره معصومین پایگاه اینترنتی تبیان به نشانی www.tebyan.net منتشر شده است. /907/ت302/ن
