عفاف، قناعت و عدل زینت مؤمن است
آیت الله سید محمد حسینی الموسوی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، پیرامون شرح دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان با قرائت «اللّهمّ زَینّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ، واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ، واحْمِلنی فیهِ على العَدْلِ والإنْصافِ، وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفین» بیان داشت: امروز از خدا می خواهیم که، خدایا در این ماه مرا به زیور پوشش از گناه و پاکدامنى بیاراى و جامه قناعت و اکتفاى به مقدار حاجت را به برم کن و وادارم کن در این روز به عدالت و انصاف و ایمنیم بخش در آن از هر چه که از آن مى ترسم به نگهدارى خودت اى نگهدارنده ترسناکان.
آیت الله زنجانی در شرح فراز «اللّهمّ زَینّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ» بیان داشت: در این بخش از خدا می خواهیم که ستر و عفاف را زینت ما قرار بدهد ستر و پوشش گناهان دیگران و نادیده گرفتن از این جهت که بازگو نکنیم و در ادامه سبب غیبت و تهمت نشود.
وی افزود: انسان به جای عیب جویی از دیگران به درون خود بنگرد و عیوب خود را رفع کند که بلافاصله بعد از ستر عفاف می آید یعنی عفت نفس داشته باشد و گناه نکند.
وی ادامه داد: ستر و پوشش گناه دیگران را اگر زینت خود قرار دهیم توجه به خود می کنیم و عفاف هم زینت وجود ما شده و سبب می شود از گناهان دور شویم.
استاد عالی حوزه بیان داشت: در ادامه دعا فراز «واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ» را تقاضا می کنیم بعد از زینت شدن به ستر و عفاف را از خدا می خواهیم که قناعت و اکتفای به آنچه که داریم را مثل لباسی بر ما بپوشاند و لباس همه انسان را می پوشاند و در بر می گیرد می خواهیم در همه زوایا و جوانب زندگی قناعت داشته باشیم و به آنچه داریم راضی باشیم و اکتفا کنیم.
وی افزود: این حالت قناعت و کفایت، بین مال و ثروت فروان است که انسان را گرفتار می کند و ممکن است از راه بیرون شود و بین دست دراز کردن به دیگران است که برای انسان خفت و خواری و ذلت در پی دارد و این خوب نیست. کسی که قناعت دارد مورد لطف و محبت خدا قرار می گیرد.
آیت الله زنجانی در فراز «واحْمِلنی فیهِ على العَدْلِ والإنْصافِ» بیان داشت: از خدا می خواهیم که عدل و انصاف در بر خورد با مردم و قضایای اطراف را همراه من گرداند یعنی این عدالت و انصاف همراه من باشد که اگر چنین شد در موقع برخورد با رفتار و کردار دیگران، این دو ملاک در قضاوت ما تاثیر گذاشته و به تبع رفتار ما شایسته خواهد بود.
وی افزود: انسان خودش کاری و خطایی انجام می دهد از دیگران تقاضا دارد درک کنن و با دیده عدل و انصاف به آن بنگرند و این گونه قضاوت کنند حال خود نیز باید همان انتظاری را که داریم در قبال دیگران رفتار کنیم.
استاد خارج حوزه خراسان بیان داشت: در فراز پایانی «وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفین» از خدا طلب امنیت از هر چه که سبب ترس انسان می شود داریم و به عصمت خودش قسم می دهیم که خائفین را از خوف نگه می دارد.
وی افزود: از هر چه بترسیم شیطان، انسان و چه بلایا و گرفتاری ها و حتی نفس انسان که مبادا ما را به گمراهی بکشد به خدا پناه می بریم و طلب امنیت می کنیم که او بهترین نگه دارنده خائفان است. پس نتیجه می گیریم که اگر خود را به ستر و عفاف زینت بدهیم و قناعت را پیشه خود سازم با در پیش گرفتن عدل و انصاف در امان خدا و در مسیر بندگی قرار می گیریم./933/ت302/ب4