کتاب بیان و تبیان در علوم قرآن منتشر شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اهواز، بیان و تبیان در علوم قرآن، عنوان کتابی است که آیت الله سید علی شفیعی، استاد عالی حوزه علمیه و دانشگاه به رشته تحریر درآورده است.

کتاب بیان و تبیان علوم قرآن با موضوعات «قرآن و تحقیق» و «قرآن و مسائل متفرقه» در شمارگان یک هزار نسخه و از سوی نشر ناجی جزایری منتشر و روانه بازار شد.

مقدمه و ذی‌المقدمه، ویژگی‌های قرآن، قرآن معجزه و معجزه قرآن، ادب و شرائط قرائت و تلاوت قرآن کریم، مدخل تفسیر قرآ‌ن، واژه قرآن و نام‌های دیگر کتاب آسمانی مسلمین، نزول قرآن، آغاز نزول قرآن، پایان نزول قرآن، مدت نزول قرآن، فلسفه نزول تدریجی آن، مناسبات و اسباب نزول، سوره‌های مکی و مدنی قرآن، تعداد و تربیت سوره‌های مکی و مدنی از جمله سرفصل‌های کتاب بیان و تبیان در علوم قرآن است.

فوائد آ‌گاهی و اطلاع‌ از سوره‌ها و آیات مکی و مدنی، علائم شناخت سوره‌های مدنی، تدوین و تنظیم قرآن، وحی و نزول قرآن، رسم‌الخط قرآن، نقطه‌گذاری قرآن، اعراب‌گذاری قرآن، تقسیمات قرآن کریم، سوره‌های قرآن، جزءها و حزب‌های قرآن، امثال قرآن، قصص قرآن، فواتح سور، محکم و متشابه در قرآ‌ن، تقسیمات محکم و متشابه، ملاک و معیار شناخت متشابه، فلسفه وجود متشابهات در قرآن، مسئله نسخ، شرائط نسخ، افسانه تحریف قرآن از دیگر بخش‌های این کتاب را تشکیل می‌دهد.

تدوین قرآن، عام و خاص در قرآ‌ن، مبهمات قرآن، افتتاحیات قرآن یا چگونگی آغاز سوره‌ها، ارتباط و تناسب سوره‌ها و آیات، دستور کلی جهت شناخت رابطه‌ها و تناسب‌ها، آغاز و انجام سوره‌ها، رابطه قرآن و حدیث، تفسیر قرآن، فهرست تفصیلی کتاب، ماخذ و منابع کتاب، تألیفات و آثار قلمی نگارنده کتاب سرفصل‌های دیگر کتاب بیان و تبیان در علوم قرآن است.

آیت الله شفیعی در مورد وجه نامگذاری این کتاب در مقدمه نوشته است: علامه طریحی «شیخ‌فخرالدین» متوفی 1078 ه.ق در کتاب ارزشمند مجمع‌البحرین چاپ سنگی قدیم، صفحه 500 ذیل ماده بین چنین گوید: تفاوت میان دو کلمه بیان و تبیان آن است که بیان روشن ساختن چیزی، بدون ذکر برهان ولی تبیان روشن نمودن مطلب به همراه حجت و دلیل آن است.

نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری افزوده است: نظر به این‌که در مجموعه قرآنی حاضر از هر دو روش یاد شده (هر کدام در جای خود استفاده شده و ضمناً همه روشنی‌ها و تبیین‌ها از نورانیت‌ قرآن کریم مقتبس است)؛ از این رو نام بیان و تبیان برای این کتاب انتخاب شد./945/ت302/ف.